مامایی که در سیلاب امید را زنده کرد

تهران- ایرنا- هرگز تصور نمی کرد روزی در میان خرابه ها و آثار به جا مانده از سیل، برای به دنیا آوردن نوزادی آستین بالا بزند یا مادر بارداری را که زانوی غم بغل گرفته، در آغوش بگیرد و دلداری بدهد؛ این کارها را با کمترین امکانات و بیشترین احساس مسئولیت انجام داد تا برتری خود را ثابت کند.

به گزارش ایرنا، روشنایی روز، حکایت از فاجعه عظیمی داشت، وقوع سیلی که مسیرها و پل های ارتباطی را قطع کرده بود و انبوه جمعیتی باقی مانده بودند و زندگی نداشته ای که در چشم به هم زدنی طغیان سیل، با خود برده بود.
در این میان، حال و روز مادران باردار و نوزادان بحرانی و بیش از همه نیازمند مراقبت و نگهداری بود، موضوعی که هر وجدان بیداری را به صحنه می کشاند تا با به دنیا آوردن نوزادی، لبخند امید بر لبان خانواده ای بنشاند تا آینده را پرتوان تر از همیشه بسازند.
«گلنار لرستانی راد» از جمله ماماهایی بود که وقت را هدر نداد و به دل واقعه زد و با «گرگر» -وسیله آهنی برای عبور از رودخانه- در سیلاب امید را زنده کرد و با جانفشانی به یاری زنان مناطق سیل زده شتافت؛ تا مامای برتر لقب گرفت.
به مناسبت 15 اردیبهشت مصادف با پنجم ماه می میلادی که روز جهانی ماما نامگذاری شده است، خبرنگار اجتماعی ایرنا به گفت و گو با این بانوی فداکار و برتر پرداخت تا با به تصویر کشیدن روزهای پر تلاش او، برای نسل جوان و چشم انتظار، الگو بیافریند.

**ارتقای سلامت خانواده و جامعه در گرو توجه به ماما
روز جهانی ماما فرصت مناسبی برای جلب توجه هر چه بیشتر مردم و مسوولان نسبت به جایگاه و اهمیت حرفه مامایی در ارتقای سلامت خانواده و تامین سلامت جامعه و ساختن بستری مطمئن برای ترسیم آینده ای روشن است.
این روز برای اولین بار در سال1980 با هدف افزایش آگاهی و تبادل اطلاعات ما بین مادر و نوزاد و ماما، به عنوان روز جهانی ماما پیشنهاد گردید و سپس از سال 1992 به صورت رسمی‌اعلام شد.
کار ماما علاوه برآموزش دوران بارداری، آماده کردن والدین برای پذیرش وظایف پدری و مادری، تنظیم خانواده و مراقبت‌های کودک و بعضی از موارد بیماری‌های زنان، ابعاد مختلف بهداشتی، مشاوره، آموزش و آگاهی در دوران بلوغ، ازدواج، بارداری و یائسگی را هم شامل می‌شود.
ارائه مراقبت‌های مامایی با کیفیت بالا و تلاش در بهبود مستمر آن، عامل مهمی‌در کاهش مرگ و میر مادران است. چرا که زایمان که یک تجربه حساس و مهیج برای هر خانمی‌است و با هیچ فرآیند دیگری قابل مقایسه نیست و نیاز به مراقبت‌های خاصی دارد. مادر باید قبل از بارداری، در طول دوران بارداری، هنگام زایمان و پس از زایمان زیر نظر ماما یا متخصص زنان و زایمان باشد.

