کلستریدیوم دیفیسیل (C-diff) یک باکتری است که روده بزرگ (کولون) را هدف قرار میدهد. عفونت کلستریدیوم دیفیسیل باعث التهاب رودهی بزرگ میشود، نوعی بیماری که به عنوان کولیت شناخته میشود. این سویه از باکتری با آلوده کردن کولون، قادر به ایجاد طیف وسیعی از مشکلات گوارشی است. باکتریهای C-diff به طور طبیعی در رودهی انسان و همچنین در آب، خاک و مدفوع حیوانات قرار دارند. به طور معمول، C-diff هیچ مشکلی ایجاد نمیکند. با این وجود زمانی که تعادل طبیعی آن در روده بر هم میخورد، عفونت ممکن است ایجاد شود و این امر اغلب زمانی اتفاق میافتد که بیمار آنتیبیوتیک مصرف کند. درمانهای خانگی قید شده در این نوشتار برای درمان عفونت کلستریدیوم دیفیسیل روشهایی طبیعی هستند که شما باید بعد از متوقف کردن مصرف آنتیبیوتیک، انجام بدهید.
علائم عفونت کلستریدیوم دیفیسیل
باکتری C-diff سمومی را در بدن آزاد میکند و به طور مستقیم به بافتی که رودهی بزرگ (کولون)را پوشش میدهد، حملهور میشود. علائم اولیهی این نوع عفونت غیر اختصاصی هستند و عفونت C-diff اغلب به عنوان یک مسمومیت غذایی یا یک ویروس معده اشتباه تشخیص داده میشود.
علائم اولیه عفونت کلستریدیوم دیفیسیل– اسهال آبکی
– احساس درد در شکم در اثر لمس
– تب
با این وجود، مرحلهی دوم عفونت کلستریدیوم دیفیسیل است که بدخیمتر است. به طور معمول، عفونت کلستریدیوم دیفیسیل باعث التهاب کولون یا کولیت میشود. با این حال، در برخی موارد، رودهی بزرگ به علت افزایش سموم باکتریایی و رشد بیش از حد باکتری متحمل آسیب بیشتری میشود. اگر این اتفاق بیفتد، تکههای کوچکی از بافت خام در رودهی بزرگ ایجاد میشود که میتواند پر از چرک و خون باشد. این اختلال، کولیت غشاء کاذب نامیده میشود. اگر عفونت کلستریدیوم دیفیسیل به این سطح توسعه بیابد، علائم زیر پدیدار میشوند.
علایم عفونت کلستریدیوم دیفیسیل پیشرفته– حالت تهوع
– تب
– چرک
– وجود لکههای خون در مدفوع
– از دست دادن اشتها
– اسهال آبکی (۱۰ تا ۱۵ بار در روز)
– گرفتگی شکم
– افزایش ضربان قلب
– تورم شکم
– کاهش وزن
– درد شدید در شکم
– افزایش شمارش گلبولهای سفید خون
با توجه به شدت علائم کولیت غشاء کاذب، احتمالا در این فکر هستید که آیا عفونت کلستریدیوم دیفیسیل میتواند کشنده باشد یا خیر؟ پاسخ کوتاه مطمئنا بله است و بنابراین بسیار مهم است که درمان بلافاصله انجام شود.
اشکال خفیف عفونتهای کلستریدیوم دیفیسیل به مراقبتهای پزشکی نیاز ندارند و میتوانند به صورت طبیعی با موفقیت درمان شوند. علاوه بر این، اثبات شدهاست که روشهای طبیعی برای درمان عفونتهای کلستریدیوم دیفیسیل بسیار موثر هستند و بسیار توصیه میشود که از آنها استفاده کنید.
در ادامه با درمانهای و داروهای خانگی برای معالجهی عفونت کلستریدیوم دیفیسیل آشنا خواهید شد که ممکن است برای شما مفید باشند.
روشهای خانگی برای درمان عفونت کلستریدیوم دیفیسیل
۱. مصرف آنتیبیوتیکها را متوقف کنید
همانطور که در بالا عنوان شد، آنتیبیوتیکها به عنوان بزرگترین عامل خطر برای عفونت کلستریدیوم دیفیسیل در نظر گرفته میشوند. بنابراین، بهترین راه طبیعی برای متوقف کردن پیشرفت این عفونت، متوقف کردن مصرف داروهای آنتیبیوتیک است که در حال حاضر مصرف میکنید.
