خداحافظ آقای روابط عمومی

و اما برای اینکه عباس‌زاده را بهتر بشناسید و بدانید چرا همه اهل ارتباطات در سوگ او سر در گریبان‌اند، بد نیست بدانید او اردیبهشت سال ١٣٣٠ در مشهد متولد شد. کارشناسی ارتباطات را در دانشکده علوم ارتباطات گذراند و کارشناسی ارشد مطالعات رفتاری را سال ۵۶ از اوکلاهامای آمریکا گرفت، سپس به ایران بازگشت و به عضویت هیئت علمی دانشگاه علامه طباطبایی درآمد.

امیرهوشنگ عباس‌زاده دروس اصول روابط‌عمومی، افکار عمومی و وسایل ارتباطات جمعی و تاریخ روزنامه‌نگاری را در رشته‌های روابط‌عمومی و روزنامه‌نگاری دانشکده علوم ارتباطات دانشگاه علامه تا مهرماه ١٣٨٧ ارائه می‌کرد و پس از آن به افتخار بازنشستگی نائل شد. این استاد در آیین نکوداشتی که آبان‌ماه ١٣٨٧دانشکده علوم ارتباطات برایش برگزار کرد، از سوی استادان دانشکده علوم ارتباطات این دانشگاه به عنوان چهره ماندگار تولید علم بومی در حوزه روابط‌عمومی معرفی شد. او در همین مراسم، نهایت آرزویش را «دیده شدن، شنیده شدن و فهمیده شدن» دانست.زنده‌یاد امیرهوشنگ عباس‌زاده از سال ۱۳۷۱ عضو هیئت علمی داوران انتخاب روابط‌عمومی‌های برتر کشور بود و با همکاری علی میرسعیدقاضی، کتاب زبان انگلیسی تخصصی روابط‌عمومی و ارتباطات را تألیف کرد. استاد عباس‌زاده از حدود ٢ ماه قبل در بیمارستان‌های آتیه و امام حسین(ع) تهران به دلیل عارضه قلبی بستری بود و سرانجام عصر دیروز به دیدار یار شتافت. یادش گرامی.

*دانشجوی سابق استاد