**از امدادرسانی شبانه روز تا تولد 50 نوزاد در میان آواره های سیل
گلنار لرستانی راد، مامای پلدختری و عضو کمیته خیرین بسیج جامعه پزشکی استان لرستان که در جریان سیل امسال خدمات شجاعانه ای به مردم سیلزده ارایه کرد، نمونه ای از بانوان مامایی است که با کمترین امکانات و بیشترین کاربری وجدان، به خلق صحنه های شگرفت پرداخته است.
لرستانی در گفت و گو با خبرنگار اجتماعی ایرنا، با اشاره به این که از همان روز نخست واقعه سیل، آستین بالا زده و در بیمارستان ارتش و بیمارستان صحرایی سپاه فعالیت خود را شروع کرده است، افزود: در زلزله سرپل ذهاب هم سابقه حضور داشتم، آنجا که بعد از زلزله به عنوان ماما با تیم بحران و به مدیریت «عباس میرهاشمی» رییس مرکز بهداشت از پلدختر اعزام شدم.
وی ادامه داد: متاسفانه در این سیل خانه ها با همه متعلقات از بین رفت و افرادی مانده بودند که حتی یک قاشق برای غذا خوردن هم نداشتند، مردمانی که در کنار مایحتاج اولیه زندگی، نیازمند یاری و روحیه دادن بودند اما سیل پل های ارتباطی را از بین برده بود.
«خانه به خانه مادران باردار را پیدا می کردیم، وضعیت جسمانی آنان را بررسی و اقلام بهداشتی و ضروری در اختیارشان قرار می دادیم. به عنوان نمونه یکروز از صبح تا عصر در بیمارستان سپاه حدود 128 نفر را ویزیت و معاینه و تحت درمان قرار دادم.»
این مامای برتر یادآور شد: در کنار معالجه و درمان افراد در بیمارستان، با تیم کوهنوردی پلدخترهماهنگی کردم و در وقت آزاد به پخش مواد غذایی، بهداشتی و دارویی به مناطقی که صعب العبور بود رفتم و پس از معاینه رایگان مادران باردار، زنان سالمند و میانسال طرز استفاده صحیح و بهداشتی از مواد کنسرو شده را به اهالی آموزش دادم.
وی درباره نحوه رفت و آمد به این مناطق گفت: روستاهایی که پل ارتباطی آنها قطع شده بود را شناسایی و به وسیله گرگر از آب و سیل عبور کردیم و با کیلومترها پیاده روی، دارو و مواد خوراکی و بهداشتی را به مردم گرفتار شده در سیل رساندیم.

**رفع خستگی با انرژی حضور اهالی زلزله زده در مناطق سیل زده
وی از روزهای سختی که با حضور دوستانی از مناطق زلزله زده که برای کمک آمده بودند به شعف و شادی تبدیل شد یاد کرد و ادامه داد: آن چه در میان انبوه کار، پیچیدگی مسایل و دیدن صحنه های دلخراش، من را امیدوار و شاد کرد، حضور مردمانی از دیار سرپل ذهاب بود که با وجود تنگناهای زندگی، با مواد غذایی و بهداشتی مورد نیاز سختی راه را به جان خریده بودند. آن محموله اینقدر لذت بخش و پربرکت بود که تمامی خستگی را با خود برد.
لرستانی با بیان این که سیل صدمه زیادی زد و شاید ده سال طول بکشد تا به دوران آبادی بازگردد، تصریح کرد: در روزهای بعدی، با اطلاع رسانی که از قبل صورت گرفت و آمدن امکانات از قبیل داروی رایگان، مواد بهداشتی مورد نیاز و غیره، از لحاظ مادران باردار مشکلی بوجود نیامد و تمامی تحت کنترل قرار گرفتند.
وی درباره چگونگی رفع نیازهای روحی روانی افراد آسیب دیده از سیل هم یادآور شد: با توجه به وضعیت ناگهانی پیش آمده، افسردگی، بیماری های روحی و حتی خیال خودکشی به سراغ افراد می آید که با در نظر گرفتن از وضعیت، مشاوره های روانشناسی و مامایی همچنان در منطقه مستقر هستند تا با مشاوره و راهنمایی، امید به زندگی را بازگردانند.
وی از تجربه زیسته خود در مورد این افراد گفت: افرادی را که بسیار وضعیت روحی بحرانی داشتند را به خدمت گرفتم و از آنان خواستم تا در کنار کار درمانی من، فعال شوند تا با درگیر شدن در کار، احساس آرامش به آنان بازگردد.چرا که مشغول شدن درکار، بهترین روش برای درمان روح و روان این افراد است.
وی افراد آسیب دیده در سیل را به صبور بودن دعوت کرد و گفت: تمامی افراد باید صبور باشند چرا که این عظمت سیل را نمی شود یک ماهه درست کرد، باید با صبر و حوصله و تلاش آینده را ساخت.
گزارش از فاطمه دهقان نیری
اجتمام*9294*9105