دلیل آن که آنتیبیوتیکها برای عفونت کلستریدیوم دیفیسیل خیلی بد هستند، این است که هیچ تفاوتی بین باکتریهای بیماریزا و خوب قائل نمیشوند. آنتیبیوتیکها باکتریهای خوب بدن شما را نیز از بین میبرند و همین باعث میشود کلستریدیوم دیفیسیل، که یک باکتری مقاوم در برابر آنتیبیوتیک است، شانش گسترش یافتن را به دست بیاورد.
توقف مصرف آنتیبیوتیکها، باکتریهای خوب را قادر میسازد تا با باکتریهای C-Diff رقابت کنند و به سطح نرمال بازگردند. این روند، تعادل روده را بهبود میبخشد و علائم را تا حد بسیار زیادی از بین میبرد.
۲. به میزان زیادی پروبیوتیک مصرف کنید
یکی از مهمترین داروهای خانگی برای عفونتهای کلستریدیوم دیفیسیل، افزایش غلظت “باکتری خوب” در بدن است. چهطور میتوانید این کار را انجام بدهید؟ برای افزایش میزان باکتریهای خوب در بدن باید به مقدار کافی پروبیوتیک مصرف کنید.
مصرف پروبیوتیک برای بازگرداندن فلور روده، یک راه عالی برای متعادل کردن دوبارهی روده است، به ویژه هنگامی که قبلا آنتیبیوتیک مصرف میکردید. علاوه بر این، به دست آوردن پروبیوتیکها از غذاهای طبیعی کار بسیار آسانی است. برخی از غذاهای غنی از پروبیوتیک عبارتند از محصولات لبنی از قبیل ماست شیر بز، کفیر یا شیر پروبیوتیک تخمیری با استفاده از شیر گاو خام.
سایر مواد غذایی که میتوانید برای دریافت مقدار زیادی از پروبیوتیکها مصرف کنید، عبارتند از سبزیجات تخمیر شده، سرکه سیب خام، کفیر نارگیل و سایر نوشیدنیهای پروبیوتیک.
۳. پریبیوتیک مصرف کنید
مواد غذایی پریبیوتیک خوراکیّهایی هستند که باعث افزایش رشد باکتریهای مفید موجود در رودهی بزرگ (کولون) میشوند و در نتیجه برای بهبود سلامت روده تلاش میکنند.
اساسا غذاهای پربیوتیک غذاهای فیبری هستند که توسط دستگاه گوارش تجزیه نشدهاند. در واقع به جای اینکه هضم شوند در سیستم گوارش به غذا یا سوخت برای باکتریهای مفید که در دستگاه گوارش زندگی میکنند تبدیل میشوند.
هر گونه درمان خانگی برای عفونت کلستریدیوم دیفیسیل باید روی عدم تعادل باکتریهای روده در رودهی بزرگ (کولون) که ناشی از رشد بیش از حد باکتریهای c-diff است، تمرکز داشته باشد. پریبیوتیکها، غذای باکتریهای خوب هستند و باید پایهای برای هر نوع درمان باشند.
۴. پیوند میکروبیوتای مدفوعی (FMT)
تحقیقات کنونی نشان میدهند که علت اصلی عفونت C-Diff ناتراز شدن همزیستی است، نوعی عدم تعادل در باکتریهای نرمال روده.
هدف از مصرف پریبیوتیک و پروبیوتیک این است که به این ناپایداری رسیدگی شود. پیوند میکروبیوتای مدفوعی (FMT) یک هدف مشابه دارد، اما خیلی مستقیمتر است.
باکتریها از نمونه مدفوع یک فرد سالم از طریق یک قرص یا کولونوسکوپی به رودهی بیمار پیوند زده میشود. هدف این است که رشد باکتریهای خوب در رودهی بزرگ (کولون) بیمار دچار عفونت به سرعت آغاز شود.
هرچند این روش مطمئنا برای افراد حساسی که زود دچار حالت تهوع میشوند نیست، اما نتایج شگفتآوری داشتهاست. بیماران C-diff تحت درمان با FMT میزان بهبودی ۹۰٪ را تجربه کردهاند در مقایسه با درمانهای سنتی که فقط ۶۰٪ بهبودی ارائه میدهد. تاثیر این روش درمانی به ویژه برای افراد مبتلا به عفونت کلستریدیوم دیفیسیل اثبات شدهاست. در واقع، مزایای FMT برای سلامتی به مراتب فراتر از یک عفونت کلستریدیوم دیفیسیل است، و تحقیقات در حال حاضر آن را با بهبود بسیاری از اختلالات مرتبط با روده ارتباط میدهد.
