رمضان در چین

«در ماه مبارک رمضان مساجد چین آذین‌بندی می‌شود و جنب‌وجوش در مساجد بیشتر از ماه‌های دیگر سال به‌چشم می‌خورد. مردم مسلمان چین، قبل از ورود ماه مبارک رمضان، مسجدها را تمیز و آذین‌بندی می‏‌کنند. آن‌ها در مسجد جمع می‏‌شوند و امام‌جماعت درباره اعمال این ماه و وظایف روزه‌داران صحبت می‏‌کند. آموزش زبان عربی و عقاید و احکام، ازجمله برنامه‏‌هایی است که در این ماه انجام می‌شود. بیشتر مسلمانان چینی در مسجد شهر افطار می‌کنند. آن‌ها لحظاتی قبل از اذان مغرب، میز افطار را در صحن حیاط مسجد، می‌چینند و ظرف‌های غذا را بر روی میز‌ها قرار می‌دهند. بعد از دعا و پخش اذان، مراسم صرف افطار در صحن حیاط مسجد و با حضور مسلمانان روزه‌دار چینی برگزار می‌شود. حدود نیم‌ساعت به اذان مغرب، غذای افطاری آماده می‌شود. مسلمانان ساکن در اطراف مسجد برای دریافت این غذا به مسجد مراجعه می‌کنند. هزینه این غذا را نمازگزاران تقبل می‌کنند و در ماه مبارک رمضان هر شب، مراسم افطار به میزبانی خیران در مسجد برگزار می‌شود. در عید فطر، مسلمانان چین لباس نو می‏‌پوشند. غسل می‏‌کنند. عطر می‏‌زنند و به مسجد می‏‌روند. بعد از نماز هم به قبرستان می‏‌روند و برای مردگان طلب مغفرت می‏‌کنند. در این روز زنان در خانه غذایی می‌‏پزند که به چینی «یوشاسنجزگواتز» گفته می‌شود که نوعی حلوا یا کیک است. از روز عید فطر تا سه روز بعد، مردم به دیدار یکدیگر می‌‏روند و سنت صله‌رحم را به‌جا می‌آورند.»

تمام این توضیحات را به‌صورت تفکیک‌شده، می‌توان ضمیمه‌ یکایک عکس‌هایی کرد که مرتبط با همین موضوع به ثبت می‌رسد. دانستن این اطلاعات و کسب آن‌ها باعث انگیزه‌ برای ثبت عکس‌های دیگری می‌شود که گاهی برای به‌دست آوردنشان باید سختی‌هایی را به‌جان خرید. در نمونه‌های مشابه نیز صرفا ثبت یک تک‌عکس نمی‌تواند روایت‌کننده همه‌ ماجرا باشد و همین امر ایجاب می‌کند که عکاس علاوه‌بر ثبت تصویر و عکاسی از ماجرا، درقالب یک پژوهشگر و نویسنده نیز وارد عمل شود.