به گزارش مشرق، جواد موگویی فعال فضای مجازی در گزارشهای روزانه خود از مناطق سیل زده خوزستان نوشت:
روزنوشتهای سفر به لرستان-خوزستان/۵۰
روز بیستوششم ۹۸/۲/۸
تا ظهر بیکار بودیم؛ ماشین نداشتیم.
ظهر دربست گرفتیم برای حمیدیه. ۵ روستا در آب هستند. رفتیم پایش پزشکی.
این سیل، تنها زمانی است که در این سالها فرصت استفاده از مدرکم را داده!
بیشتر بخوانید:
غیبت ۱۵ روزه خانم فرماندار +عکس
غارنشینان اهوازی! +عکس
زمان ورود BBC به مناطق سیل زده فرا رسید!
در راه گم شدیم؛ اما خیلی زود خیریتش معلوم شد!
سر از پادگانی متروکه در آوردیم؛ برای ارتش.
شروع کردم عکاسی از بلوکها. از باب نوستالژی دهه۶۰. هنوز جای ترکشهای جنگ بر روی بلوکها دیده میشد.
فریم اول
فریم دوم
یهو چند بچه از بلوکها زدن بیرون!
ماتم برد.
این پادگانِ متروکه نیست! مجتمع مسکونی شهید بهرام قاسمی(تیپ ۳۹۲ زرهی دشت آزادگان) متعلق به ارتش است!
این سیل دارد با ما چه میکند؟
تمام تصوراتم را بهم ریخته!
دیروز غارنشینان حصیرآباد و امروز خرابههای مسکونی ارتش!
این ارتش حافظ مرزهای ماست. حافظ ما از داعشِ عراق...
حافظ استقلال و تمامیت ارزی...
این ارتش ۸ سال در خوزستان سپربلای ما پایتختنشینان بوده.
در خط اول و در خاکریز اول
و در بیابانهای داغِ خوزستان...
این خرابهها سزاوار خانوادههای ارتش است؟
آیا فرمانده کل ارتش دیده اینجا را؟
بتصورم این سیل عجیب لایههای پنهان خوزستان و لرستان را نمایان کرد. و بهترین وقت است برای آشتی با لرستان و خوزستانِ دردمند.
پینوشت:
بعد از انتشار مطلب غارنشینان اهوازی، دوستی گفت میدانی این نوشته را شبکههای وهابیت و الاهوازیه، منتشر میکنند؟
گفتم باید این دردها را داد زد.
این حقیست که انقلاب به ما داده.
ما نزنیم، دشمن میزند.
یاد گفتههای رهبری افتادم:
«پیشرفت به معنای واقعی کلمه اتفاق افتاده؛ عدالت را نمیگویم؛ در مورد عدالت ما عقبمانده هستیم؛ در این تردیدی نیست؛ خودمان اعتراف میکنیم، اقرار میکنیم. در عدالت باید تلاش کنیم، باید از خدای متعال و مردم عزیز عذرخواهی کنیم»
گفتم وقتی رهبری عذرخواهی میکند، چرا ما دادش را نزنیم؟
باید داد بزنیم تا اصلاح شود.