روپیکسون با نام ژنریک رزوواستاتین دارویی خوراکی برای پایین آوردن سطح کلسترول خون است. که با نام های تجاری کرستور (Crestor) عرضه می شود و برای تهیه آن حتما به نسخه پزشک نیاز است. این دارو به دسته‌ای از داروها به نام مهارکننده های ردوکتاز HMG-CoA تعلق دارد، که در اصطلاح عام‌تر به آن «استاتین‌ها» می‌گویند. سایر داروهای این دسته عبارتند از سیمواستاتین (زاکور)، لواستاتین (مواکور)، پراواستاتین (پراواکل)، آتورواستاتین (لیپتور) و فلوواستاتین (لسکل).

۱. عملکرد استاتین ها

این داروها با ممانعت از ردوکتاز، آنزیمی که کلسترول کبد را کاهش می‌دهد، سطح کلسترول را پایین می‌آورند. روپیکسون و سایر استاتین‌ها کلسترول کل خون را و همچنین کلسترول بد را پایین می‌آورند. کلسترول LDL نوع «بد» کلسترول است که خطر بیماری‌های شریان کرونر و حملات قلبی را افزایش می‌دهد. پایین آوردن سطح کلسترول بد پیشرفت بیماری عروق کرنر را کند می‌کند و حتی ممکن است جلوی آن را بگیرد. استاتین‌ها همچنین کلسترول خوب – که تری‌گلیسرید را کاهش می‌دهد – افزایش می‌دهند.

دانشمندان کشف کرده‌اند علاوه بر تصلب شرایین، التهاب عروق کرونر ممکن است به بروز حملات قلبی نیز دامن بزند. وجود التهاب را می‌توان با اندازه‌گیری مواد شیمیایی خون که پروتئین واکنشی-C (Hs-CRP) بسیار حساس نامیده می‌شود تعیین کرد. به علاوه Hs-CRP را می‌توان برای پیش بینی وقوع حملات قلبی، سکته و مرگ استفاده کرد. Hs-CRP در واقع، نسبت به کلسترول بد حتی پیش بینی کننده‌ی بهتری برای حملات قلبی است. دانشمندان دریافته‌اند که استاتین‌ها سطح Hs-CRP بدن را کاهش می‌دهند و این کار از طریق کاهش التهاب عروق کرونر اتفاق می‌افتد و این ممکن است مکانیزم دیگری باشد که از طریق آن استاتین‌ها مانع حملات قلبی، سکته و مرگ می‌شوند. با این حال پژوهش‌های بیشتری باید انجام شود تا اهمیت التهاب و مکانیزم‌هایی که استاتین‌ها از طریق آن‌ها عمل می‌کنند تعیین شود. روپیکسون در آگست ۲۰۰۳ توسط سازمان غذا و داروی آمریکا تایید شد.

۲. استفاده‌ها و کاربردهای روپیکسون

رزوواستاتین برای کاهش کلسترول کل خون، کلسترول بد و سطح تری‌گلیسیرید و افزایش سطح کلسترول خوب استفاده می‌شود. این قرص همچنین برای کاهش خطر حملات قلبی، سکته، و روش‌های خون رسانی مجدد به شریان‌ها در بیمارانی که به لحاظ بالینی بیماری کرنر قلبی مشخصی ندارند اما عوامل خط متعددی برای بیماری قلبی در آن‌ها وجود دارد نیز استفاده می‌شود.

مطلب مرتبط: قرص داپوکستین: ۱۱ نکته درباره کاربرد، مصرف و عوارض قرص داپیکو

۳. عوارض روپیکسون

– سر درد

– حالت تهوع

– استفراغ

– اسهال و

– درد عضلات

سایر عوارض جانبی مهم عبارتند از:

– از دست دادن حافظه

– فراموشکاری

– فراموشی (نسیان)

– گیجی و

– اختلال حافظه.

این علائم ممکن است یک روز تا چند سال بعد از درمان شروع بشوند و ظرف حدودا سه هفته بعد از قطع استاتین‌ها از بین بروند.

مطلب مرتبط: پنتوپرازول: ۱۰ نکته درباره کاربرد، مصرف و عوارض قرص پنتوپرازول

۴. دوز مصرفی روپیکسون

دوز آغازین برای اکثرا بزرگسالان ۵ میلی‌گرم و یکبار در روز است. بیشترین دوز مصرفی ۴۰ میلی‌گرم در روز است، و این دوز باید برای بیمارانی که به دوز ۲۰ میلی گرم پاسخ نمی‌دهند استفاده و تجویز شود.

آیا مصرف این قرص برای زنان باردار و شیرده بی خطر است؟

رزوواستاتین نباید توسط زنان باردار مصرف شوند چون خطر آسیب به جنین را افزایش می‌دهند.

اما درباره‌ی اینکه آیا بر روی شیر زنان تاثیری می‌گذارد یا نه اطلاعاتی در دست نیست.

۵. تداخل داروها یا مکمل ها با روپیکسون

وقتی با سیکلوسپورین مصرف شود، سطح روپیکسون در خون افزایش می‌یابد و حتی چند برابر می‌شود که این امر می‌تواند عوارض جانبی این قرص را افزایش دهد.

این قرص فعالیت رقیق کننده‌ی خون وارفارین را افزایش می‌دهد و می‌تواند باعث افزایش خط خونریزی بر اثر وارفارین شود.

آنتی اسیدها جذب این قرص را کاهش می‌دهند و باید دو ساعت بعد از روپیکسون مصرف شوند.

استفاده از رزوواستاتین با اسید نیکوتینیک، جم فیبروزیل یا سایر داروهایی که ممکن است باعث آسیب به کبد یا عضلات شوند ممکن است احتمال وقوع آسیب عضلانی را افزایش دهد.

مطلب مرتبط: قرص لورازپام: ۱۸ فایده مصرف و عوارض لورازپام برای سلامتی