پنج دلیل برای آن که منچسترسیتی نمی‌تواند دوباره قهرمان لیگ برتر شود

به گزارش وبسایت نود، شکست منچسترسیتی در مقابل نیوکاسل، اگرچه با برد لیورپول در مقابل لسترسیتی همراه نشد، اما همین حالا هم در فاصله 14 هفته مانده به پایان لیگ برتر، سیتی 5 امتیاز با لیورپول صدرنشین فاصله دارد. به همین بهانه نگاهی تحلیلی داریم به پنج مانع در سر راه قهرمانی دوباره منچسترسیتی در لیگ برتر انگلیس.

حجم بازی ها

منچسترسیتی همین حالا پنج بازی بیشتر از لیورپول در بازی های این فصل انجام داده است. چرا که لیورپول در این فصل وداعی زودهنگام با جام اتحادیه و جام حذفی داشت. در عین حال سیتی یک بازی در فینال جام اتحادیه پیش رو دارد، و در صورت صعود به فینال جام حذفی انگلیس، چهار بازی بیشتر نیز تا پایان فصل به نسبت لیورپول انجام خواهند داد. کار سخت سیتی از لحاظ فشردگی بازی ها زمانی بیشتر و بهتر حس می شود که بدانیم آنها در همین ماه فوریه، با یک بازی سخت مقابل آرسنال کارشان را آغاز می کنند، سپس در فاصله زمانی کوتاه میهمان اورتون خواهند بود و بعدتر با چلسی در فینال جام اتحادیه رقابت خواهند کرد.

مشکلات در کناره های خط دفاع

فصل پیش با وجود مصدومیت مندی، پپ گواردیولا توانست به خوبی مشکلات تیمش را در کناره های خط دفاع برطرف کند. اما اوضاع در این فصل اینگونه نبوده است. مندی بار دیگر مصدوم شد و بعد از مصدومیت او، زینچنکو و دلف در سمت چپ خط دفاع عملکرد خوبی نداشتند. دنیلو نیز به همین شکل. او نتوانسته انتظارات را برآورده سازد و نمونه اخیر آن دیدار مقابل نیوکاس بود. هر چند مندی اکنون بازگشته ولی هنوز آمادگی کامل را ندارد و مشخص نیست چقدر زمان می برد تا او بتواند به شرایط آرمانی خود برسد.

ریاض محرز و ترانسفرهای بعد از قهرمانی

سیتی در طی سال های اخیر همیشه در جذب بازیکن در سال های بعد از قهرمانی خود، به شدت بد کار کرده است. تابستان 2012، بعد از تجربه اولین قهرمانی در لیگ برتر، سیتی، خاوی گارسیا، رادول، مایکون، سینکلر و ناستاسیچ را خریداری کرد. تابستان 2014، آنها بونی، مانگالا، فرناندو، سانیا و کابایرو را جذب کردند.

وقتی به این لیست نگاهی می اندازیم می بینیم که اکثر این بازیکنان یا ناکام مطلق بودند یا اکنون دیگر در سیتی حضور ندارند. بعد از سومین قهرمانی در لیگ برتر، داستان تکرار شد. تابستان قبل سیتی محرز را خریداری کرد. او اگرچه یک خرید ناکام مطلق نبوده است ولی هرگز نتوانسته ارزش بازیکنی را نشان دهد که بابتش 60 میلیون پوند پرداخته شده است. اکثر گل های او در این فصل در مقابل تیم های رده پایین لیگ بوده یا در دقایقی از بازی به ثمر رسیده که برتری سیتی قطعی شده بود. حال آنکه زمانی محرز در لسترسیتی یک چهره بزرگ بود که کمک شایانی به قهرمانی این تیم در لیگ برتر کرد.

از دست رفتن فاکتور ترس

سیتی در این فصل آن تیم مقتدر سال گذشته نیست که تیم ها با ترس زیادی مقابل آنها به میدان بروند. تیم پپ فصل گذشته در بازی مقابل تیم های خارج از تاپ سیکس (شش غول جزیره) تنها هشت امتیاز از دست داد. اگرچه تکرار رکوردهای فصل قبل سیتی بسیار سخت است ولی عجیب تر این بوده که از 4 شکست سیتی در این فصل، سه باخت مقابل تیم های خارج از شش غول جزیره بوده است و شگفت انگیزتر اینکه دو شکست مقابل تیم هایی بوده که در تلاش برای فرار از سقوط هستند. به جز پیروزی 2-1 مقابل لیورپول، در 2 ماه اخیر سیتی هرگز چهره درخشانی همچون فصل قبل خود ارائه نکرده است.

شانس!

مسلماً در یک فصل طولانی با 38 مسابقه، شانس هم می تواند تا حد زیادی سرنوشت ساز باشد. در این فصل سیتی خیلی خوش شانس نبوده است. بازی مقابل نیوکاسل، اولین باری بود که در این فصل، دی بروین، سیلوا و فرناندینیو همگی از ابتدا در کنار هم در خط هافبک سیتی قرار می گرفتند. در غیبت آنها سیتی، نظم، خلاقیت و ریتم خود را در خط هافبک کمی از دست داده است.

فصل پیش سیتی در فاصله زمانی یک هفته، با زدن گل های دقایق پایانی در دیدار مقابل هادرزفیلد، وستهم و ساوتهمپتون، سه برد کسب کرد، یعنی 3 امتیاز را به 9 امتیاز بدل ساخت. حال آنکه در این فصل در انجام چنین کاری در مسابقه مقابل لستر، نیوکاسل، پالاس و لیورپول ناکام بوده است.

1878