سوال مخاطب نی‌نی‌بان: من در هفته ۳۷ بارداری ام و ترشحات سبزرنگ شدیدی دارم. این چه نوع عفونتی است؟ اصلا عفونت است یا ترشح معمولی؟ چون خارش ندارم و بدبو نیست. برای جنینم خطر دارد؟ درمانش چیست؟

پاسخ دکتر فرشته دانشمند، جراح و متخصص زنان و زایمان:

ترشحات سبز رنگ حتما نشانه عفونت است و باید درمان بشود. داروهایی هم که باید برای درمان این نوع عفونت مصرف کنید یا قرص خوراکی هستند یا شیاف های استعمالی. عفونت های واژینال گاهی باعث پارگی کیسه آب و زایمان زودرس می شود. بعضی از انواع عفونت ها در هنگام زایمان اگر زایمان طبیعی باشد، ممکن است در اثر برخورد با دهان و چشم نوزاد، نوزاد را آلوده کنند.

به همین علت توصیه می کنم قبل از زایمان حتما با مراجعه به پزشک متخصص زنان و زایمان عفونت تان را درمان کنید تا خدایی نکرده برای خودتان یا جنین مشکلی پیش نیاید. نوع دارو و شیوه درمان یا دز مصرف را هم پزشکتان بعد از بررسی دقیق شما و علائمی که دارید برایتان مشخص خواهد کرد.

مهم‌ترین مطالب در این‌باره:

عفونتهای واژینال، عفونتهای رحمی، عفونتهای دیگر، چه تاثیری روی نوزاد می گذارند؟ در طول بارداری، مردم ممکن است بیشتر نگران انتقال عفونتها و اینکه آنها چطور ممکن است روی تکامل نوزاد تاثیر گذارند، باشند.

عفونتهای واژینال، از جمله عفونتهای مخمری، در زمان بارداری شایع هستند و معمولا دلیلی برای نگرانی به حساب نمی آیند. هرچند عفونتهای رحمی ممکن است باعث ایجاد مشکلات بیشتری شوند.

عفونت واژن و رحم در بارداری: علت ودرمان

این مقاله به عفونتهای شایع در زمان بارداری، اینکه آنها چطور می توانند روی نوزاد تاثیر گذارند، و چگونه می توان از پیشرفت آنها پیشگیری نمود، نگاهی می اندازد.

عفونتهای واژن در طول بارداری

شخصی که باردار است ممکن است بیشتر نسبت به یکسری از عفونتها آسیب پذیر باشد و در صورتی که این عفونتها درمان نشوند ممکن است مشکلات بیشتر و شدیدتری را بوجود آورند. هرکس که در زمان بارداری حتی دارای یک عفونت خفیف هم باشد باید با پزشک یا مامای خود مشورت کند.

عفونتهای واژینال شایع در زمان بارداری عبارتند از

عفونتهای قارچی در بارداری

زن بارداری که کشاله ران خود را نگاهداشته و نگران عفونتهای زمان بارداری است

خارش در اطراف واژن یکی از علائم شایع عفونت مخمری واژینال است.

عفونتهای مخمری واژینال توسط قارچهائی به نام کاندیدا بوجود می آیند. این عفونتها بخاطر تغییرات بوجود آمده در سیستم ایمنی، افزایش تولید گلیکوژن و میزان بیشتر استروژن، در زمان بارداری اتفاق می افتند.

مطابق با یک گزارش در سال ۲۰۱۵، درحدود ۲۰ درصد از تمام زنان دارای کاندیدا می باشند، که در زمان بارداری این میزان به ۳۰ درصد افزایش می یابد. به نظر می رسد که در سه ماهه دوم و سوم بارداری شایع تر باشد.

شایع ترین علائم یک عفونت قارچی واژینال عبارتند از

- خارش در اطراف واژن یا وولوا (فرج)

- یک ترشح غلیظ سفید رنگ پنیر مانند واژنی

- یک بوی نان یا آبجو که از واژن می آید

- درد یا سوزش درون و یا اطراف واژن

- درد یا سوزش حین آمیزش جنسی

مردم می توانند از داروهای نسخه نویسی شده یا بدون نسخه برای درمان یک عفونت مخمر واژینال استفاده کنند. اگرچه، کسی که باردار است نباید بدون مشورت با یک پزشک یا ماما این داروها را مصرف کند.