با توجه به ماهیت ناخوشایند کولونوسکوپی، قرصهای پیوند مدفوع در حال حاضر به صورت تجاری تولید شده توسط بانک مدفوع در دسترس است. به دلیل استفاده از این درمان برای طیف وسیعی از بیماریهایی که با باکتریهای نامنظم روده ارتباط دارند، در حال حاضر تحقیقات قابلتوجهی روی آن انجام میشود.
بیماران علاقهمند به این درمان باید با پزشک مشورت کنند زیرا عوارض احتمالی مربوط به مصرف نمونههایی از مدفوع شخصی دیگر وجود دارد. با این حال، به عنوان یک درمان خانگی برای مقابله با عفونت کلستریدیوم دیفیسیل، نتایج خود به تنهایی گویا هستند.
۵. از سیر کمک بگیرید
گفته میشود که سیر خام دارای سطح بالایی از خواص ضد ویروسی، ضد میکروبی و ضد قارچی است. حتی WHO (سازمان بهداشت جهانی) سیر را به عنوان یکی از قویترین داروهای خانگی برای مقابله با کلستریدیوم دیفیسیل و دیگر عفونتهای باکتریایی توصیه میکند.
همچنین ثابت شدهاست که سیر عدم توازن باکتریهای روده در رودههای پایینی را درمان میکند، میکروارگانیسمهای مفید روده را بهبود میدهد و انتروباکتریاسیای به طور بالقوه مضر را محدود میکند.
افزودن سیر خام به وعدههای غذایی بسیار مفید است. شما میتوانید ۲ تا ۵ گرم سیر یا یک حبه از آن را به صورت روزانه استفاده کنید. به جای سیر خام، ۰.۴ تا ۱.۲ گرم پودر سیر نیز میتواند کافی باشد. برخی از روشهای دیگر برای به دست آوردن تمام مزایای سیر عبارتند از مصرف ۲ تا ۵ میلیگرم روغن سیر یا ۱۰۰۰ میلیگرم عصارهی آن. هر فرمول دیگری که حاوی حدود ۲ تا ۵ میلیگرم آلیسین باشد، میتواند سودمند باشد.
۶. از روغن اورگانو (پونهی وحشی) استفاده کنید
تحقیقات صورت گرفته از به کار بردن روغن اورگانو پشتیبانی میکنند و آن را به عنوان یکی از درمانهای طبیعی خانگی برای عفونت کلستریدیوم دیفیسیل میپذیرند. اثبات شدهاست که این روغن در برابر خطرناکترین گونههای باکتری حتی مواردی که به اکثر داروها مقاوم هستند، بسیار قدرتمند است.
علیرغم مزایای روغن ارگانو (پونهی کوهی)، توصیه میشود از این روش تحت نظارت یک متخصص بهداشت و درمان استفاده کنید، عمدتا به دلیل قدرت بالایی که این روغن دارد. میتوانید این روغن را به صورت خوراکی به مدت دو هفته مصرف کنید بدون اینکه مشکلی رخ بدهد. به یاد داشته باشید هر زمان که تصمیم داشتید روغن اورگانو را به صورت خوراکی مصرف کنید، حتما آن را رقیق کنید. برای رقیق کردن این روغن میتوان از روغن نارگیل یا آب استفاده کرد.
در صورتی که تمایلی به استفاده از آن به شکل روغن ندارید، سعی کنید اورگانو را به صورت پودر یا تازه در رژیم روزانهتان قرار بدهید.
۷. عسل مانوکا مصرف کنید
شما حتما باید عسل مانوکا را در میان سایر داروهای خانگی برای درمان عفونت کلستریدیوم دیفیسیل استفاده کنید به دلیل خواص شگفتانگیزی که دارد. عسل مانوکا خود را به عنوان یک عامل بسیار قدرتمند در برابر عفونت باکتریایی اثبات کردهاست. علاوه بر این، التهاب رودهی بزرگ را نیز درمان میکند.
بنابراین، فراموش نکنید که این عسل را به صورت روزانه مصرف کنید.
۸. فیبر قابل تخمیر را امتحان کنید
خوردن غذای نرم به معنای اجتناب از مصرف مواد غذایی دارای سطح بالای فیبر، آجیل، دانهها و غذاهای تولیدکنندهی نفخ و گاز است. با این حال، تحقیقات نشان دادهاند که مصرف بالای فیبر قابل تخمیر به عنوان درمان مناسبی برای مقابله با عفونت کلستریدیوم دیفیسیل در نظر گرفته میشود.
