حذف تدریجی عادل!

محسن تنابنده و مهراب قاسمخانی به روش خود از غیبت عادل گفته اند، برخی عدمِ حضور او را به جوانگرایی در صدا و سیما ربط داده اند و حتی آنهایی که عینکِ ته استکانیِ روی صورت‌شان همه مسائل را سیاسی تحلیل می‌کند! به دو قطبی فردوسی پور ـ فروغی دست انداخته‌اند و اما برای مردم ایران گزارش نکردن بازی‌های مهم جام ملت‌ها توسط یکی از محبوب ترین گزارشگران تاریخ رسانه در این کشور؛ همچنان در‌ها‌له ای از ابهام قرار دارد.

گزارش بازی ژاپن ـ ویتنام توسط این گزارشگر محبوب و سرشناس هم افکار عمومی را راضی نکرد زیرا، مردم انتظار داشتند بازی‌ها‌ی زیبای تیم ملی در جام ملت‌ها همراه با گزارش زیباتر فردوسی پور، به یادماندنی‌تر شود و اما آن چه رخ داده حکایتی دیگر را روایت می‌کند.

تغییراتی که عادل را از جام جم دور کرد!

آیند و روندهای چند ماه اخیر ـ بنا به هر دلیلی که انجام شده از جمله جوانگرایی! ـ حرف و حدیث‌ها‌ی بی‌شماری به دنبال داشته است. طبیعی نیز به نظر می‌رسد چون پای یکی از عریض و طویل‌ترین سازمان‌هایی در میان است که همچنان در برخی معادلات، تعیین کنندگی خود را به رخ می‌کشاند. روی آوردن به برنامه‌هایی که همچنان پای جوایز میلیونی در میان است، آنتن فروشی تنها به این دلیل که اسپانسر دست به جیب شده است و جایگزینی برنامه‌ها‌ی کم محتوا با مجری‌ها‌یی که جذابیتی کاذب به رسانه ملی داده‌اند به جای برنامه‌هایی که محتواهایی قابل قبول تر داشته اند حکایت از آن دارد که در رسانه اتفاقاتی عجیب و غریب رخ داده که خیلی هم بی ارتباط به جا به جایی‌ها‌ی اخیر نیست اما فرآیند و برآیند این تغییرات، کام مردم را کم کم رو به تلخی می‌برد چون آنها سال‌ها است هم به نودِ فردوسی‌پور خوگرفته اند هم با گزارش‌ها‌ی خاص عادل، خاطره‌ها‌ دارند.

برخی شنیده‌ها، بعضی اخبار رد و تایید شده و بسیاری از ابهامات به این سمت و سو در جریان است که یک حرکت خزنده در آزمون و خطایی به غایت بدفرجام می‌کوشد مردمی ترین‌ها‌یی که همراهانی میلیونی با خود پای جعبه جادویی می‌نشاندند را کم‌کم از جام جم دور کنند و از بدِ حادثه، اولین ترکش چنین رویکردی، محبوب‌ترین چهره سال‌ها‌ی اخیر را نشانه رفته، پسرک عاشق فوتبالی که همه زندگی‌اش فوتبال است.

مصاحبه با ظریف تاوانی سخت دارد؟!

مصاحبه با ظریف اگرچه هیچ گاه پخش نشد اما برای فردوسی پور خیلی گران حساب شد، مصاحبه‌ای که اگر از تلویزیون پخش شده بود بسیاری از معادلات حتی سیاست داخلی را دچار دگرگونی می‌کرد و اما از همان زمان بود که «آزادیِ عمل»

همواره در اختیار فردوسی پور به یکباره از او سلب شد. «عادل فردوسی پور خلاف اصول حرفه‌ای رفتار کرده است!» این محکم‌ترین پاسخ از جانب کسانی بود که ماه‌ها‌ قبل پروژه حذف این چهره محبوب را استارت زدند.

