طغیان هلندی ها علیه روسپیگری قانونی! +عکس
معترضان به روسپیگری میگویند آسانگیریِ قوانین بستری امن برای فروش زنان فراهم کرده و موجب تشویق به این کار میشود و این پیام را به زنان جوان می دهد که تنفروشی راهی آسان برای پول درآوردن است.
به گزارش جام نیوز، بیش از ۴۰ هزار تن با امضای طوماری از پارلمان هلند خواستهاند که روسپیگری در این کشور غیرقانونی شود. به این ترتیب و به لحاظ قانونی، اعضای پارلمان این کشور وظیفه دارند غیرقانونی شدن تنفروشی را به بحث و رأی بگذارند.
به گزارش یورونیوز، کنشگران جوان هلندی که عمدتا عضو گروههای مسیحی و فمینیست این کشوراند این کارزار را برپا کردهاند. آنان عکسهایی از خود را روی شبکههای اجتماعی منتشر کردهاند که آنها را با تابلوهایی در دست نشان میدهد. تابلوهایی که روی آنها جملاتی از این دست نوشته شده: «من قیمت ندارم» یا «اگر خواهر خودت بود چه؟» یا «روسپیگری هم عامل و هم پیامد نابرابری است.»
برگزارکنندگان کارزار «من قیمت ندارم» عمدتا کنشگران جوانی هستند که معتقدند باید برای محفاظت از زنان جوان تلاش بیشتری صورت بگیرد.
آمستردام بندری با کالای جنسی ارزان
معترضان به روسپیگری میگویند آسانگیریِ قوانین کنونی هلند، بستری امن برای فروش کالای جنسی فراهم کرده و موجب تسهیل و تشویق این کار میشود و دیگر آنکه قوانین کنونی این پیام را به زنان جوان داده است که تنفروشی راهی آسان برای پول درآوردن است.
معمولا عجز و ناتوانی دولت ها در ایجاد مشاغل سالم، آنها را وامی دارد به سمت آسان ترین راهها بروند که بهره کشی از زنان است.
دولت ها از زنان روسپی مالیات نیز دریافت می کنند.
در عین حال زنان و فرهنگ عمومی بزرگترین قربانیان چنین سیاست گذاری هایی از سوی دولت هستند.
در این بین جیب صاحبان کاباره، کازینو و دولت پر می شود و زنان می مانند با بیماری ها، عارضه های روانی و جامعه با سیلی از مشکلات فرهنگی ناشی از آن.
محله «نور سرخ» (Red Light) در آمستردام یکی از جذابترین محلات پایتخت هلند برای گردشگران بوده و به شکل سنتی بازتابی از آزادی انتخاب در این کشور تلقی میشود.
اما برگزارکنندگان کارزار اخیر میگویند افزایش تقاضا برای سکس ارزان قیمت، سبب شده این شهر به مقصد عمدهای برای قاچاقچیان انسان تبدیل شود.
محله نور سرخ (Red Light district) یکی از جاذبههای گردشگری آمستردام است.
خطرات غیرقانونی شدن روسپیگری
در انتهای گزارش می بینیم یورونیوز فورا با استفاده از تکنیک، مساله سازی، خطرسازی کرده و زنگ را به صدا درآورده می نویسد: برخی از زنانی که روسپیگری را پیشهٔ خود کردهاند در شبکههای اجتماعی نوشتهاند که غیرقانونی کردن تنفروشی و تعیین جریمه برای آن آینده آنان را به خطر میاندازد.
ضمن آنکه برخی دیگر از آنان نیز در شبکههای اجتماعی اعلام کردهاند که مجبور به تنفروشی نبودهاند و این کار انتخاب خودشان بوده است نکتهای که برخی از سیاستمداران نیز با تکیه بر «اصل آزادی انتخاب» بر آن انگشت گذاشتهاند.
در برابر منتقدان به درستی می گویند: بسیاری از این زنان و دختران قابلیت آن را دارند که در حرفهٔ دیگری مشغول به کار شوند.
خرید و فروش خدمات سکس مشروط بر آنکه این کار «با رضایت میان افراد بالغ» صورت گیرد در هلند قانونی است حال آنکه در کشورهایی نظیر سوئد، نروژ، ایسلند، ایرلند شمالی و فرانسه نه فروشنده بلکه فقط خریدار کالای جنسی جریمه میشود.
یعنی دولت های چون از روسپی ها به عنوان فروشنده سکس مالیات می گیرند کاری به آنها ندارند ولی با کسی که تمایل دارد با آنها وارد رابطه جنسی دارد برخورد می کنند..
اگر فردا روزی خریداران هم اعتراض کنند و قانونی وضع شود تا با گرفتن مالیات از این افراد اجازه سکس به آنها بدهد، مساله حل می شود؟
برای دومین بار است که مردم هلند خواهان بازگشت به رفتارهای بهنجار و ارزشمند در فرهنگ عمومی هستند، آنها قبلا نیز پس از مواجهه با دردسرهای آزادسازی برخی مخدرها مانند ماری جوانا از سوی دولت، خواستار ممنوعیت دوباره آن شده بودند.
115