کوپا آمریکا 2019؛ هر آنچه که باید از این تورنمنت بدانید (به همراه نظرسنجی)

طرفداری- جام ملت های آمریکای جنوبی موسوم به «کوپا آمریکا»، در ماه ژوئن در کشور برزیل آغاز خواهد شد. این مسابقات که همیشه یکی از تورنمنت های مورد علاقه فوتبال دوستان بوده، در تاریخ 14 ژوئن (24 خرداد) آغاز و در 7 جولای (16 تیر) به پایان خواهد رسید. تیم ملی قطر، قهرمان جام ملت های آسیا در سال 2019 هم قرار است یکی از شرکت کنندگان این تورنمنت باشد.

تیم‌های شرکت کننده و نحوه گروه‌بندی در کوپا آمریکا 2019

برزیل آرژانتین شیلی بولیوی کلمبیا اکوادور ژاپن پاراکوئه قطر پرو اروگوئه ونزوئلا

در گروه A مسابقات، برزیل کار راحتی برای صعود از گروه خواهد داشت. بولیوی، ونزوئلا و پرو، از رقبای سلسائو به شمار می روند. انتظارات از تیم میزبان بسیار بالاست و به نظر هم نمی رسد شگفتی خاصی در این مقطع شاهد باشیم.

در گروه B آرژانتین که از وجود لیونل مسی بهره می برد، با کلمبیا، پاراگوئه و قطر که به تازگ قهرمان جام ملت های آسیا شده، هم گروه خواهد بود. این گروه سخت ترین گروه به شمار می آید و می توان به راحتی لقب «گروه مرگ» را به این گروه اختصاص داد. تمامی نگاه ها به لیونل مسی خواهد بود تا شاید این بار، طلسم ناکامی در تیم ملی شکسته شود.

و البته گروه C که آماده استقبال از هرگونه شگفتی است. ژاپن، شیلی، اکوادور و اروگوئه قرار است به مصاف هم بروند. سطح تیم های این گروه کمی به هم نزدیک است و با استناد به بازی های دوستانه‌ای که قبل از ورود به مسابقات انجام داده‌اند، می توان شانس خوبی برای تمامی تیم ها قائل شد.

تاریخ برگزاری بازی‌های کوپا آمریکا 2019

مراحل تورنمنت	تاریخ
مرحله گروهی	14 ژوئن (جمعه ۲۴ خرداد) - 24 ژوئن (دوشنبه ۳ تیر)
یک چهارم نهایی	27 ژوئن (پنجشنبه ۶ تیر) - 29 ژوئن‌ (شنبه ۸ تیر)
نیمه نهایی	2 جولای (سه شنبه ۱۱ تیر) - 3 جولای (چهارشنبه ۱۲ تیر)
دیدار رده‌بندی	6 جولای (شنبه ۱۵ تیر)
فینال	7 جولای (یکشنبه ۱۶ تیر)

لازم به ذکر است این آخرین سالی است که کوپا آمریکا در چنین سالی برگزار خواهد شد زیرا از این پس، به تصمیم CONMEBOL، کوپا آمریکا تقویم جام ملت های اروپا را دنبال خواهد کرد.

مرحله گروهی کوپا آمریکا 2019

تیم	کنفدراسیون
آرژانتین	CONMEBOL
برزیل	CONMEBOL
بولیوی	CONMEBOL
شیلی	CONMEBOL
کلمبیا	CONMEBOL
اکوادور	CONMEBOL
پاراگوئه	CONMEBOL
پرو	CONMEBOL
اروگوئه	CONMEBOL
ونزوئلا	CONMEBOL
ژاپن	AFC
قطر	AFC

همانطور که ملاحظه می کنید، در کوپا آمریکای 2019، 10 تیم از کنفدراسیون فوتبال آمریکای جنوبی و دو تیم از آسیا به عنوان مهمان، به رقابت خواهند پرداخت. همچنین این اولین کوپا آمریکایی خواهد بود که هیچ تیمی از کونکاکاف در ان حضور نخواهد داشت.