غذاهایی که دارای فیبر قابل تخمیر هستند عبارتند از جوی دوسر، سبوس جو، نخود فرنگی، لوبیا، سبوس برنج، میوههای خانوادهی مرکبات، جو، پالپ سیب و توت فرنگی. همچنین توصیه میشود که موز بخورید زیرا غنی از پکتین و فیبر محلول است و میتواند عفونت را درمان کند.
۹. الکترولیتها را حفظ کنید
کلستریدیوم دیفیسیل معمولا سبب اسهال میشود. طول کشیدن این مشکل میتواند میزان کل آب بدن را کاهش بدهد و منجر به دهیدراته شدن بدن شود. بنابراین، حفظ آب بدن یکی از بایدها برای درمان عفونت کلستریدیوم دیفیسیل محسوب میشود.
زمانی که فرد به اسهال مبتلا میشود، چندین الکترولیت مهم بدن نیز از بین میرود. الکترولیتها مواد معدنی ضروری بدن هستند که نقش مهمی در فعالیتهای مختلف مانند هدایت تکانهی عصبی و فعالیت نرمال عضلات ایفا میکنند. بعضی از نمونههای الکترولیت عبارتند از سدیم، پتاسیم و منیزیم.
برای جلوگیری از کم شدن آب بدن و جایگزینی تمام الکترولیتهایی که از طریق اسهال از دست دادهاید، باید مقدار فراوانی آب مصرف کنید. علاوه بر این، میتوانید مصرف سایر نوشیدنیها مانند سوپ، آبمیوهها و آب گوشت و مرغ را نیز مد نظر داشته باشید.
۱۰. دقت کنید که دچار سوء تغذیه نشوید
عفونت کلستریدیوم دیفیسیل به تدریج سبب کاهش وزن میشود و ممکن است شما را مبتلا به سوء تغذیه کند. بنابراین پیشگیری از بروز سوء تغذیه یک جنبهی مهم برای درمان عفونت کلستریدیوم دیفیسیل است.
رژیم غذایی ضعیف که مواد مغذی و مواد معدنی ناچیزی دارد، میتواند سلامتی شما را مختل کند و سبب ضعیف شدن سیستم ایمنی بدنتان شود. ضعیف شدن بدن میتواند آسیبپذیری شما را به عفونتهای ثانویه نیز افزایش دهد.
بنابراین دقت کنید که باید یک رژیم غذایی مغذی داشته باشید. مقدار زیادی میوه، سبزیجات و غلات را به صورت روزانه مصرف کنید. حفظ رژیم غذایی سالم ممکن است برای افراد مبتلا به عفونت کلستریدیوم دیفیسیل دشوار باشد زیرا آنها اشتهای خود را از دست میدهند. بنابراین، ممکن است انگیزهی زیادی برای پیروی از این درمان خانگی به ظاهر ساده نداشته باشید.
۱۱. از مصرف غذای تند و پر ادویه پرهیز کنید
هر گونه غذا یا نوشیدنی حاوی سطح بالایی از فلفل و ادویه ممکن است علائم عفونت ناشی از C-Diff را تشدید کند. ادویهجات میتواند دستگاه گوارش شما را تحریک کند زیرا به دلیل عفونت باکتریایی حساس شدهاست.
بنابراین، به همهی مواد غذایی و خوراکی که سطوح بالایی از ادویه دارند نه بگویید و مدتی را غذاهای ساده و بدون ادویه مصرف کنید.
۱۲. نوشیدنیها و خوراکیهای حاوی قهوه نخورید
قهوه ممکن است شما را سر حال نگه دارد و سبب شود که هر روز را پرانرژی بگذرانید اما در صورتی که از عفونت رنج میبرید، ممکن است اوضاعتان را بدتر کند.
توقف مصرف قهوه و هر چیزی که سطح کافئین بالایی دارد ضروری است زیرا کافئین یک دیورتیک (ادرارآور) طبیعی است و بنابراین میتواند آب بیشتری را از روده بکشد و منجر به از دست دادن آب بیشتر شود.
۱۳. مصرف شیر را متوقف کنید
مصرف شیر در زمان ابتلا به عفونت کلستریدیوم دیفیسیل توصیه نمیشود به این دلیل که عفونت ممکن است باعث عدم تحمل لاکتوز در بعضی از بیماران شود و این روند میتواند درد معده و اسهال را بدتر کند. شیر هیچ کاری جز بدتر شدن بیماری نمیکند.
