امان از تکرار تاریخ

قانون- هنوز ترول‌های مربوط به اعتراض بازیکنان تیم ملی در جام ملت‌ها و دیدار با ژاپن جلوی چشمان ماست و البته جملاتی قصار و جوک‌هایی که در این زمینه ساخته شد. از اینکه اعتراض جزیی جدا ناشدنی از زندگی اجتماعی ماست و این حرکات از دل لیگ برآمده‌اند و در بزنگاه جام ملت‌ها قلب‌مان را از جا در آوردند. با این حال به نظر می‌رسید حداقل کمترین درسی که از آن گرفته باشیم کاهش اعتراضات باشد اما با شروع مجدد لیگ حافظه‌های هر دوربینی حداقل چند فریم از اعتراض بازیکنان به تصمیمات اشتباه یا صحیح داوران در خود جا داده است.

برای اینکه حافظه خودمان را زیاد درگیر این ماجرا نکنیم کافی است به دیدار دو تیم پرسپولیس و فولاد نگاهی بیندازیم که در خود حداقل چند صحنه اعتراض تند به داوری دارد. از صحنه رد گل آفساید به زعم کمک داور که لشکر چند نفره فولاد را به سمت داور کشاند تا صحنه مربوط به اعلام پنالتی به سود این تیم که تمامی نیمکت نشینان و بازیکنان را شاکی رخ به رخ داور این بازی کرد. حتی چند دقیقه قبل‌تر که بازیکن فولاد (فرزاد جعفری) با اعتراض تند نسبت به اعلام اوت دروازه از کرمانشاهی کارت دریافت کرد و تداوم این اعتراضات تند که از تصاویر تلویزیونی هم مشخص بود با شدت گرفتن آن باعث شده تا داور تهدید به دادن کارت قرمز کند و در نهایت با کدخدامنشی دیگر بازیکنان این ماجرا ختم شد. از برانکو و تیمش که داعیه قهرمانی و مدعی بودن در آسیا دارند اما این مساله کاملا بعید بود که بیشتر جریان بازی را به دنبال این اعتراضات باشند. بی‌تمرکزترین تیم چند سال اخیر پرسپولیس بازی را جایی باخت که بیشتر از شرایط فنی درون زمین به دنبال سوت‌هایی بود که توسط کرمانشاهی نواخته می‌شوند و ارتشی برای اعتراض به این موضوع روانه او می‌شدند. از اعتراض به صحنه پنالتی که کاملا مشخص بود با توجه به عدم وجود داور ویدیویی بازنخواهد گشت و تنها تنش ذهنی بازیکنان و داور را افزایش می‌دهد تا ماجرای سوت پایان نیمه اول که با هجوم بیرانوند به سمت کرمانشاهی و دریافت یک کارت زرد برای او همراه شد. دروازه‌بان پرسپولیس در سیبل این ماجرا قرار داشت. جایی که از همان ابتدای حضورش در استادیوم به عنوان یک بزرگ‌تر به دنبال این بود تا حق تیم خود را از هر کسی که سر راه می‌دید بگیرد. با خروج از اتوبوس کنایه خود را متوجه یگان ویژه کرد و روی نیمکت تیم نیز به فتاحی تیکه انداخت. او اما در زمان ارسال کرنر منجر به دریافت گل تیمش یکی از اشتباهات فاحش خود را صورت داد که اکنون پشت این ماجرای تاخیر و تعویق بازی پنهان مانده است. مشت ناقص او و در نهایت تماشای صحنه منجر به گل تیم او را در ردیف اول اشتباه در دریافت گل تیم قرار می‌دهد. در صحنه گل دوم نیز بعد از اعلام پنالتی (حالا درست یا نادرست) او بیشتر به دنبال این بود تا بعد از ضربه مهاجم برزیلی بار دیگر به سمت داور یورش برده و نسبت به این تصمیم گلایه کند. سوت پایان نیمه اول نیز نواخته شد و برانکوی عصبانی نیز به جمع شاگردانش اضافه شد و این در حالی بود که انتظار می‌رفت مرد کروات در این شرایط بحرانی که تیمش دو گل دریافت کرده مانع از شرایط بدتر برای شاگردانش شود و آن‌ها را در مسیر آرامش برای یک کامبک قرار دهد. این اتفاق اما نیفتاد و برانکو و بیرانوند در صف اول اعتراض در میانه میدان حاضر شدند و البته بیرانوند خوش شانس بود که داور با این بهانه مهیا، او را از زمین اخراج نکرد تا بازی در نیمه دوم کاملا برای سفیدپوشان تمام شده تلقی شود. برانکو و شاگردانش درگیر ماجرایی شدند که پیش از این بزرگ‌ترین لطمه فوتبالی ایران را شکل داده بود. جایی که بازیکنان تیم ملی در جدال با ژاپن بدون توجه به تصمیم داوری به سمت او یورش برده و از جریان بازی خارج شده بودند و زمینه حذف ایران فراهم آمد. سرمربی کروات پرسپولیس که با حضوری چهار ساله در راس هدایت پرسپولیس اکنون به خوبی از شرایط لیگ و شرایط احساسی بازیکنان در این لحظات حساس آگاه است، مطمئنا بدترین تصمیم را در این دیدار با حضور در جمع داوران در زمان اعلام سوت پایان بازی گرفت تا با تداوم اعتراضات از سوی بازیکنان تیمش، آن‌ها کاملا بدون تمرکز و با شرایط روحی نابسامان خود را مهیای این بازی کنند. انتقادی که از بازیکنان ستاره تیم ملی می‌شد و رفتار آن‌ها مورد نقد قرار می‌گرفت به شکلی دیگر توسط یک سرمربی بین المللی به اجرا درآمد تا نشان دهد فوتبال حرفه‌ای ایران کاملا از استانداردهای لازم برای رسیدن به سطح اول اروپا فاصله دارد. چه در شکل اجرا که با مشکلات ابتدای بازی از سوی مدیران همراه بود، چه در رفتار بازیکنان و چه در مسائل دیگر که طرح آن به زمان بیشتری نیاز دارد.