از لحاظ علمی اگر بخواهیم به ماهیت تاکید بر استفاده مستمر از نوره پی ببریم باید گفت که این تاکید در مورد استفاده از نورههای سنتی و اصیل دارای آرسینک است؛ در واقع شما هر وقت نوره استفاده میکنید، خود را علاوه بر نظافت، شیمیدرمانی میکنید.
کسی که نوره میگذارد، دچار "رماتیسم" نمیشود؛ موی بدن وقتی بلند شود، آب کمر از جریان میافتد، مفاصل سست میشوند و ضعف و سِل به دنبال میآورد اما نوره، آب کمر را افزون میسازد، بدن را تقویت میکند، بر پیه کلیهها میافزاید و بدن را چاق میکند.
وقتی نوره زیر بغل گذاشته میشود، نور چشم زیاد میشود، کتفها قوی میشوند و زنها دچار سرطان سینه نمیشوند چون مواد سودازا از آن ناحیه تخلیه میشوند.
سرطان مقدمهاش تجمع مواد سوداوی در یک نقطه است، وقتی سودا تخلیه شود، سرطان هم بهوجود نمیآید.
وقتی ناحیه زیر شکم نوره گذاشته میشود علاوه بر رفع موی زائد، بیماری کلیه و مثانه رفع میشود و در صورت خروج از حمام، فوراّ مقداری روغن بنفشه بر موضع مورد نظر مالیده شود که سبب جوش و خارش نشود.
کسانی که تندخوی و بداخلاق هستند، کف پایشان را نوره بمالند (در حمام) و 5 دقیقه بعد بشویند؛ پا محل تجمع سوداست و هم اندام انتهائی و هم جاذبه زمین، مدام خون و مواد زائد بهویژه بخش سنگین آن یعنی سودا را به سمت خودش میکشد.
"نوره" از نظر علمی
سه ماده حیاتی در نوره است که عبارتند از آرسنیک، فسفر، گوگرد که از طرف وزارت بهداشت (شاید به سفارش و دستور سازمان بهداشت جهانی که در سیطره یهودیان است) اعلام شده است: نورههایی که به فروش میرسند غیربهداشتی است مگر آنکه آرسنیک آن را خارج کنند چون آرسنیک سرطانزاست و در پی این دستور تمام کارخانههای تولید نوره، آرسنیک را در فرایند تولید نوره حذف کردهاند! (البته نوره دارای آرسنیک بهصورت سنتی و غیرکارخانه هنوز موجود است.)
باید بدانید که پودرهای موبری که اغلب بهصورت معطر (حاوی اسانس) در سطح فروشگاهها بهفروش میرسند، عاری از آرسنیک و خواص درمانی نوره هستند، در نتیجه جز خاصیت موزدائی هیچ خاصیت دیگری ندارند.
برای بهرهمندی از خواص درمانی نوره باید از نوره سنتی اصل دارای آرسنیک با همان بوی بسیار تند و نه چندان خوشایند استفاده کرد.
نورهای که دارای آرسنیک، فسفر و گوگرد است در محیطی کوچک و خنک به بدن گذاشته شود تا در این مدت از طریق تنفس، بو وارد ریهها و سپس خون شود تا هر بار که نوره گذاشته میشود، بدن شما در مقابل سرطانها، ایمن شود.
نکته مهم این است که نوره باید طبیعی باشد یعنی نه چیزی از آن کم شده باشد (آرسنیک) و نه چیزی به آن اضافه شده باشد (اسانس).
متاسفانه امروزه مشاهده میشود که در برخی از رسانهها یا برخی از پزشکان چنین القا میکنند که نوره غیربهداشتی است و دلیل آن را "آرسنیک" موجود در آن اعلام میکنند، این در حالیست که:
امام رضا (ع) تاکید فراوانی به استفاده از نوره دارند تا انجا که میفرمایند: "هفتهای یک بار از نوره استفاده کنید و اگر نتوانستید دو هفته یکبار، و اگر نتوانستید سه هفته یکبار، اگر نتوانستید ماهی یکبار و حتی اگر پول نداشتید قرض کنید و این کار را انجام دهید و اگر چهل روز بگذرد و کسی از نوره استفاده نکند، مسلمان نیست."
حال سؤال اینجاست با توجه به این همه تاکید بر مداومت استفاده از نوره در دین ما، چطور امروزه برخی از پزشکان استفاده از نوره سنتی را مساوی با دچار شدن به سرطان و مضر برای بدن میدانند!
در برخی روایات تاکید بر بوییدن نوره حین استفاده از آن نیز شده است یعنی به هنگام استفاده از واجبی، مقداری از آن را به نوک بینی بمالید و ببوئید با این که واجبی را در یک محیط کوچک و خنک استفاده میکنید، تا از این طریق، بوی نوره به مشامتان بخورد و از طریق بوییدن وارد خون و بدن شود.
طرز تهیه نوره اصیل سنتی
نوره فرآورده خاکگونه و پودری شکل به رنگ سفید که از آمیخته شدن "آهک و زرنیخ" درست میشود؛ این ماده پودری پس از ترکیب شدن با آب به رنگ سبز در میآید که برای بدن خواص بسیار مفیدی دارد و بدن را نرم و لطیف میکند.
برای تهیه آن ابتدا 8 کیلو سنگ آهک درجه یک تهیه کرده و در یک طشت یا ظرف بزرگ قرار میدهیم؛ مقداری آب جوش به حدی که آهک، آب نشود و فقط کمی خیس شود، به آن اضافه میکنیم. (حدود 2 لیتر) و درب ظرف بزرگ را میبندیم و تا زمانی آنرا به این حالت میگذاریم تا کاملا خشک نشود (از 2 ساعت تا 8 ساعت)، سپس با الک ریز آن را الک میکنیم، بعد آن را وزن میکنیم.
در ادامه به نسبت پودر الک شده نرم آهک، زرنیخ طبق دستور زیر اضافه میکنیم:
یک کیلو زرنیخ سیاه + 4 کیلو آهک الک شده نرم
یک کیلو زرنیخ سبز + 5 کیلو آهک الک شده بهدست آمده از مرحله اول
یک کیلو زرنیخ زرد + 6 کیلو آهک الک شده بدست آمده از مرحله دوم
در انتها، نوره بهدست آمده را داخل چند کیسه نایلکس قرار داده تا هوا نکشد و داخل قوطی فلزی دربدار یا ظرف پلاستیکی دربدار قرار میدهیم.