قوای سه گانه را به گفتگو دعوت می کنیم/صیانت از فکر و اندیشه تئاتر

به گزارش خبرنگار مهر، هنرمندان و تعدادی از اعضای صنوف مختلف خانه تئاتر در گردهمایی که در خانه تئاتر برگزار شد مشکلات صنفی شان را مطرح و بیانیه ای را در این زمینه خطاب به قوای سه گانه مقننه، مجریه و قضائیه نوشته و امضا کردند.

در این گردهمایی هنرمندانی چون اکبر زنجانپور، مریم کاظمی، شکرخدا گودرزی، شهرام گیل آبادی، محمود عزیزی، آرش دادگر، محمد شیری، بهزاد فراهانی، خسرو احمدی، حمیدرضا نعیمی، ایرج راد، رضا بابک، اصغر همت، مسعود موسوی، کاظم هژیرآزاد، آناهیتا همتی، آرمان طیران، علی بی غم، کوروش نریمانی، امیر اسمی، فرزانه نشاط خواه، جمشید جهانزاده، مسعود دلخواه، منظر لشگری، مجید گیاهچی، هوشمند هنرکار، فرشاد منظوفی نیا، مهدی میامی، کریم اکبری مبارکه، سروش طاهری و تعداد دیگری از هنرمندان و اعضای صنوف مختلف خانه تئاتر حضور داشتند.

اصغر همت در ابتدای این مراسم بیان کرد: شاید این گردهمایی نسبتا رسمی ما در اینجا باشد و امیدوارم همچنان هم این مکان را پررونق ببینیم. خانه تئاتر که خانه همه تئاتری ها است با جلساتی که با نمایندگان صنوف مختلف داشته، تصمیم گرفته است عکس العملی داشته باشد نسبت به مسائل و هجمه هایی که این روزها در تئاتر شاهدش هستیم. ما می خواهیم در یک تعامل به نتیجه برسیم و احقاق حق خودمان را داشته باشیم. ماحصل گفتگو و تعامل ما با انجمن ها این بیانیه شده است و از قوای سه گانه خواسته ایم که امور را به متخصص ها بسپارند و در این بیانیه آنها را به همنشینی و گفتگو دعوت کرده ایم.

در ادامه ایرج راد بعد از قرائت بیانیه ابراز امیدواری کرد که اهالی تئاتر از این بیانیه حمایت کنند.

در بخشی از بیانیه اعضای خانه تئاتر به قوای سه گانه مقننه، مجریه و قضائیه آمده است:

«با ابراز تاسف از وضعیت موجود، مسئولان محترم سه قوه مقننه، مجریه و قضاییه را به هم نشینی و گفتگو دعوت می کنیم، زیرا معتقدیم نخستین و بدیهی ترین حقوق جدایی ناپذیر هنرمندان تئاتر ایران که حق حیات عزت مند، حفظ شانیت و کرامت، آزادی بیان، امنیت شغلی و روانی است از سوی آن قوای محترم مغفول واقع شده است. بایسته است در این برهه حساس از زمان به جای ایجاد حس یاس، ناامیدی و سرخوردگی به گشایش، نشاط و امید همت گماشته و نیروهای دلسوز فرهنگ و هنر را به فعالیت و تلاش بیشتر دعوت کنیم. این پرسش ها برای ما اهالی تئاتر بسیار با اهمیت است که چرا جامعه ایران به روزگاری چنین سرشار از عصبیت، اضطراب و گجستگی پانهاده است. چرا رفع معضلات بزرگ و عدیده سیاسی، اقتصادی و اجتماعی را وانهاده و به چند موضوع یا ایراد سطحی و پیش پاافتاده نظارتی در تئاتر پرداخته ایم.

