مرجان خسروی کارگردان مستند کوتاه «بهای خون» از فیلم های بخش مسابقه ملی دوازدهمین جشنواره «سینماحقیقت» به خبرنگار مهر گفت: این مستند ۲۰ دقیقه ای روایتگر زندگی خانواده مظفری است و نشان می دهد این خانوده قربانی رسمی به نام خونبس که در میان ایل بختیاری و لرها رایج بوده است، شده اند. این رسم به این گونه است که وقتی درگیری بین طوایف بختیاری رخ می داده و کسی در آن به قتل می رسیده باید دختری از خانواده قاتل به عقد یکی از اعضای خانواده مقتول درمی آمده است تا قائله ختم شود.
وی با اشاره به اینکه تا سال ۹۰ این رسم پابرجا بوده است، عنوان کرد: سال هاست که این رسم منسوخ شده است اما پیش از آن مستندهای زیادی درباره آن ساخته شده و من در «خون بها» به تبعات این رسم پرداخته ام. برای مثال زوج مظفری آزمایش های پیش از ازدواج را نداده بودند که این باعث شده است فرزندانی به دنیا بیاورند که بیمار هستند.
خسروی عنوان کرد: من بختیاری هستم و در میان فرهنگ غنی این ایل زندگی کرده ام و با وجود اینکه احساسات ناسیونالیسیتی زیادی نسبت به این قوم دارم ولی می دانم که ضعف هایی هم دارند. به هر حال در دل هر زیبایی، زشتی هم وجود دارد و فکر می کنم این اتفاق در رسم خون بس هم است از همین رو فکر کردم باید صدای آنهایی باشم که بی صدا هستند و به همین دلیل این مستند را ساختم.
این کارگردان مستند اظهار کرد: خانواده آقای مظفری هم نسبت دوری با من دارند و آنها را می شناخته ام و می دانم که بسیار یکدیگر را دوست دارند با این وجود معتقدم این رسم در ایل لری و بختیاری به معنای این است که به زن بها داده و به او به عنوان اسطوره صلح نگاه می شود. از سوی دیگر این رسم نشان می دهد که زن نجات دهنده و خاتمه دهنده همه نزاع هاست.
وی در پایان گفت: «خون بها» تابستان امسال در چهارمحال بختیاری ضبط شد.
مرجان خسروی کارگردان مستند کوتاه «بهای خون» از فیلم های بخش مسابقه ملی دوازدهمین جشنواره «سینماحقیقت» به خبرنگار مهر گفت: این مستند ۲۰ دقیقه ای روایتگر زندگی خانواده مظفری است و نشان می دهد این خانوده قربانی رسمی به نام خونبس که در میان ایل بختیاری و لرها رایج بوده است، شده اند. این رسم به این گونه است که وقتی درگیری بین طوایف بختیاری رخ می داده و کسی در آن به قتل می رسیده باید دختری از خانواده قاتل به عقد یکی از اعضای خانواده مقتول درمی آمده است تا قائله ختم شود.
وی با اشاره به اینکه تا سال ۹۰ این رسم پابرجا بوده است، عنوان کرد: سال هاست که این رسم منسوخ شده است اما پیش از آن مستندهای زیادی درباره آن ساخته شده و من در «خون بها» به تبعات این رسم پرداخته ام. برای مثال زوج مظفری آزمایش های پیش از ازدواج را نداده بودند که این باعث شده است فرزندانی به دنیا بیاورند که بیمار هستند.
خسروی عنوان کرد: من بختیاری هستم و در میان فرهنگ غنی این ایل زندگی کرده ام و با وجود اینکه احساسات ناسیونالیسیتی زیادی نسبت به این قوم دارم ولی می دانم که ضعف هایی هم دارند. به هر حال در دل هر زیبایی، زشتی هم وجود دارد و فکر می کنم این اتفاق در رسم خون بس هم است از همین رو فکر کردم باید صدای آنهایی باشم که بی صدا هستند و به همین دلیل این مستند را ساختم.
این کارگردان مستند اظهار کرد: خانواده آقای مظفری هم نسبت دوری با من دارند و آنها را می شناخته ام و می دانم که بسیار یکدیگر را دوست دارند با این وجود معتقدم این رسم در ایل لری و بختیاری به معنای این است که به زن بها داده و به او به عنوان اسطوره صلح نگاه می شود. از سوی دیگر این رسم نشان می دهد که زن نجات دهنده و خاتمه دهنده همه نزاع هاست.
وی در پایان گفت: «خون بها» تابستان امسال در چهارمحال بختیاری ضبط شد.