ازدواج با فردی که تالاسمی دارد

با بیماران تالاسمی می توان ازدواج کرد ، هموگلوبین که وظیفه اکسیژن رسانی به سلول‌های بدن را به عهده دارد از پروتئینی به نام گلوبین تشکیل شده که یک اتم آهن درون آن قرار دارد، گلوبین از چهار زنجیره تشکیل شده است. دو تا زنجیره را زنجیره های بتا و دوتا زنجیره دیگر آن را زنجیره آلفا نامگذاری کرده‌اند. اگر نقص ژنتیک در ساخت زنجیره آلفا باشد فرد دچار کم خونی از نوع آلفا تالاسمی می‌شود. اگر اشکال در ساخت زنجیره بتا باشد فرد مبتلا به کم خونی بتاتالاسمی می‌شود. بتاتالاسمی یک بیمار ارثی است که به فرزند منتقل می‌شود. بیماری از پدر یا از مادر یا از هردو به فرزند منتقل می‌شود.

تالاسمی یک بیماری کم خونی ارثی است که به علت اشکال در ساخت زنجیره‌های پروتئینی هموگلوبین به وجود می‌آید و یکی از شایع‌ترین بیماری‌های ژنتیکی در ایران است و از پدر و مادرانی که ناقل تالاسمی هستند به فرزندانشان به ارث می‌رسد.

تالاسمی به دو نوع آلفا تالاسمی و بتا تالاسمی تقسیم می‌شود که خود بتا تالاسمی هم شامل تالاسمی ماژور (تالاسمی شدید) و تالاسمی مینور یا تالاسمی خفیف است، فرد مبتلا به تالاسمی مینور یک ژن سالم را از یک والد و یک ژن بیماری را از والد دیگر به ارث برده، این فرد، بیمار محسوب نمی‌شود و دارای زندگی و عمر عادی است، اما فرد مبتلا به تالاسمی ماژور یک ژن بیماری را از پدر و ژن دیگر بیماری را از مادر به ارث برده است.

مهم‌ترین درمان این بیماری تزریق مداوم خون است که این خود عوارضی را دارا است، اما شایع‌ترین درمان برای تمامی شکل‌های تالاسمی تزریق سلول‌های قرمز خونی است.

اگر شخصی تنها یک عامل ژن معیوب را از یکی از والدین خود دریافت کند، بیمار محسوب نمی‌شود، اما می‌تواند ژن معیوب خود را به نسل بعد منتقل کند و به این شخص ناقل به بیماری(تالاسمی مینور)یا مبتلا به نوع خفیف تالاسمی باشد، در حالی که در تالاسمی ماژور یا شدید، شخص بیمار باید دو عامل ژن معیوب را از والدین خود دریافت کرده باشد و در واقع هردو والد ناقل باشند.

ازدواج دو ناقل تالاسمی مینور با کمک آزمایش‌های تشخیص ژنتیک پیش از تولد می‌توانند ازدواج کنند‎

اگر پدر و مادر، هر دو ناقل ژن تالاسمی باشند، در هر حاملگی ۲۵درصد احتمال وجود دارد که کودک یک ژن معیوب را از پدر و یک ژن معیوب را از مادر به ارث ببرد و در نتیجه دارای دو ژن معیوب و مبتلا به بیماری تالاسمی ماژور شود.

با انجام آزمایش خون قبل از ازدواج، ابتدا در آقایان می‌توان مینور بودن آنها را تعیین کرد. در صورتی که مردی مبتلا به تالاسمی مینور باشد این آزمایش در همسرش هم انجام می‌شود. در صورتی که خانم هم تالاسمی مینور داشته باشد صلاح بر این است که ازدواج صورت نگیرد.

ضروری است بدانیم، در هنگام انجام آزمایش تشخیص تالاسمی قبل از ازدواج، چنانچه با انجام آزمایش اولیه تشخیص قطعی حاصل نشود، ممکن است لازم باشد زوجین داوطلب ازدواج به مدت سه ماه تحت آهن درمانی قرار گرفته و سپس آزمایش‌های تکمیلی انجام شود، بنابراین افراد باید همه اقدامات و تصمیمات لازم برای مراسم ازدواج را به بعد از کسب نتایج آزمایش نهایی تشخیص تالاسمی موکول کنند.

بیشتر بدانید :

ازدواج با وجود کم خونی

آزمایش های قبل از ازدواج

منبع : باشگاه خبرنگاران جوان

مشاهده دسته بندی : مقالات مطالب قبل از ازدواج

بازدید : 33

این مطلب را به اشتراک بگذارید و در گوگل محبوب کنید

عضویت در خبرنامه