فوت و فن کارآفرینی

نیکوکارانه وارد عرصه کارآفرینی شوید

یادتان باشد یک کارآفرین از همان ابتدای کار، کارآفرین متولد نشده است؛ بلکه اهداف نیکوکارانه است که از او یک کارآفرین می‌سازد. خوب است که اگر شرایط کارآفرین‌شدن را نداریم، بستر را برای این دسته افراد ایجاد کنیم. این کار نوعی عمل نیکوکارانه است. فراموش نکنید این اتفاق باید به‌نوعی رقم بخورد تا فرد کارآفرین به‌جای مقابله با موانع در مسیر اهداف خود، از کمک‌خواستن بی‌نیاز شود.

راه را هموار کنید

تحقیقات این مسئله را اثبات کرده است که با ارتقای دانش عمومی در یک جامعه، شاخصه‌های زندگی اجتماعی نیز ارتقا پیدا می‌کند. ارتقای دانش در یک جامعه در‌حال‌رشد باعث رونق اقتصادی آن جامعه می‌شود. پس وظیفه تک‌تک اعضای جامعه است که با همراهی، مسیر را برای رشد هر‌چه بیشتر هموار کنند.

گروهی به کارآفرینی بیندیشید

این ادعا رد شده است که عامل موفقیت هر فردی، تنها خودش است و بس. پیشرفت فردی بدون حمایت و همراهی گروهی میسر نخواهد شد. درباره کارآفرینی نیز شواهد، گواهی بر این ادعاست که همراهی اعضای یک جامعه می‌تواند به فرد کارآفرین کمک کند تا پله‌های ترقی را یکی‌یکی بالا برود.

شاخصه‌های کارآفرینی

کارآفرینی ابعاد مثبت متعددی دارد که در ادامه به برخی از آن‌ها اشاره خواهیم کرد:

اشتغال‌زایی:

مهم‌ترین نتیجه کارآفرینی، ایجاد اشتغال است؛ با ایجاد شغل می‌توان فقر را ریشه‌کن کرد؛ با ریشه‌کن‌شدن فقر، بسیاری از معضلات و آسیب‌هایی که گریبان جامعه را می‌گیرد، کاهش پیدا می‌کند. ازجمله این آسیب‌ها می‌توان به طلاق، اعتیاد و... اشاره کرد.

خلاقیت:

یکی دیگر از ویژگی‌های کارآفرینی، خلاقیت و ایده‌پردازی است. به‌دنبال خلاقیت، ویژگی «پیشرو بودن» نیز بروز پیدا می‌کند.

آینده‌نگری:

دور‌اندیشی، مصمم‌شـــدن به ساخت آینده و ایجاد انگیزه و امید به زندگی، دیگر دستاورد کارآفرینی است.

ارزش‌آفرینی:

کارآفرینی به‌نوعی ارزش‌آفرینی است. با افزایش قدرت ریسک‌پذیری، هدف‌گرایی فرد تقویت می‌شود و دستاوردهای این تعادل و بلوغ، رونق اقتصاد، فرهنگ و اجتماع است.

رونق تولید:

کارآفرینان نه‌تنها خالق کار محسوب می‌شوند، بلکه در مسیر دانش تولید و فناوری، ابتکار و خلق ثروت گام برمی‌دارند و می‌توانند مدل‌های اقتصادی را به اشتراک بگذارند؛ این اهداف بی‌تردید در رونق تولید و اقتصاد کشور بسیار مؤثر است.

وظیفه خود را انجام دهیم

کمتر شهروندی از خدمات کارآفرینان شهر خود اطلاع دارد. شاید همین بی‌اطلاعی است که موجب حمایت‌نکردن از آن‌ها می‌شود. البته از این موضــوع نمی‌توان غافـل شـد که

این‌روزها کارآفرینان به‌جز تک‌تک اعضای یک جامعه، از دولت نیز تسهیلگری انتظار دارند.