ترکیب تیم‌های حاضر در کوپا آمریکا 2019

گروه A

برزیل

آلیسون، ادرسون، میراندا، تیاگو سیلوا، مارکینیوش، فلیپه لوئیس، کاسمیرو، آرتور، داوید نرس، گابریل ژسوس، ویلیان، کوتینیو، الکس ساندرو، دنی آلوز (کاپیتان)، میلیتائو، آلن، فرناندینیو، لوکاس پاکتا، کاسیو، فیرمینو، اورتون سوارس، ریچارلیسون، فاگنر

بولیوی

کارلوس لامپه، تورس، الخاندر چوماکرو، لوئیس هاگین، ماریو کوئلار، اروین ساودرا، لیونل جاستینیانو، بخارانو، ساموئل گالیندو، مارسلو مارتینز، لیاندرو واکا، کوردانو، خوزه ماریا کاراسکو، رائول کاسترو، پل آرانو، وایار، ماروین بخارانو، آلوارز، رامالو، سائوسیدو، فرناندز، خواسینو، خاویر روخاس

ونزوئلا

فارینز، اوسوریو، ویلانوئوا، کانچلور، ماچیس، مورنو، هررا، توماس رینکون، آریستگوئیتا، ساوارینو، خوانپی، گراترول، مانوئل سیاس، موریو، روزالس، جوزف مارتینز، پناراندا، فیگوئرا، رونالد هرناندز، رولف فلتشر، رومو، سالومون روندون

پرو

گالِسه، کورزو، آبرام، سانتاماریا، میگوئل آروخو، تراکو، هورتادو، کریستین کوئوا، پائولو گوئررو، جفرسون فارفان، روئیدیاز، کاسدا، تاپیا، اندی پولو، کارلوس زامبرانو، خسوس پرتل، لوئیس آدوینکولا، آندره کاریو، یوشیمار یوتون، ادیسون فلورس، پاتریشیو آلوارز، کالنز، کریستوفر گونزالس

گروه B

آرژانتین

فرانکو آرمانی، فویس، تاگلیافیکو، رنزو ساراویا، لیاندرو پاردس، جرمن پتزالا، روبرتو پریرا، آکونا، سرخیو آگوئرو، آنخل دی ماریا، لیونل مسی، آگوستین مارچسین، رامیرو موری، میلتون کاسکو، گوئیدو پیزارو، دی پائول، ماتیاس سوارز، اوتامندی، جیووانی لو سلسو، پائولو دیبالا، لائوتارو مارتینز، استبان آندرادا

کلمبیا

اوسپینا، مدینا، کریستین زاپاتا، آریاس، تسیو، باریوس، دوان زاپاتا، کاردونا، فالکائو، هامس رودریگز، کوادرادو، وارگاس، یری مینا، لوئیس دیاز، ماتیوس اوریبه، جفرسون لرما، کریستین بورخا، کوئلار، لوئیس موریل، لوکومی، مونترو، داوینسون سانچز

پاراگوئه

آنتونی سیلوا، پیریس، گوستاوو گومز، بالبوئنا، والدز، آرزامندیا، خوان ایتوربه، رودریگو روخاس، اسکار کاردوزو، درلیس گونزالس، سانتاندر، جونیور فرناندز، جونیو آلونسو، ماتیاس روخاس، اسکوبار، سلسو اورتیز، هرنان پرز، ریچارد اورتیز، سسیلیو دومینگز، رومرو، ایوان تورس، آگیلار، میگوئل آلمیرون

قطر

سعد الشعیب، رو-رو، عبدالکریم حسن، علی مختار، سلمان، عبدالعزیز حاتم، احمد علاءالدین، حمید اسماعیل، عبدالله الاهرک، حسن الهیدوس‎، اکرم عفیف، بودیاف، تمیم الموهزا، الحجری، الراوی، خوخی، احمد معین، احمد فاتحی، المعز علی، فاتحی، علی عفیف، یوسف حسن، محمد البکری، مادیبو

گروه C

اروگوئه

موسلرا، خیمنز، گونزالس، گودین، وسینو، بنتانکور، ناندز، لودیرو، آراسکائتا، لوئیس سوارز، استوانی، کاوانی، کامپانا، ساراچی، توریرا، فدریکو والورده، پریرو، لاکسالت، ماکسی گومز، رودریگز، کواتس، مارتین سیلوا، کاسرس