لازم است که قبل از شروع درمان نوع عفونت تشخیص داده شود، زیرا عفونتهای دیگری چون واژینوز باکتریال و کلامیدیا می توانند با عفونتهای مخمری اشتباه گرفته شوند.

چه شرایط پوستی در زمان بارداری اتفاق می افتند؟

یکسری تغییرات خاص پوستی در زمان بارداری شایع هستند. در اینجا درباره دلایل و روشهای درمان مشکلات پوستی رایج بیاموزید.

واژینوز باکتریائی در بارداری

واژینوز باکتریائی (BV) یک عفونت باکتریائی در واژن است که به راحتی درمان می شود.

نشانه های واژینوز باکتریائی عبارتند از

- خارش ، سوزش، یا درد در ناحیه واژن یا وولوا

- یک بوی ماهی که از واژن به مشام می رسد

- یک بوی بد که بعد از آمیزش جنسی بدتر می شود

- میزان زیادی ترشح رقیق و خاکستری رنگ

اگر BV در زمان بارداری درمان نشود، ممکن است باعث زایمان زودرس، تولد نارس، و وزن کم نوزادان متولد شده شود.

استرپتوکوکهای گروه B (GBS)

استرپتوکوکهای گروه B (GBS) گروهی از باکتریها هستند که وارد بدن می شوند و از آن خارج می شوند اما اغلب دائما در واژن و مقعد وجود دارند. آنها معمولا باعث ایجاد علائم یا حتی عفونت نمی شوند. اگرچه، زنانی که در بدن خود GBS دارند، وقتی زایمان می کنند ممکن است آن را به نوزاد خود انتقال دهند.

مادرانی که GBS دارند در ۱ تا ۲ درصد از موارد آن را به نوزادان خود انتقال می دهند. هرچند مشخص نیست، GBS در یک نوزاد تازه متولد شده می تواند مهلک باشد.

با آزمایش کردن در اواخر بارداری GBS می تواند تشخیص داده شود، و این یکی از بخشهای استاندارد بیشتر مراقبتهای پیش از زایمان محسوب می شود.

درمان با آنتی بیوتیکها از طریق سرنگی درون یک ورید (آنتی بیوتیکهای IV) می تواند به میزان قابل توجهی ریسک انتقال یک عفونت GBS به نوزاد را کاهش دهد.

عفونتهای رحمی دربارداری

عفونتی در رحم می تواند به دلایل بسیاری خطرناک باشد. این عفونت ممکن است روی جفت تاثیر بگذارد، به تکامل و رشد جنین آسیب رساند، باعث زایمان زودرس شود، یا به اختلالات تولد منجر گردد.

عفونتهای رحمی همچنین می توانند زایمان را خطرناکتر و مشکل تر سازند. بعضی از افراد نارسائی ارگانها و برخی دیگر مشکلات تهدید کننده زندگی را تجربه می کنند.

عفونتهای رحمی اغلب زمانی توسعه می یابند که باکتریها از واژن به رحم حرکت کنند، بنابراین یک عفونت واژینال درمان نشده یک عامل ریسک برای عفونتهای رحمی محسوب می شود. اگر غشاهای یک شخص حین زایمان طولانی پاره شوند، او نسبت به عفونتهای رحمی حساس تر خواهد بود.

درمان شامل آنتی بیوتیکها می شود و ممکن است نیاز به بستری شدن در بیمارستان نیز وجود داشته باشد. اگر حین زایمان بیمار تب کند، یک پزشک یا ماما جنین را تحت نظر خواهد گرفت. در صورتی که علائم عفونت شدید باشند، پزشک ممکن است سزارین را توصیه کند.

عفونت واژن رحم بارداری

زن بارداری که روی تخت نشسته است و عطسه می کند و بینی اش را می گیرد. آنفلوآنزا می تواند در زمان بارداری بسیار شدیدتر باشد.

