دوچرخه سواری ایران پس از بازی های آسیایی دومین شکست بزرگ خود را این بار در مسابقات پیست قهرمانی آسیا تجربه کرد و این ناکامی های پی در پی نشان می دهد کار برای دوچرخه سواری از به صدا در آمدن زنگ خطر هم گذشته است.

به گزارش ایسنا، مسابقات دوچرخه سواری پیست قهرمانی آسیا ۲۰۱۹ در رده بزرگسالان به پایان رسید و در یک اتفاق ناباورانه ایران از کسب حتی یک مدال در این مسابقات بازماند؛ اتفاقی که در ۱۹ سال اخیر بی سابقه بوده است. پس از ناکامی دوچرخه سواری در بازی های آسیایی۲۰۱۸ که موفق به کسب حتی یک مدال نشد، اکنون دوچرخه سواری در فاصله زمانی حدود چهار ماه پس از بازی های آسیایی شکست بزرگ دیگری را دوباره در جاکارتا اندونزی متحمل شد و در قهرمانی آسیا هم نتوانست حرفی برای گفتن داشته باشد.

همان موقع که ایران در بازی های آسیایی مدال نگرفت نگرانی ها بابت دوچرخه سواری دوچندان شد و بارها گفته شد که باید فکری به حال دوچرخه سواری ایران کرد اما دریغ از راه حل اساسی که بتواند ذره ای در بهبود شرایط تاثیر داشته باشد.

در این مسابقات ایران علاوه بر اینکه در ماده های المپیکی به مدال نرسید، حتی در ماده های غیرالمپیکی هم نتوانست روی سکو جایی داشته باشد تا وخامت اوضاع بیشتر از قبل خودش را نشان دهد. بارها گفته شد که درد دوچرخه سواری ایران نرفتن به مسابقه، نداشتن تجهیزات به روز و تمرین نکردن در پیست چوبی است اما انگار هنوز فدراسیون و مسئولان ورزش مجاب نشده‌اند راهی که دوچرخه سواری ایران دارد می رود جز شکست های متوالی چیزی به دنبال ندارد.

البته پیش از مسابقات روند آماده سازی رقبای ایران و حضورشان در کاپ های جهانی به خوبی گویای تفاوت ها بود و رکابزنان ما با تمرین در پیست سیمانی و بدون مسابقه بین المللی به جنگ رقبایی رفتند که در فاصله بازی های آسیایی تا قهرمانی آسیا در چهار کاپ جهانی شرکت کرده بودند. در این میان تنها کور سوی امید این بود که استعداد بتواند به کمک رکابزنان ایران بیاید اما زور تدارکات بهتر تیم های دیگر به استعداد رکابزنان ایران چربید و در نهایت ایران ناکام مسابقات لقب گرفت.

شاید رکابزنانی داشته باشیم که با تکیه بر استعداد و توانایی آنها سالها موفق به کسب مدال شده باشیم اما بازی های آسیایی و سپس قهرمانی آسیا ۲۰۱۹ به خوبی نشان داد که دیگر این روش جواب نمی دهد و باید فکر اساسی به حال دوچرخه سواری ایران کرد. اینکه ما برخلاف گذشته که همیشه جزو مدعیان در آسیا بودیم اما حالا حتی نمی توانیم یک مدال بگیریم نشان می‌دهد دوچرخه سواری ایران دارد به ورطه نابودی کشیده می‌شود و باید هر چه زودتر فکری به حال آن کرد تا بیش از این عقبگرد نداشته باشیم.

*در ادامه نگاهی به عملکرد رکابزنان بزرگسال در ۱۹سال اخیر قهرمانی آسیا می اندازیم:

قهرمانی آسیا	اسپرینت	کایرین	تیم اسپرینت	یک کیلومتر	تعقیبی انفرادی	تعقیبی تیمی	دور امتیازی	اسکرچ	مدیسون
۲۰۰۱	-	-	-	-	-	-	-	-	نقره
۲۰۰۲	-	-	-	-	نقره	نقره	-	-	-
۲۰۰۳	-	-	-	-	طلا	نقره	نقره	نقره و برنز	برنز
۲۰۰۴	-	-	-	-	نقره و برنز	نقره	برنز	-	-
۲۰۰۵	-	-	--	-	-	نقره	-	-	-
۲۰۰۶	-	-	-	-	-	نقره	نقره	-	برنز
۲۰۰۷	-	برنز	برنز	-	نقره و برنز	نقره	-	-	برنز
۲۰۰۸	-	-	-	-	طلا	نقره	-	-	-
۲۰۰۹	-	برنز	نقره	-	-	نقره	-	طلا	-
۲۰۱۰	-	-	برنز	-	برنز	-	نقره	-	-
۲۰۱۱	-	-	-	-	نقره	-	طلا	نقره	نقره
۲۰۱۲	-	-	برنز	نقره	طلا	-	نقره	-	برنز
۲۰۱۳	نقره	نقره	-	-	برنز	-	برنز	نقره	برنز
۲۰۱۴	-	-	-	-	برنز	-	برنز	نقره	-
۲۰۱۵	-	-	-	برنز	-	-	-	طلا	نقره
۲۰۱۶	-	-	-	طلا	-	-	-	-	-
۲۰۱۷	-	-	نقره	طلا	-	-	-	نقره	-
۲۰۱۸	-	-		برنز	-	-	-	نقره	نقره
۲۰۱۹	شرکت نکرد	به نیمه نهایی نرسید	شرکت نکرد	ششم	به فینال نرسید	به فینال نرسید	چهارم	چهارم	چهارم

*در سالهای ۲۰۰۱ تا ۲۰۰۵ ماده دور حذفی هم جزو ماده های قهرمانی آسیا بود که ایران در آنها سالها صاحب ۲طلا و یک نقره و یک برنز شده بود.

*ایران در ماده اومنیوم رده بزرگسالان تاکنون موفق به کسب مدال در قهرمانی آسیا نشده است.