به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از دیلی میل، به طور سنتی فضانوردان از میان افرادی انتخاب می شدند که جدی و مسئولیت پذیر هستند و می توان برای ارسال تجهیزاتی به قیمت میلیاردها دلار به فضا به آنها اعتماد کرد.
اما طبق تحقیقات جدید ناسا برای موفقیت آمیز بودن هر ماموریتی به مریخ، باید یک فرد شوخ یا به اصطلاح «دلقک» نیز به سیاره دیگر ارسال شود.
حس شوخ طبیعی در ماموریت های فضایی اهمیت زیادی دارد و روحیه فضانوردان را در ماموریت ۲ ساله به مریخ خوب نگه می دارد. این ماموریت قرار است در دهه ۲۰۳۰ میلادی انجام شود.
نقش فرد شوخ طبع در شبیه سازی های ماموریت ناسا در مرکز فضایی جانسون آزمایش شد. «جفری جانسون» استاد مردم شناسی دانشگاه فلوریدا در پروژه Human Exploration Research Analog مشاور ناسا بود. این پروژه شیوه برخورد اعضای گروه در دوره های طولانی مدت در محیط های ایزوله را بررسی می کرد.
او در این باره می گوید: گروه ها زمانی بهترین عملکرد را دارند که یکی از اعضا نقش دلقک را به عهده می گیرد.
این افراد می توانند همه اعضا را کنار هم نگه دارند، هنگامیکه تنش به وجود می آید شکاف ها را برطرف کنند و در کل روحیه بقیه را حفظ کنند. هنگامیکه افراد در فضا و در محیط های محبوس برای مدتی طولانی می مانند، احتمالا ایجاد تنش بسیار زیادی است. بنابراین وجود فردی لازم است که به دیگران کمک کند باهم کنار بیایند.
البته به گفته او فقط شوخ طبع بودن روی زمین برای فضانورد شدن کافی نیست. این افراد باید دانشمندانی ایده آل و مهندسانی باشند که بتوانند تمرین های سخت را پشت سر بگذارند.
به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از دیلی میل، به طور سنتی فضانوردان از میان افرادی انتخاب می شدند که جدی و مسئولیت پذیر هستند و می توان برای ارسال تجهیزاتی به قیمت میلیاردها دلار به فضا به آنها اعتماد کرد.
اما طبق تحقیقات جدید ناسا برای موفقیت آمیز بودن هر ماموریتی به مریخ، باید یک فرد شوخ یا به اصطلاح «دلقک» نیز به سیاره دیگر ارسال شود.
حس شوخ طبیعی در ماموریت های فضایی اهمیت زیادی دارد و روحیه فضانوردان را در ماموریت ۲ ساله به مریخ خوب نگه می دارد. این ماموریت قرار است در دهه ۲۰۳۰ میلادی انجام شود.
نقش فرد شوخ طبع در شبیه سازی های ماموریت ناسا در مرکز فضایی جانسون آزمایش شد. «جفری جانسون» استاد مردم شناسی دانشگاه فلوریدا در پروژه Human Exploration Research Analog مشاور ناسا بود. این پروژه شیوه برخورد اعضای گروه در دوره های طولانی مدت در محیط های ایزوله را بررسی می کرد.
او در این باره می گوید: گروه ها زمانی بهترین عملکرد را دارند که یکی از اعضا نقش دلقک را به عهده می گیرد.
این افراد می توانند همه اعضا را کنار هم نگه دارند، هنگامیکه تنش به وجود می آید شکاف ها را برطرف کنند و در کل روحیه بقیه را حفظ کنند. هنگامیکه افراد در فضا و در محیط های محبوس برای مدتی طولانی می مانند، احتمالا ایجاد تنش بسیار زیادی است. بنابراین وجود فردی لازم است که به دیگران کمک کند باهم کنار بیایند.
البته به گفته او فقط شوخ طبع بودن روی زمین برای فضانورد شدن کافی نیست. این افراد باید دانشمندانی ایده آل و مهندسانی باشند که بتوانند تمرین های سخت را پشت سر بگذارند.