بارداری باعث تغییرات بسیاری در بدن می شود، که باعث می شود افراد نسبت به مشکلات بوجود آمده در اثر بسیاری از عفونتها حساس تر شوند.

بطور مثال، تغییرات پوستی مرتبط با هورمون در زمان بارداری می توانند باعث شرایطی چون اگزما یا خشکی شدید پوست شوند. اگر پوست ترک باز بردارد و خونریزی کند، یک عفونت پوستی جدی همچون سلولیت می تواند گسترش یابد. یک اختلال پوستی نادر با عنوان سندروم شیرین نیز در زمان بارداری نسبت به مواقع دیگر شایع تر است.

برخی از انواع دیگر عفونت جدی هنگام بارداری

- آنفلوآنزا

- هپاتیت E، که معمولا عفونت ویروسی خفیف از هپاتیت است

- تبخال تناسلی ، از جمله ویروس ساده تبخال تناسلی (HSV) و ویروس واریسلا زوستر (VZV)

- لیستریا، که می تواند باعث مسمومیت غذائی شود

- سرخک

- ایدز

ریسک بالای این عفونتها در زمان بارداری بخوبی مشخص نیست اما ممکن است بخاطر تغییرات هورمونی و تغییرات دیگر بوجود آمده باشد که تعداد گلبوهای خون در بدن را تغییر می دهند. بعنوان مثال، در اواخر بارداری، تعداد سلولهای T که به مبارزه با عفونت کمک می کنند، کاهش می یابد.

بارداری همچنین باعث افزایش گردش خون و فشار بر قلب می گردد. این فشارها می توانند مشکلات دیگر را نیز بدتر کنند. بطور مثال، اگر یک زن باردار از آنفلوآنزا دچار ذات الریه شود، ممکن است بخاطر افزایش فشار وارده از جنین بر قلب و ششها در تنفس دچار مشکل بیشتری شود.

بعضی از داروهائی که بطرز موثری عفونتهای رایج را درمان می کنند می تواند در زمان بارداری امنیت کمتری داشته باشند. بنابراین لازم است که افراد بارداری که دچار عفونت شده اند با ماما یا پزشک خود مشورت کنند تا مزیتها و خطرات گزینه های درمانی مختلف را بسنجند.

عفونتهای واژن و رحم در بارداری چگونه روی جنین تاثیر می گذارند؟

عفونتهای متعددی می توانند روی تکامل نوزاد تاثیر گذارند. اگرچه، تعیین اینکه آیا و به چه میزان یک جنین تحت تاثیر قرار خواهد گرفت برای پزشکان مشکل است.

عفونتها می توانند به یکی از سه طریق زیر روی تکامل نوزاد تاثیر گذارند

- آنها ممکن است به مادر آسیب رسانند، بدن او را کمتر به پرورش جنین قادر سازند و یا او را به استفاده از داروهائی نیازمند کنند که ممکن است به جنین آسیب برسانند.

- می توانند مستقیما با ایجاد تغییراتی که منجر به اختلالات و بی قاعدگیهای تولد می شود، به خود جنین آسیب برسانند.می توانند زایمان زودرس یا سقط جنین را تحریک کنند.

عفونتهائی که به تکامل نوزاد آسیب می رسانند

- واژینوز باکتریائی، که ممکن است باعث زایمان زودرس شود

- بیماریها واگیرداری چون هپاتیت، سیفیلیس، تبخال تناسلی و ایدز که می توانند جنین را آلوده کنند

- کلامیدیا، که می تواند باعث عفونتهای چشمی و ذات الریه شود

- سوزاک، که می تواند مایع آمنیوتیک را آلوده سازد، باعث زایمان زودرس شود، و به عفونتهای چشمی و کوری احتمالی منجر گردد

- بیماری پنجم، که می تواند سقط جنین را تحریک کند یا باعث کم خونی مهلک گردد

- استرپتوکوکهای گروه B، که می توانند باعث مشکلات شدیدی در نوزادان تازه متولد شده شوند، و در موارد نادری می توانند کشنده باشند

- توکسوپلاسموز، که می تواند سبب اختلالات تولد و معلولیتهای ذهنی شود

- لیستریا، که می تواند باعث سقط جنین، مرده به دنیا آمدن نوزاد، و اختلالات تولد شود

