تنبلی به چاقی و لاغری ربطی ندارد!

افراد اندکی هستند که کلمه چاق را بشنوند و واکنش ناخودآگاه نداشته باشند. این کلمه ای است که قلدرها در مدرسه فریاد می زدند، رسانه ها آن را به نمایش می گذارند و حتی بدتر از آن باید از غذا اجتناب کرده یا آن را به دسته های خوب و بد تقسیم کنید و ایجاد عقده روحی از اینکه چه غذایی را در چه زمانی بخورید. این روند منجر به احساس گناه، شرمندگی و نقصان افراد چاق می شود.

واژه هایی که برای پریشان کردن مردم به وجود می آیند، عموما یکی از این دو راه است: جامعه مفاهیم مشکل ساز را متوجه می شود و آنها را به فراموشی می سپارد، یا جوامع تحت تأثیر قرار گرفته و با اصلاح آن به عنوان نقطه افتخار، حذف قدرت کلمه را انتخاب می کند.

علت بسیار فراگیر و عادی ترس از چاقی این است که ما معتقدیم اگر کسی چاق باشد، خودش مقصر است. به اعتقاد ما افراد چاق، تنبل، بی اراده و ناسالم هستند. بعد از تمام اینها به ما گفته شده که بیماری چاقی واگیردار است. احتمال بیماری افراد چاق بیشتر است. این یک تبعیض قابل قبول علیه آنها نیست، بلکه مفید است.

امروزه تحقیقات منتشر شده نشان داده است که لاغر بودن نشانه فضیلت یا سلامت نیست بلکه در اغلب بخش ها مانند؛ رنگ چشم، بافت مو یا سایز پا استعداد ژنتیکی است.

عموما چنین مطالعاتی بر افراد سنگین وزن (چاق) تمرکز می کند. اما در این زمان، محققان به افرادی که به طور طبیعی لاغر هستند و مقدار و عادات غذایی آنها کاملا به سایز آنها نامربوط است، توجه دارند. آنها دریافتند که علت این امر به طور مستقیم به ترکیب ژنیتکی آنها مربوط است نه به انتخاب سبک زندگی که اغلب علت چاقی نامبرده می شود.

مطالعات نشان داده که اغلب پزشکان نگرش منفی به افراد دارای اضافه وزن دارند. یک سوم تا سه چهارم افراد که در گروه افراد چاق دسته بندی می شوند، از نظر متابولیکی سالم هستند. در آنها نشانه ای از فشار خون بالا، مقاومت به انسولین یا کلسترول بالا دیده نشد. این در حالی است که یک چهارم از افراد غیرچاق از نظر اپیدمیولوژیست ها سلامتی ضعیفی دارند.

بدون در نظر گرفتن سلامت افراد، چاپ عکس افراد چاق بر روی جلد مجله ها نکوهیده است، اما نمایش افرادی که از نظر پزشکی کم وزن هستند، مشکلی ندارد. وقتی عکس ترامپ را روی مجله چاپ می کنند، هیچکس از نقش الگوی ناسالم، رژیم غذایی افتضاح و ورزش نکردن وی شکایت نمی کند.

برای خاتمه دادن به ترس از چاقی و تبعیض لازم است تا بپذیریم که سایز نقش ضروری در سلامت ندارد. به جای آنکه مردم را به از دست دادن وزن تشویق کنیم باید به آنها بیاموزیم که با انتخاب بهترین راه، مراقب بدن و سلامت خود باشند.

منبع: ایندیپندنت

معصومه میرحسینی

انتهای پیام/