سهم مخاطبان از شهرآرا

شهرآرا آنلاین - غزاله حسین‌پور| برغم توسعه گسترده فناوری‌های جدید ارتباطی و شبکه ارتباطات مجازی در جهان، روزنامه و روزنامه خوانی همچنان جایگاه و اهمیت و نقش خود را داراست و هیچکس نمی‌تواند مدعی شود که روزنامه‌ها و نشریات مکتوب در سایه شیوه‌های جدید و مدرن اطلاع‌رسانی و کسب آگاهی قرار گرفته است. روزنامه‌های کاغذی هنوز در میان مخاطبان و علاقه‌مندان به مطالعه و تحقیق جایگاه ویژه خود را دارد و بخشی از سبد فرهنگی این اقشار را به خود اختصاص می‌دهد. همچنین؛ روزنامه‌های مکتوب همچنان ویژگی و نفوذ خود را حفظ کرده‌اند هر چند که به دلیل وجود شبکه‌های اجتماعی مجازی، از شمار خوانندگان آن‌ها کاسته شده است، اما هنوز هستند بسیاری از مخاطبان فرهیخته‌ای که متعهدانه با روزنامه‌ها همراه هستند.

شهرآرا، رفیق تنهایی‌ها

با زهرا نساج‌مقدم، یکی از مشترکان و مخاطبان قدیمی و پیگیرشهرآرا در تحریریه روزنامه دیدار می‌کنم. هشتاد و اندی سال سن دارد. زنی سپیدرو و سپیدمو که تیترهای روزنامه را به شیرینی تلفظ می‌کند. سال‌ها پیش تصمیم می‌گیرد با بی‌سوادی مبارزه کند و تا کلاس چهارم درس می‌خواند. حالا هرچند با تأمل و مکث، اما هر روز روزنامه را کامل مطالعه می‌کند. او می‌گوید شهرآرا رفیق تنهایی‌هایش شده و سرگرمی خوبی برای اوست. او پیشنهادهایی را مطرح می‌کند که یکی از آن‌ها درباره اضافه کردن بخشی ثابت حول محور آموزش‌های هنری است. او همچنین خواستار این است که در مورد بهبود وضع زندگی و معیشت سالمندان و حق و حقوق آن‌ها مطالب بیشتری تهیه شود. چشم‌هایش ضعیف است. به همین دلیل می‌گوید: فونت و اندازه کلمات ریز است و برای من و امثال من خواندن آن‌ها حتی با ذره‌بین دشوار و طاقت‌فرساست. بخش حدیث و حکایت روز عالی است و اگر در اندازه بزرگ‌تر چاپ شوند، بهتر است. پیشنهاد دیگر او این است که از خاطرات قدیمی‌ها در بخشی از روزنامه استفاده شود؛ زیرا این را برای جوانان نیز جالب می‌داند. او درباره ضمیمه کوله‌پشتی می‌گوید: کوله‌پشتی مطالب خوبی دارد و نوه‌هایم هر زمان به خانه‌ام می‌آیند، این ضمیمه را مطالعه می‌کنند.

روزهای تعطیل دلتنگ شهرآرا می‌شوم

خانم ناصری که قدیمی‌ترین مشترک شهرآرا از زمان هفته‌نامه تاکنون است، در این‌باره می‌گوید: هنگامی که تنها در خانه هستم، خواندن روزنامه یک تفریح و سرگرمی برای من است. او ضمن اظهار رضایت از تمامی صفحات روزنامه می‌افزاید: ستون حرف مردم، صفحه حوادث و قسمت آشپزی بخش‌های مورد علاقه من هستند. او مخاطب پروپاقرص یادداشت‌های دکتر شیخ‌الاسلامی است و در این‌باره می‌گوید: روزهای تعطیل، دلتنگ شهرآرا می‌شوم.