اکوادور

دومینیگز، آرتور مینا، آربولدا، ولاسکو، رامیرز، ایبارا، گروئزو، گارسس، آنخل منا، پرسیادو، پدرو اورتیز، انر والنسیا، آرگا، اینتریاگو، آنتونی والنسیا، کینترو، اورخوئلا، کایسدو، چیکایزا، آشیلیر، بانگوئرا، ژگسون مندز

شیلی

آریاس، اوپازو، لیخنوفسکی، ایسلا، پائولو دیاز، ماریپان، آرتورو ویدال، الکسیس، نیکولاس کاستیو، دیگو والدس، ادواردو وارگاس، برایان کورتس، پولگار، استبان پاوز، ژان بوسِژور، پابلو هرناندز، گری مدل، خارا، خوسه پدرو، آرانگیز، جونیو فرناندز، ساگال، اورا

ژاپن

کاواشیما، سوگیوکا، ناکایاما، ایتاکورا، اوئدا، واتانابه، شیباساکی، تاتسویا ایتو، مائدا، ناکاجیما، میوشی، کوجیما، آیاسه اوئدا، تروکی هارا، سوگا، تومیاسو، ماتسوموتو، اوکازاکی، ایواتا، آبه، کوبو، تاتسوتا، اوساکو

درباره میزبان و استادیوم های کوپا آمریکا 2019

استادیوم	شهر	ظرفیت ورزشگاه
استادیو ماراکانا	ریو دو ژانیرو	74,738
استادیو دو مورومبی	سائوپائولو	67,428
استادیو مینیرائو	بلوهوریزنته	58,170
آرنا دو گرمیو	پورتو آلگره	55,662
آرنا فونته نووا	سالوادور	51,900
آرنا کورینتیانس	سائوپائولو	49,205

بازی ها در شش استادیوم متفاوت در پنج شهر برگزار خواهد شد. بازی افتتاحیه در ورزشگاه مورومبی در شهر سائوپائولو برگزار خواهد شد. همچنین نکته قابل توجه، برگزاری دیدار فینال در این شهر است که در استادیوم ماراکانا برگزار خواهد شد.

آخرین قهرمان کوپا آمریکا

پس از قهرمانی شیلی در کوپا آمریکای 2016 در ایالات متحده آمریکا، قرار است از عنوان قهرمانی خود دفاع کنند. قطعا آن ها کار بسیار سختی پیش رو خواهند داشت زیرا این بار رقبا مصمم تر از همیشه پای به مسابقات گذاشته‌اند. لاروخا تحت هدایت خوان انتونیو پیتزی، توانست آرژانتین را در ضیافت پنالتی شکست دهد و جام را بالای سر ببرد. لیونل مسی در این جام نتوانست ضربه پنالتی خود را به گل تبدیل کند و سپس جریان معروف خداحافظی اش از تیم ملی پیش آمد.

البته مسی حق داشت زیرا این سومین شکست-یک شکست برابر آلمان در جام جهانی 2014 و شکست در کوپا آمریکای دوره قبل- در فینال مسابقات بزرگ بود. به هرحال این بار هم تمام نگاه ها به لیونل مسی خواهد بود زیرا این ابرستاره باشگاه بارسلونا، می خواهد با به ارمغان آوردن قهرمانی برای کشورش، به افسانه‌ای تکرار ناشدنی تبدیل شود.

