گزارش بیست و یکمین سالگرد تاسیس انجمن نویسندگان کودک و نوجوان
نویسنده: گروه خبر کتابکروز سهشنبه، یازدهم دی ماه 1397، سالگرد بیست و یکمین سال تأسیس انجمن نویسندگان کودک و نوجوان، مراسم نکوداشت جعفر ابراهیمی (شاهد) و جشن یلدا در محل انجمن برگزار شد. در این برنامه عدهای از اعضای انجمن، هیئتمدیره و برخی از مسئولان از جمله نیکنام حسینیپور، مدیرعامل خانه کتاب و الهام فخاری، نماینده شورای شهر تهران، حضور...
روز سهشنبه، یازدهم دی ماه ۱۳۹۷، سالگرد بیست و یکمین سال تأسیس انجمن نویسندگان کودک و نوجوان، مراسم نکوداشت جعفر ابراهیمی (شاهد) و جشن یلدا در محل انجمن برگزار شد.
در این برنامه عدهای از اعضای انجمن، هیئتمدیره و برخی از مسئولان از جمله نیکنام حسینیپور، مدیرعامل خانه کتاب و الهام فخاری، نماینده شورای شهر تهران، حضور داشتند. در ابتدای برنامه فریدون عموزاده خلیلی، رئیس هیئتمدیره انجمن با اشاره به مشکلی که برای ساختمان انجمن پیش آمده، گفت: «ما بیست سال در این ساختمان حضور داشتیم و با حق عضویت اعضا روزگار گذراندیم. فعالیتهای فراوانی داشتیم و مراسم مختلفی اجرا کردیم که برگزاری خیلیهایشان به عهده نهادهای دولتی بود. اما حالا شهرداری میخواهد این ساختمان را از ما پس بگیرد.» او از الهام فخاری، نماینده شورای شهر تهران که در برنامه حضور داشت درخواست کرد که به خاطر کودکان و نوجوانان و ادبیات ویژه آنان، کمک کند انجمن سرپا بماند و به فعالیتش ادامه دهد. همچنین عموزاده خلیلی در رابطه با نکوداشت جعفر ابراهیمی گفت: «جعفر ابراهیمی سالیان سال روی شاعرانگیاش ایستاد، فعالیتش را ادامه داد و جذابیتش را برای بچهها حفظ کرد.»
او باتوجه به اینکه مراسم نکوداشت چنین شاعری باید در فضایی به مراتب بزرگتر از انجمن برگزار شود، از ابراهیمی خواست با سادگی و صمیمیت خود، این برنامه خودمانی را که دوستان شاعر و نویسندهی او برایش تدارک دیدهاند، بپذیرد.
الهام فخاری در پاسخ به درخواست رئیس هیئتمدیره انجمن گفت: «باتوجه به اینکه انجمن نویسندگان کودک و نوجوان نقش فراوانی در آموزش و پرورش بچهها دارد، سعی میکنیم فضای مناسبی در اختیارشان قرار دهیم.»
او ایده شخصی خود را چنین مطرح کرد: «به فکر اینم که ایده ایجاد خانه کودک را در جلسات شورای شهر مطرح کنم. به نظرم باید مانند خانه هنرمندان، محلی برای استقرار نویسندگان، مترجمان، شاعران، تصویرگران و دیگر فعالان مرتبط با کودکان در نظر گرفته شود. اما این کار مستلزم ایجاد دبیرخانههای منطقهای است. باید مذاکراتی صورت گیرد تا در هر منطقه یکی از خانههای میراث فرهنگی را به این کار اختصاص دهند.»
فخاری همچنین درباره جعفر ابراهیمی گفت: «خوشا به حالم که در دورهای به دنیا آمدم که توانستم آثار بسیاری از شما شاعران و نویسندگان را بخوانم. من از جعفر ابراهیمی سپاسگزارم که به من ذهنیت توکای در قفس را بدهد و کمک کرد که من پریای شاملو را بخوانم و در دنیای ما باغ و بوستانی با همه آلودگی هوا وجود داشته باشد. ما همه مدیون قلم و اندیشه شما هستیم.»
نیکنام حسینیپور، مدیرعامل خانه کتاب نیز در رابطه با مشکل ساختمان انجمن چنین گفت: «نگاه ما در مؤسسه خانهی کتاب حمایت از نهادهای مدنی از طریق سپردن برنامهها و پشتیبانی از آنهاست. اما درباره ساختمان انجمن هم سعی میکنیم با همکاری سایر سازمانها مکانی در شأن انجمن تدارک ببینیم.»
در ادامه، سعیده موسویزاده که اجرای برنامه را به عهده داشت، از اسدالله شعبانی، شاعر، دوست و همکار قدیمی جعفر ابراهیمی خواست تا دقایقی درباره او صحبت کند. شعبانی برخی از آثار ابراهیمی را برای حاضران خواند و نقاط قوت و ضعف اشعار او را بیان کرد. او مهمترین نکته در اشعار ابراهیمی را تصنعی نبودن آنها دانست: «خیلی از افراد سعی میکنند مصنوعی باشند اما ابراهیمی همان چیزی است که واقعاً هست. در اشعارش هم همین است؛ حتی همان شلختگی گفتاری را که گاهی در صحبتهایش دارد، در اشعارش هم میبینیم و این دلنشین است. او چیزی را مینویسد که دلش میخواهد.»
سپس خاطرات شیرینی از دوران همکاری با ابراهیمی را برای حاضران تعریف کرد: «مدتها در کانون همکار بودیم. آن زمان هنوز سیستمهای حضور و غیاب نیامده بود. هر روز اسممان را دستی مینوشتیم. بعد از سالها به من گفتند که غیبت زیادی داری. گفتم من اصلاً در این روزها از اداره بیرون نرفتهام. همان موقع بود که فهمیدم ابراهیمی هروقت بیرون میرفته، اسم من را میداده و مدتها به خاطر غیبتهای او من جریمه میشدم.»
سپس با حضور عموزاده خلیلی، حسینیپور و افسانه شعبان نژاد با اهدای لوح تقدیر و هدایایی، از سالها تلاش جعفر ابراهیمی در حوزهی ادبیات کودک و نوجوان تقدیر شد.
اجرای موسیقی سنتی توسط دو نوازنده خوب کشورمان، کیانوش همتآبادی نوزانده تنبک و حسین همتآبادی نوازنده سنتور که از شاگردان فرامرز پایور بودند، از دیگر برنامههای تدارک دیده شده به مناسبت سالگرد انجمن بود.
حاضران در برنامه پس از مراسم نکوداشت ابراهیمی، کیک بیست و یک سالگی انجمن را بریدند، به گپ و گفت مشغول شدند و به رسم هر سال عکس یادگاری انداختند. همچنین روی رومیزی کاغذی انجمن که با کاغذهای بازیافتی تهیه شده بود، یادداشتهایی به یادگار نوشتند.