خانم ستوده نیز از دیگر مشترکان قدیمی شهرآراست. او 50 سال سن دارد و خانه‌دار است. تمامی صفحات روزنامه را می‌خواند اما بیشتر به صفحه حوادث و بخش صدای مشاور علاقه‌مند است. معتقد است روزنامه روند بسیار خوبی را در چند سال اخیر طی کرده است. همه ضمیمه‌ها را می‌شناسد و آن‌ها را مطالعه می‌کند. از کوله‌پشتی به عنوان مثال نام می‌برد که ویژه کودکان و نوجوانان است و به عقیده‌اش مطالب بسیار خوب و جالبی دارد. او درباره ضمایم محله می‌گوید: ضمیمه محله، به‌خصوص منطقه هفت (منطقه خودمان) را به صورت کامل مطالعه می‌کنم. محله‌های دیگر را هم نگاهی می‌اندازم، اما به‌طور دقیق نمی‌خوانم. ستوده پیشنهاد می‌کند: برای صندوق‌هایی که درب منازل نصب شده، عنوان و نشانی از روزنامه نصب شود. علاوه بر این، اختصاص بخشی ویژه به داستان‌های دنباله‌دار، اثر مثبتی در جذب مخاطب دارد. دستورات آشپزی که گاهی چاپ می‌شود هم مخاطب‌پسند است و باید هر روز باشد.

ضمیمه هایی برای مخاطبان خاص

نسرین اباذریان، از مخاطبانی است که بیشترین تماس را با روزنامه داشته و از صحبت‌هایش مشخص است که بسیار نکته‌سنج است. او می‌گوید: ضمیمه محله به دلیل اینکه به مسائل مرتبط با هر منطقه به‌طور خاص و جدا می‌پردازد، بسیار خوب است؛ زیرا شهردار از مشکلات هر منطقه آگاه می‌شود. پلخمون هم بسیار دل‌چسب است.

اباذریان معتقد است که ضمیمه‌هایی مانند میلان و شهربانو را قشر خاصی از جامعه می‌پسندند. او گزارش‌ها و بازتاب بازدید مسئولان از مناطق مختلف شهری را ثمربخش می‌داند؛ زیرا به آگاهی‌بخشی به شهروندان کمک می‌کند. ضمیمه مترو هم مخاطبان خاص خود را پیدا کرده است. بارها اتفاق افتاده که وقتی سوار مترو می‌شوم، شهرآرا تمام شده است. پیشنهادم این است که باقی‌مانده روزنامه‌هایی که در مترو قرار می‌گیرد، در پایان روز و یا روز بعد جمع‌آوری نشود و در ایستگاه‌ها بماند تا کسانی که روز گذشته موفق به مطالعه آن‌ها نشده‌اند، بتوانند استفاده کنند.

پیشنهاداتی برای بهبود ادامه راه

امین گلکار، 33 سال دارد و از مخاطبان دقیق شهرآرا، با نظراتی سازنده است. او صفحه گردشگری را جذاب می‌داند؛ زیرا اطلاعاتی را روی تصویر و به‌صورت داده‌ورزی در اختیار خواننده‌ای که شاید فرصت مطالعه کامل مطلب را نداشته باشد، قرار می‌دهد. از دیگر نقاط قوت شهرآرا از نظر او این است که به عنوان سازمانی زیر نظر شهرداری، نقدهایی را هم به مدیریت‌شهری وارد می‌کند. به عنوان مثال انتقاد از آب‌گرفتگی‌ باران‌های اخیر را بسیار درخور توجه و مثبت می‌داند؛ زیرا معمولا رسانه‌ها و روزنامه‌هایی که زیر نظر سازمانی هستند، صرفا به تعریف و تبلیغ آن سازمان می‌پردازند.

گزارش‌های مربوط به روز فردوسی در روزهای اخیر هم نظر این مخاطب شهرآرا را جلب کرده است.

گلکار در ادامه درباره ضمایم این رسانه یادآور می‌شود: ضمیمه‌های روزنامه هم توانسته جای خوبی در میان مخاطبان باز کند. به عنوان مثال پلخمون بسیار جالب توجه است. همین‌طور روز نو و بخشی که در آخر هفته به معرفی فیلم، تئاتر و مکان‌های تفریحی می‌پردازد، بسیار خوب و دل‌نشین است. پیشنهادم این است، عکس‌هایی که استفاده می‌شود، با معرفی محل و آدرس و توضیحی در این‌باره همراه باشد. همچنین ضمیمه شهربانو واقعا مفید و مناسب است. وقتی یک خانم با هر انگیزه‌ای کار می‌کند و گزارشش منتشر می‌شود، بسیار اثر مثبتی ایجاد می‌کند. همسر من همیشه شهربانو را مطالعه می‌کند.