تاریخچه

پیشینه فوتبال در آمریکایی جنوبی، به سال 1867 باز می گردد، زمانی که کارگران انگلیسی، در آرژانتین فوتبال بازی می کردند و این ورزش را به اهالی آرژانتین، معرفی کردند. اولین تیم آرژانتینی در آمریکای جنوبی به نام خیمناسیا در سال 1887 پدید آمد. شش سال بعد آرژانتین به عنوان اولین کشور در حوزه آمریکای جنوبی، صاحب فدراسیون فوتبال شد. در قرن بیستم، با پیشرفت فوتبال و ایجاد فرصت های بیشتر، اولین و البته قدیمی ترین رقابت میان کشورها در دنیای فوتبال شکل گرفت. در اواسط سال 1910 آرژانتین برای گرامی داشتن صدمین سالگرد «انقلاب می»، از شیلی و اروگوئه دعوت کرد تا در رقابتی سه جانبه شرکت کنند. و به این ترتیب اولین رقابت میان کشورهای آمریکای جنوبی شکل گرفت. هرچند که این رقابت، به علت رسمی نبودن، به عنوان رقابت های کوپا آمریکا به حساب نمی آید. اما در رقابتی دیگر که شش سال بعد، به مناسبت صدمین سالگرد استقلال آرژانتین برگزار شد، این بار چهار تیم برزیل، آرژانتین، اروگوئه و شیلی حضور داشتند که در پایان، اروگوئه به عنوان قهرمانی رسید. در آن زمان، 4 تیم به صورت لیگ با یکدیگر رقابت می کردند و در پایان، تیمی که امتیاز بیشتری می گرفت، قهرمان می شد. در خلال این رقابت ها، در تاریخ 9 جولای 1916، ریاست فدراسیون فوتبال اروگوئه، هکتور ریواداویا، پیشنهاد داد که کنفدراسیونی در آمریکای جنوبی تشکیل شود که در برگیرنده چهار کشور برزیل، اروگوئه، آرژانتین و شیلی باشد. بدین ترتیب، 9 جولای، روز پیدایش CONOMEBOL (کنفدراسیون فوتبال کشورهای آمریکای جنوبی) نام گرفت. همین موضوع باعث شد رقابت های در جریان، حالت رسمی به خود بگیرد و با این تفسیر، اولین دوره رقابت های جام ملت های آمریکای جنوبی، در سال 1916 برگزار شد.

این رقابت ها که به شکل نامنظم برگزار می شد، سال بعد نیز با قهرمانی اروگوئه همراه شد. در سال 1918 اما، درحالی که برزیل اولین میزبانی خود را به دست آورده بود، در پی شیوع بیماری انفولانزا، رقابت ها برگزار نشد تا اولین میزبانی برزیل، به سال 1919 موکول شود. در این دوره، برزیل موفق شد اولین قهرمانی خود را نیز به دست آورد. دو سال بعد، در سال 1921، با پیوستن پاراگوئه به جمع کشورهای عضو CONOMEBOL، برای اولین بار تعداد تیم های شرکت کننده به 5 رسید. درحالی که رقابت ها به شکل نامنظم برگزار می شد، در سال 1922، صدمین سالگرد استقلال باعث برگزاری رقابت ها شد.

طی 15 سال، میان سال 1925 تا 1940، اتفاقات زیادی در ماهیت این رقابت ها افتاد. بازی های سال 1925، با انصراف تیم های آرژانتین و پاراگوئه همراه شد و با 3 تیم برگزار شد. در سال 1926، بولیوی به جمع کشورهای عضو اضافه شد و یک سال بعد نیز، پیش از آن که کلمبیا هم به جمع تیم ها اضافه شود، پرو به مجموع تیم ها اضافه شد تا تعداد تیم های عضو CONOMEBOL به 7 تیم برسد. در تمام این مدت اما، به علت انصراف برخی تیم ها که برزیل، پای ثابت آن بود، رقابت ها با تیم های کامل برگزار نمی شد و نهایتاً، بیشترین تعداد تیم های شرکت کننده، در سال 1937 به 6 تیم رسید. در سال 1939 نیز، اکوادور به عضویت CONOMEBOL در آمد تا اکثر کشورهای قاره، در مجمع عضو باشند. در این سال ها، اختلافات میان آرژانتین و ارگوئه به اوج خود رسیده بود و همین عامل، باعث شد که به نسبت، از تعداد رقابت های برگزار شده کاسته شود.

