او با بیان اینکه تلاش های صادقانه ای در آموزش وپرورش در امر تربیت فرزندان و اجرای برنامه های فرهنگی و هنری مثمرثمر صورت می پذیرد، گفت: «درست است که نظام و حاکمیت، مکلف و مسئول است که نیازهای عاطفی انسان ها را در بخش های مختلف تامین کند و اگر انحرافی در این زمینه صورت بگیرد مسئولیت آن به عهده نظام های حاکم است اما از آموزش وپرورش هم باید پرسید که چطور نتوانسته است این نیاز را به درستی پاسخ گو باشد که باعث قرار گرفتن دانش آموزان در مسیر انحرافی برای تامین و پاسخ به این نیاز فطری و طبیعی شان شده است.» پژمانفر همچنین یادآوری کرد که حاکمیت، حق برخورد سلبی با مسائل فرهنگی را ندارد و این برخورد تنها باعث ایجاد چالش های جدید می شود.
برخورد با دانش آموزان، معلمان و خانواده ها
به گفته قاسمعلی خدابنده، در آموزش وپرورش با طیف بزرگی از دانش آموزان، معلمان و خانواده ها مواجه هستیم که ممکن است با تمام تلاشِ آموزش وپرورش در تربیت صحیح فرزندان، بازهم اتفاقاتی رخ بدهد که خارج از کنترل باشد که قطعا برخوردهای لازم با آن ها صورت می گیرد.او با اشاره به اینکه دانش آموز در طول شبانه روز تنها پنج ساعت از وقتش را در مدرسه می گذراند، گفت: «دانش آموزان بسیاری از آموزش ها را در خانه و جامعه فرامی گیرند و سپس در مدارس، آن ها را اجرا می کنند که این موضوع به معنای بی توجهی آموزش وپرورش به آن ها نیست، بلکه این نهاد با طرح و اجرای برنامه های فرهنگی، قرآنی، ورزشی و المپیادهای گوناگون، برنامه های پرورشی، پژوهشی و سرودهای انقلابی، سعی در ایجاد اشتیاق و نشاط دربین دانش آموزان در مدارس دارد که اگر این گونه نبود، شاید وضع طور دیگری بود.»
به نظر خدابنده، یکی از دلایل این امر می تواند موثر نبودن برنامه های آموزشی باشد: «با این حال ما به دنبال ایجاد فضایی شاد و بانشاط در مدارس هستیم و به همین خاطر، شعار سال تحصیلی جدید را مدرسه زندگی، نشاط و پویایی و عدالت آموزشی انتخاب کردیم و برنامه های ویژه ای هم برای آن داریم که در دست اقدام است.»