١٣ رتبه

شاخص جهانی کارآفرینی ایران در سال‌٢٠١٨ در رتبه‌١٣ قرار گرفته است

۵

ایران پنجمین کشور برتر جهان در رتبه کارآفرینی است

..........................................

کارآفرینی فقط اشتغال‌زایی نیست

الیاس علیپور *- متأسفانه مفهوم کارآفرینی مانند بسیاری از مفاهیم در ایران به درستی استفاده نمی‌شود. بسیاری از افراد مدعی که کرسی‌های سازمان‌ها و نهادهای بخش دولتی و خصوصی مرتبط با این حوزه را تصاحب کرده‌اند با ترمینولوژِی کارآفرینی بیگانه‌اند. در بسیاری از موارد شاهدیم که افراد شاخص و عالی‌رتبه، کارآفرینی را با اشتغال‌زایی در یک ردیف قرار می‌دهند، در‌حالی‌که اشتغال‌زایی می‌تواند یکی از خروجی‌های کارآفرینی باشد.

اگر بخواهم تعریفی دقیق و پذیرفتنی ارائه کنم، کارآفرینی فرایندی خلاقانه، فرصت‌محور، پیشرو، آینده‌نگر، ریسک‌پذیر، متمرکز بر تصمیم و اقدام جسورانه و فراتر از امکانات موجود است که آینده‌نگاری (ساختن آینده) و ارزش‌آفرینی را دنبال می‌کند. باید توجه داشت که کارآفرینی نباید به اشتغال‌زایی یا ثروت‌آفرینی تقلیل داده شود. با این تعریف، کارآفرین به کسی اطلاق می‌شود که در یک شرکت، مؤسسه یا سازمان، نقش مؤسس یا رهبر را در پیشبرد این فرایند ایفا می‌کند.

مبتنی‌بر این تعریف، به نظر، کارآفرین موفق کسی است که با دانش (ترکیبی از علم، مهارت و تجربه)، شناسایی وضع موجود، خلاقیت، آینده‌نگری، ریسک‌پذیری، جسورانه اقدام به آینده‌نگاری و ارزش‌آفرینی می‌کند و در ارزیابی خروجی‌ها و پیامدهای فرایند کارآفرینی بر‌اساس شاخص‌های علمی، نرخ تولید ارزش تحسین‌برانگیزی کسب می‌کند.

﷯ درست حمایت کنیم

حمایت و تقویت کارآفرینی ابعاد گسترده‌ای دارد. بعد فرهنگی، سیاسی، اجتماعی، اقتصادی، علمی و‌... همگی می‌توانند در توسعه پایدار و متوازن کارآفرینی مؤثر باشند. نمی‌توان بودجه فرهنگی کشور را به ردیف‌هایی با ضرورت و اولویت غیرقابل قبول اختصاص داد و انتظار داشت فضای فرهنگی کسب‌و‌کار برای توسعه کارآفرینی بهبود یابد. نمی‌توان سیاست خارجی تعامل‌محور و سیاست داخلی روادارانه را بی‌اهمیت جلوه داد و به گسترش سرمایه‌گذاری، آن هم از نوع خطرپذیر، اندیشید. نمی‌توان عدالت اجتماعی را نادیده گرفت، سرمایه اجتماعی را تضعیف کرد و به رشد کارآفرینی امید بست. نمی‌توان علم را با شبه‌علم آمیخت، مسیر نوآوری را صعب‌العبور کرد و انتظار اقتصاد دانش‌بنیان داشت. به‌گمانم توسعه کارآفرینی در گام اول، نیازمند بازنگری و اصلاحات ساختاری در حوزه مدیریت کلان کشور است.

