قانون- فروغ معیری راد / روانشناس بالینی

یکی از دغدغه های زوج های جوان مقابله با دخالت والدین و اطرافیان در زندگی مشترک آنان در زمان نامزدی و بعد از ازدواج است. یکی از علت های ایجاد اختلاف بین زوج های جوان، دخالت های نابجای پدر، مادر، برادر،خواهر، دوست و سایر خویشاوندان و اطرافیان آنان در زندگی مشترک شان است. حتی اگر این دخالت‌ها با نیت خیر خواهی آنان صورت گرفته باشد، اکثرا نتیجه خوبی به دنبال نخواهد داشت. زمانی که این دخالت ها خیلی زیاد باشد، یکی از عوامل طلاق می تواند باشد.

زندگی مشترک یک رابطه دوطرفه بوده و تصمیم‌گیری برعهده هردو آن ها ست واجازه دخالت دادن به دیگران در ورود به حریم خصوصی زندگی زناشویی، امری اشتباه است.زمانی که مرز بندی صحیح و به موقع از طرف زوجین نباشد، باعث بروز دخالت های والدین و دیگران در زندگی مشترک می‌شود. زندگی مشترک زوجین بعد از ازدواج باید دارای مرز زناشویی مشخص باشد تا از این طریق از زندگی خود محافظت کنند. زمانی که زوجین بدون هیچ محدودیتی تمام اطلاعات و مسائل زندگی مشترک شان را به والدین خود انتقال می دهند، نشانگر این است که آن ها هیچ گونه حریم شخصی در زندگی برای خود قائل نیستند.

یکی از مهارت های مهم در زندگی زناشویی مهارت تصمیم‌گیری و حل مساله است، زوجین باید تلاش کنند در موقعیت های بحرانی و تنش‌زا از توانمندی های یکدیگر برای برطرف کردن مشکل بهره ببرند.

دخالت‌های والدین و اطرافیان در زندگی زوج ها دلایل مختلفی دارد که از مهم ترین آنان می توان به موارد زیر اشاره کرد:

1- عدم اطمینان والدین به آمادگی فرزندان‌شان برای شروع یک زندگی مشترک

والدین در ابتدای ازدواج فرزندان، بیشتر دوست دارند در زندگی آن‌ها دخالت کرده و نتیجه یک عمر تجربه خود را درباره نحوه زندگی در اختیار آن ها بگذارند و سلیقه شخصی خود را در زندگی آنان اعمال کنند،مانند چگونگی معاشرت، نحوه صرفه جویی در هزینه ها و...

2- فاش کردن اسرار و مشکلات زندگی مشترک برای آشنایان و دوستان

برخی از زوجین شرایط خاصی را زندگی‌شان ایجاد کرده اند، تا امکان بیشتری برای مداخله اطرافیان بدهند.زوج هایی که بسیاری از راز های زندگی خودشان را برای دوستان و آشنایان تعریف می کنند یا مشکلات‌شان را به بیرون از جمع دو نفرشان خانواده، دوستان، آشنایان و ... می برند.

3- اختلالات و مشکلات شخصیتی زوج ها مانند اعتماد به نفس پایین و عدم توانایی در تصمیم گیری

در برخی از ازدواج ها زوجین بیشتر در معرض دخالت‌های اطرافیان هستند، چون خصوصیات شخصیتی و رفتاری آن‌ها باعث ‌شده که دیگران به ویژه والدین‌شان نتوانند به آن‌ها اعتماد کنند و در نتیجه فکر کنند بهتر از خودشان صلاح‌شان را می خواهند یا زوجین خودشان هم می دانند هنوز به اندازه کافی مستقل نشده و در نتیجه هر لحظه منتظرند اطرافیان برای‌شان تصمیم گرفته و به نوعی در زندگی آن‌ها دخالت کنند. البته منظور این نیست که والدین باید نسبت به زندگی فرزندشان منفعل باشند، بلکه والدین باید کمک و راهنمایی اصولی و منطقی داشته باشند.

