خبرگزاری شبستان، گروه بین الملل: «ای تونسی ها نترسید.. بن علی فرار کرد» این عبارت مشهور «عبدالناصر لعوینی» وکیل تونسی است که در خیابان های تونس فریاد می کشید تا خیابان ها مملو از مردم تونس شد.

این وکیل جوان نمی دانست با گفتن این عبارت، حماسه میلیون ها عرب را هشت سال برافروخته خواهد کرد تا پس از بن علی قوی ترین دیکتاتورهای زمان سرنگون شوند.

تاریخ 14 ژانویه را نه تنها تونسی بلکه عرب ها فراموش نخواهند کرد. در اینچنین روزی «زین العابدین بن علی» رئیس جمهوری مخلوع تونس فرار کرد تا نخستین شراره های بهار عربی برای سرنگونی حکام عرب باشد.

در ساعت های اولیه پس از فرار بن علی، جوانان تونسی شعار دادند که «تونس آزاد شد، سرهایتان را بالا بگیرید و نترسید... ملت تونس آزاد شد... ملت تونس بزرگ شد.. افتخار برای شهیدان».

از انقلاب تونس شراره انقلاب به کشورهای عربی دیگر سرایت کرد. جهان در سال 2011 میلادی شاهد قصه ای شبیه خیال بود. انقلاب اینجا پایان یافت تا در کشور دیگر آغاز شود. این انقلاب ها به غرب، قدرت و اراده ملت عرب را نشان داد.

تونس آزادی خود را با دستش به دست آورد، هنگامی که خروج کرد تا دیکتاتور این کشور را در 14 ژانویه سال 2011 میلادی سرنگون کند. بن علی از سال 1987 با چماق آهنین بر این کشور حکومت کرد تا در سال 2011 با آغاز انقلاب به عربستان فرار کرد و عطای تاج و تخت حکومت را به لقایش بخشید.

بن علی ساعاتی قبل از فرارش، آخرین سخنرانی خود را به عنوان رئیس جمهوری تونس درحالی که پریشان و ضعیف و سردرگم بود، ایراد کرد و برای نجات خود از ورطه تاریخ کلمات را طلب می کرد و مردم را وعده باران می کرد، وعده های که ملت بیش از هرکس دیگر می دانستند، واهی و دروغین است.

پس از فرار بن علی و سقوط حکومت و رئیسش، تونس تاریخ دمکراسی جدید خود را نوشت. در اولین گام سیاسی «محمد الغنوشی» را به عنوان رئیس موقت تعیین کرد و به اصلاحات قانون اساسی همت گمارد؛ سپس دولت جدید را به ریاست «الباجی القائد السبسی» برگزید. اعضای مجلس موسسان ملی که حزب النهضه با کسب اکثریت کرسی پیروز شد، انتخاب شدند و سپس انتخابات شهرداری برگزار شد و حال دولت دیگری به ریاست «یوسف الشاهد» به عنوان رئیس جمهوری تونس روی کار آمده است.

پایان پیام/44