چنانچه شاهد هستیم خانواده تئاتر هنوز به رفع کاستی های بیمه تامین اجتماعی نایل نشده که با کسری ۲۰ درصدی بر لایحه بودجه مواجه می‌شود و یا هنوز مورد حمایت جدی متولیان خود قرار نگرفته که از سوی رسانه های کوچک و بزرگ همچون صدا و سیما روزنامه ها و خبرگزاری ها یا نهادهای قضایی با سختگیرانه‌ترین برخوردها روبرو شده که باید بر آن بدعت نام نهاد.‌

ما امضا کنندگان این بیانیه، به تهمت های سطحی و ناروایی که در این روزها به تئاتر و هنرمندان شریف آن روا داشته معترضیم. دخالت های غیرقانونی و غیرتخصصی، بازداشت و فراخواندن کارگردانان تئاتر جهت تفهیم اتهام را محکوم کرده و بی حرمتی به این خانواده بزرگ و زیر پا گذاشتن جایگاه معترض و منتقد آن را برنمی‌تابیم. ما ضمن رعایت قانون و حفظ خط مرزها، اعتراض و نقد را حق قانونی خود دانسته و خواستار صیانت از فکر و اندیشه در حوزه تئاتر هستیم. پس لازم است قوای محترم سه گانه به طور شفاف و دقیق در حدود وظایف خویش عمل کرده تا هنر تئاتر با تمام کمبودها با هر برخورد احساسی، شخصی و فراقانونی عمر خویش را در پاسخگویی سپری نکند.

امید که وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، معاونت هنری، مرکز هنرهای نمایشی و شورای نظارت و ارزشیابی وجاهت قانونی و مسئولیت هایشان را تبیین کرده تا از این پس شاهد جفا بر اهالی فرهنگ و هنر نباشیم.»خانه تئاتر با جلساتی که با نمایندگان صنوف مختلف داشته، تصمیم گرفته است عکس العملی داشته باشد نسبت به مسائل و هجمه هایی که این روزها در تئاتر شاهدش هستیم. ما می خواهیم در یک تعامل به نتیجه برسیم و احقاق حق خودمان را داشته باشیم

بعد از قرائت بیانیه، اکبر زنجانپور بیان کرد: چندسال قبل که مدام حرف از خصوصی سازی تئاتر بود من از مخالفان این طرح بودم و الان هم هستم چون اگر قرار بر خصوصی شدن باشد برای پر کردن سالن مجبور به استفاده از بازیگرانی خارج از تئاتر هستیم. با این وضعیت به تماشاگران تئاتر می گویند مشتری و برای جلب رضایت این مشتری ها دست به هر کاری می زنند. با این وضعیت ما مخاطبانمان را از دست داده ایم و مجبوریم پول در بیاوریم در حالی که در هیچ کجای دنیا تئاتر قرار نیست پول در بیاورد. رمز و راز و احترام را از تئاتر گرفته اند و جای آن را بشکن و بالاانداز گرفته است.

محمود عزیزی نیز در این زمینه یادآور شد: تا این اندازه بی حرمتی به جامعه نمایش که تا امروز صادقانه ایستاده و تلاش کرده بسیار ناراحت کننده است. وقتی ما معاون هنری و مدیرکل و وزیر ارشاد داریم چرا باید از بیرون به ما فشار وارد شود. بعد از ۴۰ سال باید به این نتیجه برسیم که اگر بودجه ای برای تئاتر است آن را به اهلش یعنی خانه تئاتر بسپارند. اگر قرار است وضع به همین منوال باشد، خواهش می کنیم که مسئولان به ما اجازه دهند که ما معاون هنری و مدیرکل هنرهای نمایشی نداشته باشیم چون اینها مترسک هستند و هیچ کاری ازشان برنمی آید. بعد از ۴۰ سال ما نه پشتوانه قانونی داریم و نه تامین اجتماعی و مثل زیگیل داریم در این جامعه زندگی می کنیم.

بهزاد فراهانی سخنران پایانی این مراسم بود که عنوان‌ کرد: باید یکبار هم که شده خودمان را نقد کنیم و به این بیندیشیم آیا ما همان اهالی تئاتر قبل از انقلاب هستیم که انقدر با هم همدل بودند و وحدت داشتند در حالی که متاسفانه الان در چشم های هم نگاه می کنیم و دروغ می گوییم‌. ما هیچ راهی نداریم جز اینکه هوای هم را داشته باشیم. خواهش می کنم حرمت هم را حفظ کنیم و صنوف مختلف در کنار هم قرار گیرند. ما راه دیگری جز وحدت نداریم و وضعیتی که در تئاتر به وجود آمده است حل نمی شود مگر اینکه دست هم را بگیریم.