سند 2030 واقعیت تا دروغ/ افزایش آزار جنسی کودکان در سال‌های اخیر

به گزارش فانوس، کودکان ضعیف ترین اقشار جامعه هستند، از همین رو بسیار مهم است که در محیطی امن از نظر جسمی و روانی زندگی کنند و پرورش یابند. در این میان با توجه به گسترش ناهنجاری های اجتماعی و عوامل متعدد دیگر که انحرافات جنسی یکی از شایع ترین موارد است دلیلی بر آموزش مسائل جنسی از کودکی و از سنی خاص است تا از یکسو غریزه جنسی آنان در یک مسیر درست هدایت شود و از سوی دیگر از انواع نابهنجاری ها چلوگیری شود. بر اساس گزارش سازمان بونیسف هر ساله 7/1 میلیون کودک مورد آزار قرار میگیرند.

ورود تکنولوژی های ارتباطی و اطلاعاتی به زندگی مردم موجی از آگاهی ها و اطلاعات درست و نادرست جنسی و زناشویی را در اختیار افراد قرار میدهد. با توجه به این موارد و برابری جنسیتی و آموزش جنسی به کودکان که در سند 2030 به آن اشاره شده است باید مسائل جنسی را به کوکان بیاموزیم.

بسیاری از روانشناسان اعتقاد دارند به دلیل ماهیت اجتماعی انسان کودک از همان ابتدای تولد به شناخت خود اقدام میکند پس باید به آنان در شکل گیری هویت جنسی و نفش جنسی کمک کنیم. طبیعی است که هرچه سن کودک بیشتر می شود، ملاحظات تربیتی او نیز پیچیده تر می شود و همانطور که بسیاری از ابعاد یادگیری مثل زبان یا بسیاری از مهارت های حرکتی محدوده ایده آل خاص خود را دارند، آموزش جنسی نیز متناسب با سن کودک و سپس در دوران نوجوانی ملاحظات ویژه خود را می طلبد.

خانواده ها خود باید شناخت کاملی نسبت به مسائل جنسی و اجتماعی داشته باشند چرا که خطرات بسیاری فزرندان آنها را تهدید میکند و در صورت مطلع نبودن خود به فرزندانشان آسیب میزنند. به طور مثال بیماران پدوفیلی اغلب افرادآشنا هستند و لازم خانواده ها کودکان خود را حتی با فرد آشنا تنها رها نکنند.

باید شرایط وقوع سوء استفاده جنسی را به حداقل برسانند. به طور کلی بیماران پدوفیلی اغلب خدمات خود را به تیم های ورزشی، مدارس یا سازمان های در ارتباط با کودکان ارائه می کنند.

والدین باید با خلق و خوی فرزندان خود آشنا باشند و در صورت بروز هرگونه آشفتگی و ناآرامی روانی با فررندان خود به نرمی صحبت کرده و از آنان مشکل را جویا شوند. وقتی کودکی ماجرای آزاردیدنش را افشاء می کند چه میزان حمایتی از طرف والدین خود دریافت می کند. معمولا کودکانی که بعد از سوءاستفاده جنسی در مرکز بحران خانواده قرار می گیرند و از طرف آن ها مواخذه می شوند بیشتر از کودکانی که تحت حمایت و مراقبت قرار می گیرند عذاب می کشند و آسیب می بینند.

والدین باید علایم خطرناک آسیب جنسی را بشناسند. نشانه های جسمی عبارتند از: برافروختگی چهره، عفونت های ادراری، سردردهای مداوم، معده درد، دل درد، خارش و التهاب در ناحیه آلت تناسلی، علایم روحی، روانی و رفتاری نیز مانند ترس های شدید، کابوس شبانه، گوشه گیری و افسردگی، تحریک پذیری بالا و گوش به زنگی، خشم های غیرقابل توجیه و سرکشی باید مورد توجه قرار گیرد.

والدین در صورت بروز آزار جنسی کودکشان نباید واکنش شدید نشان دهند بلکه باید به نرمی رفتار کنند چرا که کودک خود در تعارض درونی است و در صورت مشاهده واکنش والدین امکان آسیب زدن به خود را دارد.

باید نسبت به مسائل حقوقی و قضایی آگاه باشید.

بهترین زمان برای آموزش مسائل جنسی باید از همان سالهای نخست زندگی آغاز گردد. اما به دلیل آنکه انسان پیوسته در حال رشد و نمو است در دوره نوجوانی و جوانی که از لحاظ روانی دوره ای بسیار حساس است باید بیشتر به این مسئله توجه شود.

نویسنده: علیرضا آزادی