- سیتومگالوویروس، که اغلب بی ضرر است اما می تواند سبب اختلالات تولد و معلولیتهای ذهنی نیز بشود

- زیکا، که معمولا خفیف است، می تواند باعث سقط جنین یا اختلالات تولد در نوزاد شود

عفونت زیکا، که بیماری است که توسط پشه ها انتقال داده می شود، ممکن است سبب اختلالات تولد و افزایش ریسک مرده به دنیا آمدن نوزاد و سقط جنین در افرادی شود که دارای این ویروس هستند. اگرچه، مشخص نیست که چرا بعضی از جنینها آلوده می شوند و بعضی نمی شوند.

عفونتهای دیگری نیز ممکن است بسته به سلامت کلی زن باردار، زمانی که عفونت گسترش می یابد و اینکه آیا فرد درمان شده است یا خیر، به یک نوزاد درحال تکامل آسیب برسانند.

درمان عفونتهای واژن در بارداری

استفاده از یک کاندوم می تواند به پیشگیری از عفونتهای از طریق جنسی انتقال یابنده کمک کند.

مراکز کنترل و پیشگیری از بیماری (CDC) یکسری استراتژیها جهت کاهش ریسک گسترش یک عفونت در زمان بارداری را در اختیار می گذارند که عبارتند از:

در دوران بارداری، پزشکان تنها کرم واژینال را توصیه می کنند.داروهای خوراکی، Diflucan (یک دوز دارو) در طول بارداری و شیردهی اثبات نشده است. همه کرم ها و شیاف واژن در دوران بارداری مناسب نیستند، بنابراین بهتر است با پزشک یا داروساز مشورت کنید.

در صورت عدم درمان، عفونت های قارچی می توانند در طی زایمان به دهان کودک شما منتقل شوند. و"thrush" نامیده میشود و به طور موثر با Nystatin درمان می شود.

- لباس های شسته و پنبه ای بپوشید.

- پس از شستشوی منظم، کامل (با استفاده از صابون ضدعفونی کننده، ضد حساسیت یا ملایم) از خشک کن و خنک کننده در محیط برای کمک به خشک کردن خارج از ناحیه تناسلی خود استفاده کنید.

- بعد از استفاده از سرویس بهداشتی، همیشه از جلو به عقب خشک کنید.

انجام ندهید

- دوش

- استفاده از اسپری های بهداشتی زنانه

- استفاده از پماد بهداشتی و تامپون که حاوی دئودورانت است

- حمام حباب را مصرف کنید و از صابون های معطر استفاده نکنید

- از کاغذ توالت رنگی یا عطر استفاده نکنید

- ماست حاوی "lactobacillus acidophilus" را در رژیم غذایی خود قرار دهید.

- مصرف قند را محدود کنید، زیرا قند باعث رشد قارچ می شود.

- استراحت کنید تا بدن شما برای مبارزه با عفونت آسان تر شود.

- اجتناب ورزیدن از سفرکردن به مناطقی که زیکا در آنها شایع است و استفاده از اسپری های مخصوص حشرات جهت پیشگیری از نیش پشه

- استفاده از کاندوم و درخواست از شریک جنسی برای دادن آزمایش عفونتهای منتقله جنسی (STIs)

- شستن دقیق و سخت دستها

- دوری گزیدن از افرادی که دارای عفونتهای واگیردار هستند

- دریافت واکسن آنفلوآنزا

- پرهیز از غذاهای غیر پاستوریزه شده

- آزمایش دادن برای STDs و استرپتوکوکهای گروه B

دیدگاه

بیشتر افرادی که در زمان بارداری عفونت را تجربه می کنند، مشکلات خاصی را نخواهند داشت. درمان سریع احتمال یک زایمان سالم و ایمن را بالا می برد. هر فردی که هرگونه علائم غیرعادی را در زمان بارداری تجربه کند، باید با پزشک یا مامای خود مشورت نماید.

مراقبتهای والدینی نیز مهم هستند زیرا می توانند عفونتهای خاصی را حتی قبل از اینکه علائمی داشته باشند تشخیص دهند.