علم بهتر است یا عشق

گامی جلوتر،نه گامی عقب تر ،همسرم درکنار من باش و با من گام بردار.اینگونه طی کردن مسیر برای مان آسان تر است.

دو نفر را تصور کنید که دستانشان در دست هم و در حال راه رفتن هستند،تا وقتی پابه پای هم پیش می روند ،مشکلی رخ نمی دهد و می توانند به مسیر خود ادامه دهند اما وقتی یکی از آنها بر سرعت راه رفتن خود می افزاید و آن دیگری هنوز به سرعت قبل راه می رود، یا به زمین می خورند و یا باید دستان یکدیگر را رها کنند.ازدواج یک همراهی همیشگی است.می گویند زن و شوهر باید نه گامی جلوتر و نه گامی عقب تر ،بلکه در کنار هم باشند.این همراهی و همقدمی از لحظه ی اول تا آخرین نفس لازم الاجراست.

یکی از مسائلی که می تواند به ایجاد تفاهم و سازگاری بین زوجین کمک کند،کفویت تحصیلی است. یعنی دختر و پسری که می خواهند با یکدیگر ازدواج کنند،همخوانی تحصیلی داشته باشند و با توجه به فرهنگ ما اگر قرار است یکی از آنها در مقطع بالاتر تحصیلی باشد،بهتر است پسر مدرک بالاتری داشته باشد اما گاهی در زمان انتخاب به این نکته توجه نمی کنیم و یکی از زوجین چند مقطع تحصیلی بالاتر است . گاهی هم دونفر در یک مقطع هستند و بعد از ازدواج یکی تصمیم می گیرد ادامه ی تحصیل دهد و دیگری نه!در هر صورت نتیجه فرقی نمی کند :ما یک خانه داریم ،یک زن،یک مرد و دو مدرک تحصیلی که با هم همخوانی ندارد.حال چه باید کرد؟

ارتباط معناداریا بی معنی سواد و شعور

همین اول کار، تکلیفمان را با یک چیز روشن کنیم بهتر است :آیا سواد، شعور می آورد؟ اینکه بگوییم هر چه انسان باسواد تر باشد با شعور تر است ،اشتباه خواهد بود مگر فردی که هر چه علم می آموزد ،تفکر کردن را نیز بیشتر تمرین کند. مسئله ی فیثاغورث به خودی خود بر شعور زندگی فردی و اجتماعی نمی افزاید مگر کسی که حل این مسئله را یاد می گیرد،حل مسئله در زندگی را هم بیاموزد. اما این یک واقعیت است که افراد تحصیلکرده ،بیشتر اهل مطالعه و تفکر هستند.اما یک قانون کلی نیست.

از دیپلم ردی تا تخصص!

وقتی می گوییم دو نفر از نظر تحصیلی هم کفو نیستند یعنی مقاطع تحصیلی آنها خیلی متفاوت است وگرنه آقایی لیسانس دارد و جذب بازار کار شده است اما همسرش بعد از لیسانس،کنکور ارشد داده و ادامه ی تحصیل داده است.به نظر نمی رسد که این دو دچار مشکل شوند اما وقتی چند مقطع تحصیلی بین شان تفاوت باشد مثلا یکی دیپلم هم نداشته باشد و دیگری کارشناس ارشد باشد ، با مشکلاتی رو به رو می شوند:

_نفهمیدن حرف یکدیگر

_متفاوت بودن علایق،دوستان،اهداف و لذت ها

_از بین رفتن اعتماد به نفس همسری که مدرک پایین تر دارد و نارضایتی درونی

_حرف و حدیث دیگران

_بهانه گیری هر کدام از همسران به دلیل ناراحتی از این اختلاف سطح

بهتر است همسران مدارک تحصیلی نزدیک به هم داشته باشند

زندگی بدون پیک سنجش

هر چند بحث کفویت در زمان انتخاب همسر پررنگ است اما وقتی همسرتان را انتخاب کردید و زیر یک سقف زندگی می کنید، دیگر باید به چگونه زندگی کردن فکر کنید .همین و بس!

سعی کنید با همسرتان همراه باشید.اگر او ادامه ی تحصیل داده است،شما هم رشته ی مورد علاقه تان را پیدا کرده و دست به کار شوید.اگر شما در مقطع بالاتر هستید،همسرتان را تشویق کنید ادامه تحصیل بدهداما مراقب باشید تا اصلا به عزت نفس او خدشه وارد نکنید.به گونه ای رفتار کنید که او بفهمد به خاطر خودش و زندگی تان دوست دارید هم قدم یکدیگر باشید.

اگر علاقه ای به ادامه ی تحصیل ندارید و یا همسرتان علاقه ای ندارد،یار مهربان می تواند کمک کننده باشد.بله ،کتاب!از معجزه ی کتاب خواندن غافل نشوید. بالابردن سطح معلومات می تواند خلا تحصیلات را پر کند. این روزها هم اینترنت یک یار کمکی برای کتاب محسوب می شود البته به شرطی که استفاده ی علمی از آن داشته باشید نه فیس بوک و چت روم.

من چند نمونه از افرادی را می شناسم که با داشتن اختلاف تحصیلی بسیار،خوشبخت بودند.یک نمونه خانمی از اساتید دانشگاه که همسرشان پارچه فروشی داشتند و با وجود اختلاف تحصیلات (دکترا و دیپلم )بسیار به هم علاقه مند بودند.نکته ی جالب تر اینکه خانم بعد از ازدواج تمامی مدارج تحصیلی خود را طی کرده بود.رمز موفقیت آنها این بود که همیشه در طول زندگی همکلام هم بودند،محیط خانه برای شان محلی برای آرامش بود و قدرتلاش های یکدیگر را می دانستند.روزی که آن خانم سر کلاس گفتند که همسرشان دیپلم دارند اما به خوبی حرف هم را می فهمند و اگر ایشان و از خود گذشتگی شان نبود،هیچوقت نمی توانستند درس شان را ادامه دهند،در کلام و چشمانشان رد پای یک عشق عمیق همراه با قدر دانی بود.عشقی که با نمرات دانشگاهی و مدارک تحصیلی غریبه بود.

اینکه همسران بهتر است مدارک تحصیلی نزدیک به هم داشته باشند یک قانون غیرقابل تغییر نیست،اگر شما و همسرتان اختلاف تحصیلات دارید،سعی کنید نزدیک به هم باقی بمانید و این خلاء را جور دیگر پر کنید. نه گامی جلوتر،نه گامی عقب تر ،همسرم درکنار من باش و با من گام بردار.اینگونه طی کردن مسیر برای مان آسان تر است.