شیدا شدیم

بلوای ساسی در مدرسه

حدود ٢هفته پیش بود که انتشار ویدئویی از جشنی در یک مدرسه ابتدایی -که در آن دانش‌آموزان آهنگ مبتذل یک خواننده زیرزمینی را می‌خواندند- حاشیه‌ساز شد. خیلی زود فیلم‌های بیشتری از مدرسه‌های دیگر در فضای مجازی پخش شد که دانش‌آموزان را در حال رقص با همان آهنگ نشان می‌داد. این اتفاق باعث ناراحتی والدین و نگرانی مسئولان و فعالان فرهنگی شد. برخی نماینده‌های مجلس مثل علی مطهری خواستار اخراج مدیران این مدارس و پاسخ‌گویی وزیر آموزش و پرورش شدند. وزیر هم قول داد که سریع موضوع را بررسی و مقصران را پیدا کند و طبق اخبار یکی دو نفر هم در طی این ماجرا توبیخ و اخراج شدند.

آواز شهرام ناظری در فرانسه

از ماجرای ساسی مانکن فاصله بگیریم و به ۵٠٠٠کیلومتر آن طرف‌تر برویم. مدرسه ابتدایی در لیون فرانسه که ۴٠، ۵٠ تا دانش‌آموز به ردیف کنار هم ایستاده‌اند و دارند می‌خوانند «پیدا شدم پیدا شدم، پیدای ناپیدا شدم، شیدا شیدا شیدا شدم، شیدا شدم شیدا شدم، من او بدم من او شدم...». یک شعر عاشقانه‌ عرفانی در وصف یار و بر وزن اشعار مولانا که استاد ناظری آن را سروده است. فیلم این همخوانی را کانال شهرام ناظری در تلگرام منتشر کرده و در توضیح آن نوشته است‌: «شیدا شدم در لیون فرانسه! جالب است بدانید که هیچ یک از این دانش‌آموزان ایرانی نیستند. این ویدئو بخشی از تمرین «دیوید بروله» با کودکان این مدرسه است. دیوید بروله از هنرمندان سازهای کوبه‌ای ایرانی است که نزد مجید خلج و کامبیز گنجه‌ای نواختن دف و تنبک را آموخته است.» این ویدئو علاوه بر تلگرام خیلی زود در سایت‌های خبری و توئیتر هم بازنشر شد. مردم از دیدن این ویدئو غافل‌گیر شدند مثل کاربری که نوشته بود «اصلا باورشم سخته که بچه‌های فرانسوی آهنگ شهرام ناظری رو بخونن. چه حس خوبیه». واکنش برخی کاربران هم با تأسف همراه بود «من بیشتر دلم می‌گیره که هنر ناب ایران تو کشورهای دیگه ارزشش بیشتر درک میشه و بچه‌ها رو با موسیقی اصیل و ناب ما آشنا می‌کنند اما تو مملکت خودمون حتی صدای خواننده‌های بزرگ شنیده نمیشه و به ندرت بچه‌ای با موسیقی خوب آشناست.»

گوشت که نباشه چغندر سالاره

در غائله پخش آهنگ ساسی مانکن در مدارس هیچ‌‌کدام از مسئولان به روی خودش هم نیاورد که تمام آن دانش‌آموزان این آهنگ را از بر می‌خواندند و این یعنی بارها خارج از مدرسه آن را شنیده‌اند و برای حفظ کردنش وقت گذاشته‌اند. در روزهایی که موسیقی فاخر ایرانی با بد‌سلیقگی در مدارس جایی ندارد، عجیب نیست که موسیقی‌های زیر زمینی به صورت قارچ‌وار در جامعه رشد کنند و ریتم شش و هشتشان به مذاق بچه‌هایی خوش بیاید که تا به حال شعرهای خیام و باباطاهر و حافظ را با صداهای بی‌نظیری مثل شجریان و ناظری نشنیده‌اند. هیچ کدام از نمایندگان مجلس از خودش نپرسید که ما چه کاشتیم که جای اشعار و نوای فاخر موسیقی ایرانی امروز باید «آقامون جنتلمنه» درو کنیم؟ این جا همه دنبال اخراج چند مدیر و معاون هستند تا آب‌ها از آسیاب بیفتد و در آن سر دنیا یک معلم موسیقی (چیزی که حتی بردن اسم آن هم در مدارس ممنوع است) برای آشنایی دانش‌آموزانش با موسیقی و آواز واقعی و گوش‌نواز به سراغ موسیقی سنتی ایرانی می‌رود.