به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از دیلی میل، محققان دانشگاه MIT روشی برای کوچک کردن کوچک کننده ابداع کرده اند که می تواند اندازه سازه های سه بعدی را به اندازه یک هزارم حجم واقعی شان بکاهد.
دانشمندان می توانند مواد مختلفی مانند فلزات، نقاط کوانتومی و دی ان ای را در قالب پلیمری قرار دهند و به وسیله اشعه لیزر آنها را کوچکتر کنند.
این فرایند که implosidon fabrication نام دارد، در حقیقت برعکس فرایند انبساط میکروسکوپی است.
محققان مولکول های مخصوصی را استفاده می کنند که برای بزرگتر کردن اشیا، شارژ منفی بین مولکول ها را مسدود می کند. به این ترتیب مولکول هایکدیگر را دفع نمی کنند و در نتیجه منقبض می شوند.
محققان معتقدند کوچک کردن ساختارهای ریز در بسیاری از حوزه ها از جمله پزشکی و برای تولید ربات در مقیاس نانو کارآمد است.
ادوارد بویدن یکی از استادیاران رشته مهندسی بیولوژی در دانشگاه MIT می گوید: این روشی برای قرار دادن هرگونه ماده در یک الگوی سه بعدی در مقیاس نانو است.
محققان با استفاده از روش جدید می توانند هر شکل و ساختاری را بسازند.
آنها پس از قرار دادن مواد مختلف در قالب های پلیمری، آن را کوچک می کنند و ساختارهایی با یک هزارم حجم اولیه تولید می کنند.
با کمک این روش می توان اشکال مختلف از جمله کره های توخالی گرفته تا زنجیره های میکروسکوپی را ساخت.
محققان با استفاده از میکروسکوپ دوفوتونی که امکان بررسی درون یک ساختار را فراهم می کند، مولکول های فلورسنت را به نقاط خاصی متصل کردند. این مولکول ها مانند لنگرهایی عمل می کنند که می توانند به مولکول های دیگر متصل شوند.
بویدن در این باره می گوید: این مولکول های لنگر مانند با کمک نور به نواحی مورد نظر متصل می شوند و سپس می توان آنها را به مولکول های دیگر متصل کرد.
به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از دیلی میل، محققان دانشگاه MIT روشی برای کوچک کردن کوچک کننده ابداع کرده اند که می تواند اندازه سازه های سه بعدی را به اندازه یک هزارم حجم واقعی شان بکاهد.
دانشمندان می توانند مواد مختلفی مانند فلزات، نقاط کوانتومی و دی ان ای را در قالب پلیمری قرار دهند و به وسیله اشعه لیزر آنها را کوچکتر کنند.
این فرایند که implosidon fabrication نام دارد، در حقیقت برعکس فرایند انبساط میکروسکوپی است.
محققان مولکول های مخصوصی را استفاده می کنند که برای بزرگتر کردن اشیا، شارژ منفی بین مولکول ها را مسدود می کند. به این ترتیب مولکول هایکدیگر را دفع نمی کنند و در نتیجه منقبض می شوند.
محققان معتقدند کوچک کردن ساختارهای ریز در بسیاری از حوزه ها از جمله پزشکی و برای تولید ربات در مقیاس نانو کارآمد است.
ادوارد بویدن یکی از استادیاران رشته مهندسی بیولوژی در دانشگاه MIT می گوید: این روشی برای قرار دادن هرگونه ماده در یک الگوی سه بعدی در مقیاس نانو است.
محققان با استفاده از روش جدید می توانند هر شکل و ساختاری را بسازند.
آنها پس از قرار دادن مواد مختلف در قالب های پلیمری، آن را کوچک می کنند و ساختارهایی با یک هزارم حجم اولیه تولید می کنند.
با کمک این روش می توان اشکال مختلف از جمله کره های توخالی گرفته تا زنجیره های میکروسکوپی را ساخت.
محققان با استفاده از میکروسکوپ دوفوتونی که امکان بررسی درون یک ساختار را فراهم می کند، مولکول های فلورسنت را به نقاط خاصی متصل کردند. این مولکول ها مانند لنگرهایی عمل می کنند که می توانند به مولکول های دیگر متصل شوند.
بویدن در این باره می گوید: این مولکول های لنگر مانند با کمک نور به نواحی مورد نظر متصل می شوند و سپس می توان آنها را به مولکول های دیگر متصل کرد.