گابریل آیزاک عکاسی سوئدی است که با مجموعه‌ی عکس جدیدش، نظرات زیادی را به خودش جلب کرده است. آثار وی در عکاسی شاید از فرم‌های بسیار ساده‌ای برخوردار باشند، اما از لحاظ ایده‌پردازی و خلاقیت بسیار غنی هستند. او از مدیوم عکاسی بیشتر برای بیان آنچه که مربوط‌به روح و احساسات درونی انسان‌ها است، استفاده می‌کند. همین نگرش او باعث شده تا در مجموعه عکس جدیدش با نام «تصویر افسردگی» از سبک سورئال برای بیان هدفش بهره ببرد. او توضیحاتش را پیرامون مجموعه عکسش، این‌گونه بیان می‌کند:

من گابریل آیزاک هستم. در طول سالیان گذشته روی مجموعه عکسی کار می‌کردم که بتوانم به وسیله‌ی آن دنیای درونی انسان‌های تنها و منزوی را به مخاطبانم نشان بدهم. این مجموعه زمانی شکل گرفت که خود من هم دچار افسردگی شده بودم. می‌خواستم عکس‌هایم بازتابی از تجربیات خودم در این زمینه باشد. من عکاسی را ۱۲ سال پیش شروع کردم و از همان سال‌ها بود که افسردگی را در زندگی شخصی‌ام تجربه کردم. عکاسی به من این فرصت را داد تا بتوانم از دنیای درونم فاصله بگیرم و به دنیای متفاوتی قدم بگذارم. دنیایی که در آن می‌توانستم خلق کنم و داستانش توسط خودم پیش می‌رفت، و نه برعکس. تا اینکه پس از گذشت چند ماه افسردگی در من شدت پیدا کرد؛ به‌طوری‌که باعث شد کم‌کم شور و علاقه‌ام را برای دنبال کردن پروژه‌ی عکاسی‌ام از دست بدهم.

در ادامه با زومیت همراه باشید تا مجموعه عکس گابریل آیزاک را با عنوان «تصویر افسردگی» با هم ببینیم.

گابریل صحبت‌هایش را این‌گونه ادامه می‌دهد:

در سال ۲۰۱۴ کمی از دنیای افسردگی فاصله گرفتم و توانستم در مقطع کارشناسی هنرهای زیبا از دانشگاه سان فرانسیسکو فارغ‌التحصیل شوم. پس از آن دوباره به عکاسی روی آوردم و به کمک آن، کاوش در دنیای افسردگی را آغاز کردم. هرچه که من تا به امروز و با مدیوم عکاسی خلق کردم، بازتابی است از آنچه که خودم در دوران افسردگی‌ام با آن روبه‌رو شدم. در این راه خیلی موضوعات الهام‌بخش من بودند؛ از روانشناسی تا سورئالیسم و حتی چشم‌اندازهای منطقه‌ی اسکاندیناوی که من آنجا بزرگ شده بودم و حالا لوکیشنی برای عکس‌هایم بودند.

گابریل آیزاک در مورد حسی که انتظار دارد مخاطبان از مجموعه عکسش دریافت کنند، این‌طور توضیح می‌دهد: «این مجموعه عکس برایم بسیار شخصی است. بیشتر شبیه مجموعه‌ای از راهکارهای درمانی برای غلبه بر افسردگی و تجربیاتی بود که در قبال آن کسب کرده بودم. هنوز هم در تلاشم تا آن حس ناشناختگی که سعی کردم در عکس‌هایم وجود داشته باشد را حفظ کنم تا مخاطب با دیدن آن‌ها بتواند طی کنش و واکنشی عمیق در درون خودش، بازتابی را از آنچه در طول زندگی‌اش تجربه کرده، مشاهده کند.»

وی در آخر به این نکته اشاره می‌کند که امیدوار است عکس‌هایش در حوزه‌ی بهداشت و سلامت روان تاثیرگذار باشد و آن سوی تاریک تنهایی انسان‌ها را که هیچ وقت درباره‌اش حرف زده نمی‌شود، نمایان کند.

از مخاطبان زومیت می‌خواهیم نظراتشان را درخصوص این مجموعه عکس و حسی که از آن دریافت می‌کنند، بیان کنند.

قدردانی متفاوت یک شهروند از ناجیان زندگی فرزندش

خلاقیت هنرمند جوان ترک و خلق تصاویری تماشایی

۶ نکته عکاسی پرتره برای عکاسان مبتدی

پنج عامل در دنیای عکاسی که مهم‌تر از برند دوربین هستند

پارادایس، نمایشی تلخ از بهشتی که خاکستر شد