توضیحات قطار شهری درباره تجهیزات اطفای حریق در مترو

در همین راستا، روابط‌عمومی شرکت بهره‌برداری قطارشهری مشهد با ارسال پاسخی، به این موضوع واکنش نشان داد. در این پاسخ‌نامه این‌گونه آمده است: «برای مقابله با حریق در مترو مطابق با استانداردهای ملی و بین‌الملل(نظیر BSNFPA)سیستم‌های اعلام و اطفای حریق طراحی شده است، به‌طوری‌که بعد از وقوع حریق یا ایجاد دود در هر نقطه از اماکن مترو، دتکتورهای(کاشف) حریق، آن را کشف کرده، با به‌صدا درآمدن آژیر، کارکنان ایستگاه برای اطفای حریق اقدام می‌کنند. مهم‌ترین اجزای این سیستم‌ها در ایستگاه‌های مترو به این شرح است: سیستم اطفای حریق «FES»کپسول‌های اطفای حریق؛ تمامی اماکن مترو مجهز به کپسول‌های اطفای حریق(مطابق با نوع حریق احتمالی) است که در مکان‌های خاص و فواصل مناسب، نصب و قابل تشخیص هستند و در هنگام استفاده کافی است باتوجه‌به نوع حریق، آن‌ها را از جای خود برداشته، اطفای حریق انجام شود. لازم به ذکر است کپسول‌ها به‌صورت دوره‌ای مورد بازبینی قرار می‌گیرد و از عملکرد صحیح آن‌ها اطمینان حاصل می‌شود. همچنین پرسنل ایستگاه به‌طور مرتب و دوره‌ای آموزش‌های اطفای حریق را فرامی‌گیرند.»در بخش دیگری از این پاسخ‌نامه با اشاره به عملکرد جعبه‌های آتش‌نشانی(فایرباکس) آمده است: «این جعبه‌ها نیز بر روی سکو و پشت سکوی ایستگاه‌ها تعبیه شده‌اند و برای اطفای حریق بعد از قطع برق به‌کار می‌روند و مجهز به ماده اطفایی آب می‌باشند. «سیامی‌ها» نیز درکنار ورودی ایستگاه‌ها برای تزریق آب به ایستگاه‌ها مورد استفاده قرار می‌گیرند. در سیستم اعلام حریق «FAS»که سیستمی متشکل از دستگاه‌های کاشف، آژیرها و چراغ‌های هشداردهنده، شستی‌های اعلام حریق، پنل‌ها و سایر متعلقات است، در کمترین زمان ممکن حریق کشف می‌شود. تمامی اماکن ایستگاه، مجهز به دتکتور(کاشف) بوده و به‌محض بروز حریق و شناسایی دود یا حرارت توسط دتکتورها، آژیر مربوطه به‌صدا درآمده، پرسنل ایستگاه را برای مقابله با حریق و اطفای آن باخبر می‌کند.»