عادل فردوسی پور این روزها غایبی سرشناس است آن هم در فوتبالی ترین روزها و شب‌ها‌ی تلویزیون. به درستی نمی‌دانیم آیا این پروژه ختم به خیر خواهد شد یا ختم به شر(پروژه حذف تدریجی عادل را می‌گوییم!) اما این را به خوبی می‌دانیم که حذف این گزارشگر سرشناس از رسانه به منزله از دست دادن سرمایه‌ای اجتماعی است که به این آسانی‌ها جایگزین نخواهد داشت، سرمایه ای عظیم و صد البته ارزشمند.

عادل به یک معنا به این سادگی‌ها حذف شدنی نیست! این را نه از روی احساس که به تجربه می‌گوییم زیرا تا اینجای ماجرای ندیدن‌ها‌ و حذف‌کردن‌ها، تمامی پروژه‌ها‌ی حذف چهره‌ها‌ی مردمی، نتیجه ای عکس برجای گذاشته تا جایی که حذف‌کننده‌ها بعدها مجبور شده اند خود و البته با دست بردن در انبان بیت‌المال، هزینه‌ها‌ی خطایی که صدها بار هشدار داده شده بود را مضاعف تر از چند برابر بپردازند.

دلخوشی‌ها‌ی مردم را پاس بداریم!

اوضاع و احوال فعلی خیلی خوب نیست این را نه دشمنان که دوستان دلسوز نیز اذعان و اعتراف دارند، در برخی مسائل دچار ضعف‌ها‌ی ساختاری و بنیادی هستیم. اقتصاد و معیشت و اعتماد عمومی جامعه به یکباره دچاره مشکل شده است. پایگاه‌ها‌ی اجتماعی برخی و بعضی در حال از بین رفتن است پس بی‌تجربگی و بد سلیقگی است که بکوشیم دلخوشی‌های باقی مانده برای مردم که هزینه ای نیز در بر ندارد را از آنها سلب کنیم در حالی که در این اوضاع و احوال بد؛ به جدیتی مثال زدنی باید دلخوشی‌های کم هزینه این مردم خوب و دوست داشتنی را پاس بداریم.

مردم عادل را دوست دارند در این میانه چه اصراری است با بهانه قرار دادن هر توجیه و تحلیلی یکی از باسابقه‌ترین و ارزشمندترین چهره‌های تلویزیونی را از گردونه ی تماشای مردم خارج کنیم.؟ به راستی در همه سطوح جوانگرایی داشته‌ایم که به ناگاه یکی از کارکشته‌ترین‌ها و در عین حال جوان ترین گزارشگران را به تیغ نادیده‌انگاری بسپاریم.

رصد فضای اجتماعی بهترین دلیل است تا کسانی که در آن پس و پشت‌ها، تصمیماتی شاذ اتخاذ می‌کنند در یابند که حذف عادل به نفع هیچکس نیست چه آنهایی که در فکر تصاحب آخرین خاکریزهای این سازمان هستند و چه مردمی که دل خوش داشته اند به دلخوشی‌هایی که برای حداقل دولت هیچ بار هزینه‌ای ندارد.

حذف عادل تدریجی باشد یا دفعی چندان تفاوتی ندارد مهم آن است که اوقات تلخ مردم، تلخ تر می شود و چه بسا حتی قهرمانی تیم ملی ایران در جام ملت‌های آسیا در سایه غیبت عادل نیز نتواند برخی ابهامات را تا همیشه پیش رو رفع کند.

شاید آنهایی که می‌گویند گزارش بازی‌های آسیایی برای عادل جذابیتی ندارد و هیچ وقت نیز نداشته راست بگویند اما تماشای جام ملت‌های با گزارشگری عادل فردوسی پور قطعا برای مردمی که او را دوست دارند و با او صدها خاطره تلخ و شیرین، جذابیتی غیر قابل وصف خواهد داشت.