بنابراین، از خوردن شیر و پنیر اجتناب کنید مگر اینکه نشانههای بیماری دستگاه گوارش کاملا حل شود.
۱۴. غذاهای چرب دشمن شما هستند
یکی از داروهای خانگی برای عفونت کلستریدیوم دیفیسیل توقف مصرف غذاهای چرب است. این مواد غذایی مقدار فراوانی از چربیهایی دارند که هضمشان به شدت دشوار است. هضم این چربیها در هنگام عفونت کلستریدیوم دیفیسیل مشکلتر میشود زیرا سیستم گوارش در حال حاضر دچار مشکل است.
خوردن غذای چرب باعث میشود که بدن آن را سریع دفع کند و اسهال شما حتی بدتر شود.
مطالعات همچنین نشان دادهاند که باکتری موجود در رودهی شما با رژیم غذایی شما سازگار میشود.
یک رژیم غذایی نامتعادل و بدون مواد مغذی ضروری، تنوع کم فلور روده را ترویج خواهد کرد.
اگر باکتریهای رودهی شما به علت عفونت کلستریدیوم دیفیسیل از حالت تعادل خارج شده باشد، آخرین کاری که احتمالا بخواهید انجام بدهید، افزایش رشد میکروبهای مقاوم به چربی است. این باکتریها افزایش وزن مزمن را پس از بهبودی عفونت توسعه خواهد داد و هنگامی که خوب در روده جای خود را باز کردند، دیگر از بین بردن و حذف آنها کار بسیار دشواری خواهد بود.
۱۵. بهداشت را خوب رعایت کنید
سادهترین درمان خانگی برای عفونتهای C-diff این است که بهداشت را در سطح مناسبی حفظ کنید.
برای جلوگیری از آلودگی میکروبی، از دست زدن به لباس یا ملحفهی آلوده پرهیز کنید.
ملحفههایی که به شدت آلوده هستند باید جداگانه شسته شوند. برای این کار حتما از آب گرم استفاده کنید و از محلول سفیدکنندهی کلردار برای از بین بردن باکتری استفاده کنید.
با شستن دستها توسط آب گرم و صابون به مدت دست کم ۳۰ تا ۴۰ ثانیه، بهداشت را رعایت کنید. در حین اینکه دستها را شستشو میدهید، فراموش نکنید که فضای لای انگشتان و بالای دست را هم خوب بشویید.
پس از شستن دستها، آنها را با استفاده از یک حولهی تمیز خشک کنید. برای این منظور از دستگاه خشککن دست هم میتوانید استفاده کنید. همچنین میتوانید یک دستمال یا حولهی تمیز را برای بستن شیر آب به کار ببرید.
شستن دستها در صورتی که به دقت انجام شود، اثربخشی خوبی در حد پاک کردن دست با محصولات حاوی الکل دارد.
۱۶. جوی دوسر مصرف کنید
از آنجایی که جوی دوسر دارای سطح بالایی از بتا گلوکان است، میتواند به متعادل کردن دوبارهی فلور روده کمک کند. بنابراین، فراموش نکنید که مصرف جوی دوسر را در میان داروهای خانگی برای عفونت C-diff قرار بدهید. شما همچنین میتوانید از پودر جوی دوسر استفاده کنید یا آن را به صورت پوره مصرف کنید. در صورتی که جوی دو سر را به این دو شیوه مصرف کنید، هضم آن آسانتر خواهد بود.
بایدها
– میوهها و سبزیجات تازه و مناسب مصرف کنید
– خواب خوب شبانه داشته باشید
– لوازم آرایشی و بهداشتی شخصی را در یک کمد در بسته قرار دهید
– بعد از استفاده از دستشویی و قبل از پخت و پز، بهداشت دستها را به خوبی رعایت کنید
– مناطقی را که مستعد آلوده شدن هستند به طور مرتب تمیز کنید
– لباستان را به طور مرتب عوض کنید و آن را کاملا بشویید تا از سرایت عفونت جلوگیری شود
نبایدها
– سبزیجات چلیپایی مصرف نکنید
– از مصرف مغزها و حبوبات پرهیز کنید
– هرگز آنتیبیوتیک مصرف نکنید.
ترجمه: تحریریه سایت کسب و کار بازده- سارا فیضی
منبع: هوم رمدی هکس