4-ازدواج در سنین پایین یا وابستگی اقتصادی و عاطفی زوج ها به والدین

یکی دیگر از دلایل دخالت والدین در زندگی زوج های جوان می تواند به دلیل عدم استقلال مالی آن‌ها باشد. دریافت کمک‌های فکری و مالی به هیچ عنوان نامطلوب نیست، اما این کمک باید به شکل محدود باشد نه اینکه فرد در همه مسائل زندگی به خانواده خود وابستگی داشته باشد.

مهم ترین عاملی که باعث شروع دخالت های والدین واطرافیان در زندگی زوجین می شود ، ریشه در اعتماد به نفس پایین و وابستگی عاطفی و مالی آنان به خانواده‌های‌شان دارد.

5-عدم آمادگی زوج ها برای ازدواج

زوج های جوانی که شرایط دخالت اطرافیان و والدین را در زندگی مشترک‌شان فراهم می کنند و اجازه دخالت می‌دهند، نشان می دهند که هنوز در کسب مهارت های اولیه زندگی موفق نبوده و قابلیت تعیین و تشخیص شرایط مطلوب برای زندگی خود را ندارند.

پیامد های دخالت والدین و اطرافیان در زندگی مشترک زوج های جوان

به مرور زمان با افزایش دخالت والدین و اطرافیان در زندگی زوج ها مشکلات آنان روز به روز بیشتر می شود تا جایی که ممکن است به طلاق و جدایی زوج ها منتهی شود. چون زمانی که زوج ها نمی توانند برای زندگی خودشان تصمیم بگیرند، ساختن زندگی مشترک بر اساس نظرات و تصمیم های والدین و اطرافیان آن زندگی نیست که زوج ها به دنبالش هستند و همین امر سبب می شود تا به مرور زمان از یکدیگر فاصله بگیرند.

روش های موجود برای مقابله و جلوگیری از دخالت والدین و اطرافیان در زندگی مشترک زوجین

1- زوج های جوان باید با صبر و احترام در موارد ضروری از والدین و اطرافیان خودراهنمایی بگیرند و والدین بهتر است استقلال فرزندان خود را پذیرفته و از دور زندگی آنان را نظارت کرده و در مواقع ضروری به کمک آن‌ها بپردازند و حمایت کنند؛ به‌طوری که به اعتماد به نفس و استقلال زوج ها ضربه ای وارد نشود.

2-زوج ها باید با احترام و به طور غیر مستقیم در مقابل کمک ها و محبت‌های اطرافیان طوری رفتار کنند تا آنان پی ببرند که ادامه دخالت های نابجا حتی اگر دلسوزانه باشد، نه تنها در حل مشکلات آنان تاثیر گذار نیست بلکه ممکن است اختلافات آنان را شدیدتر کرده و زندگی مشترک آنان را با خطر مواجه کند.

3- زوج ها به هیچ وجه نباید در مقابل همسرشان به والدین خود اخطار دهند، بهتر است که با محبت آن‌ها را از دخالت در زندگی خود باز دارند و همسر نیز باید برای شریک زندگی خود شرایطی را فراهم کند که به والدینش ابراز محبت کند.

4-یکی از وظایف مهم زوجین بعد از ازدواج، مدیریت زندگی مشترک به منظور برقراری روابطی متعادل و تعاملی درست، میان خانواده همسر و خود همسر است. سوء تفاهم‌ و اختلاف نظر و دیدگاه با خانواده همسر، تاحدودی طبیعی و وغیر قابل انکار است. در چنین موقعیت‌هایی باید صبر و تحمل و تبادل نظر همسران درباره مسائل زندگی برای رسیدن به تفاهم وجود داشته باشد.

5-بهتر است زوجین برای جلوگیری از دخالت دیگران برنامه مشخصی داشته باشندکه این به معنای قطع ارتباط با دیگران نیست بلکه افراد باید هنر برقرای ارتباط صحیح و مدیریت ارتباط با دیگران را داشته باشند که راه های دخالت بی مورد دیگران در زندگی خود را مسدود کنند. برای رسیدن به این هدف ابتدا باید زوجین روابط خود را صمیمانه تر و مستحکم تر کرده و سعی کنند با گفت‌وگو مسائل خود را حل کنند و هیچ وقت همسر خود را بابت خطای دیگران مقصر ندانند.