﷯ کارآفرینی و رونق تولید

بدیهی است رونق تولید بدون توجه‌به موانع پیش روی کارآفرینی، شعاری تحقق‌نیافتنی است. علاوه‌بر‌آن، عرصه اقتصاد و کارآفرینی، عرصه دستوری نیست؛ لذا شعارمحوری همان‌طور‌که می‌تواند موجب جلب توجه جامعه و ایجاد حرکت اجتماعی شود، در‌صورت عدم رعایت الزامات و تأمین زیرساخت‌ها، می‌تواند نتایج معکوس و جبران‌ناپذیر ایجاد کند. در ایران با ۱۰۰‌سال سابقه قانون‌گذاری، ۱۱‌هزار عنوان قانون و در فرانسه با ۲۰۰‌سال سابقه قانون‌گذاری، ٢٨٠٠‌عنوان قانون وجود دارد. این قوانین دست‌و‌پاگیر، کارآفرینی در ایران را مسیری صعب‌العبور می‌کند. برخی در میانه راه منصرف می‌شوند، بسیاری از رشد و توسعه باز‌می‌مانند و دچار رکود می‌شوند و بازماندگان ناچار به قانون‌گریزی می‌شوند.

از سوی دیگر، مسیرهای کارآفرینی علاوه‌بر صعب‌العبور بودن، پرهزینه، کم‌درآمد و پرعوارض است؛ لذا گرایش مردم به دلالی روز‌به‌روز افزایش می‌یابد. یک کارآفرین برای اخذ و تمدید مجوزهای متعدد، پس‌از صرف زمان و هزینه‌های بسیار، برای کوچک‌ترین فعالیت اقتصادی، موظف به پرداخت مالیات‌های متنوع، عوارض گوناگون، حق عضویت‌های متعدد و‌... است و پرداخت‌نکردن هر‌یک از آن‌ها موجب توقیف فعالیت یا مسدود‌شدن حساب‌های بانکی و‌... می‌شود؛ حال آنکه هیچ‌یک از این موانع برای فعالیت‌های اقتصادی فاقد ارزش‌آفرینی وجود ندارد. به قول فریدمن «اگر به مردم پول بدهید که کار نکنند (مثلا پرداختن سودهای بالای بانکی و کم‌کردن ناگهانی آن و سپس دامن‌زدن به کسب سودهای بادآورده در بازار ارز، طلا و واسطه‌گری) و هنگامی‌که کار می‌کنند از آن‌ها مالیات بگیرید، از اینکه معضل بیکاری داشته باشید، تعجب نکنید!»

فشارها به اینجا منتهی نمی شود. نوسان‌های مستمر نرخ ارز، محدودیت‌های بین‌المللی برای مبادله کالا، پول و دانش فنی، نرخ تورم افسارگسیخته، کافی‌نبودن حقوق کارگران برای تأمین نیازهای اولیه و توازن‌نداشتن آن با افزایش درآمد کارفرما، کاهش قدرت خرید مردم و در پی آن افت تقاضا در بازار، وارادات قاچاق، تخصیص ارز یارانه‌ای و ایجاد ویژه‌خواری، رقابت بخش خصوصی با شرکت‌های حاکمیتی، دولتی و خصولتی، سرریز ناکارآمدی مدیران تأمین اجتماعی در‌قالب فشارهای غیر‌قابل توجیه بیمه‌ای بر کارآفرینان، ساختار دیوان‌سالارانه مکانیکی در وزارتخانه‌ها و سازمان‌های مرتبط با حوزه اقتصاد، شکل‌گیری و سلطه الیگارشی‌ها بر انجمن‌ها و کانون‌های بخش خصوصی و‌... گوشه‌ای از موانع پیش روی تولید و کارآفرینی است که جز با اصلاحات ساختاری و اجماع ملی، رفع نخواهد شد. برای برون‌رفت از وضع موجود، خروج از دایره معلول‌ها و ارائه تحلیل درباره علل اصلی پیدایش وضع کنونی، ترسیم وضع مطلوب و ارائه راهکار و راهبرد پیشروی، گذار و ثبات، ضرورت و اولویت احیای فضای کارآفرینی است.

*کارآفرین برتر در حوزه فناوری