دهه 40 میلادی اما دهه پیشرفت روز افزون آمریکای جنوبی بود. اولین رقابت هایی که در این دهه برگزار شد، به میزبانی شیلی و به مناسب 500 امین سالگرد پیداش سانتیاگو، پایتخت شیلی بود. یک سال بعد، در جریان رقابت های سال 1942 که در اروگوئه برگزار می شد و با قهرمانی این تیم نیز به پایان رسید، نتیجه عجیب و غریب 12-0 در جریان بازی آرژانتین و اکوادور رقم خورد. نتیجه ای که بهترین پیروزی تاریخ رقابت هاست. سه سال بعد، کلمبیا در شیلی اولین حضور خود در رقابت ها را تجربه کرد. در سال 1948، بالاخره بازی های با حضور 8 تیم برگزار شد که در آن زمان، این عدد یک نوع رکورد به حساب می آمد. در رقابت های قهرمانی آمریکای جنوبی 1949 اما، تغییری شگرف در نحوه بازی ها به وجود آمد. برای اولین بار، 4 شهر میزبان شدند، 135 گل در بازی ها به ثمر رسید که یک نوع رکورد به حساب می آید و التبه، برای اولین بار، تک بازی فینال و نه رقابتی لیگی، قهرمان را مشخص می کرد.

پس از بازی های سال 1949، بازی ها به شکل برگزاری فینال ادامه پیدا نکرد و البته تغییر خاصی نیز در نحوه برگزاری بازی ها به وجود نیامد. اما تاثیر این رقابت ها بر عملکرد تیم های قاره در جام جهانی کاملاً مشهود بود. همچنین، در سال 1959، رقابت های لیبرتا دورس، باعث شد تا مسئولان به فکر تغییر در نحوه انجام بازی ها بیفتند. تغییری که از سال 1975 عملی شد. رقابت های این دوره، با حضور ونزوئلا تازه وارد برای اولین بار با هر 10 تیم قاره برگزار شد. این بازی ها میزبان مشخصی نداشتند و کاملاً مانند جام باشگاه ها برگزار شدند. عاملی که باعث شد بازی ها به مدت 6 ماه به طول بیانجامند. در این رقابت ها تیم ها به مدت شش ماه، در شهرها و کشورهای مختلف در سه گروه به مصاف یکدیگر می رفتند. تیم های اول هر گروه نیز به مرحله نیمه نهایی راه پیدا می کردند و در این مرحله، به همراه قهرمان دور قبل که مجوز صعود مستقیم به نیمه نهایی را پیدا کرده بود، به رقابت می پرداختند. این شیوه طولانی و منحصر به فرد از رقابت ها اما تنها تا سال 1987 ادامه پیدا کرد و در این سال بود که بسیاری از قوانین و شرایط بازی تغییر کرد. در همین سال، CONOMEBOL تصمیم گرفت که نام رقابت های قهرمانی آمریکای جنوبی را به کوپا آمریکا تغییر دهد. برای هر دوره میزبانی مشخص تعیین کند و به جای برگزاری نا منظم بازی ها، رقابت ها را در هر دو سال برگزار کند.

اولین میزبان رقابت هایی که کوپا آمریکا نامیده می شد در سه شهر آرژانتین برگزار شد و در نهایت با قهرمانی اروگوئه به پایان رسید. تغییرات این جام پر فراز و نشیب اما به همین جا ختم نشد و در رقابت های 1989، از شیوه جدیدی از برگزاری بازی رو نمایی شد. رقابت تیم ها در این دوره به گونه ای بود که تیم ها در دو گروه پنج تیمی تقسیم می شدند، از هر تیم دو تیم صعود می کرد و در نهایت چهار تیم برتر، به صورت لیگی با یکدیگر به رقابت می پرداختند.

در بازی های سال 1993، برای اولین بار 12 تیم در بازی ها حاضر شدند. به علت اینکه قوانین بازی باز هم تغییر یافته بود و تیم های حاضر در قاره محدود بودند، دو تیم از خارج از قاره به بازی ها دعوت شدند. در اولین دعوت تیم ها، مکزیک و ایالات متحده به عنوان مهمان راهی رقابت ها شدند. در این دوره، نحوه بازی به گونه ای بود که تیم ها در سه گروه تقسیم می شدند، از هر گروه دو تیم صعود می کرد و بهترین تیم های سوم دو گروه صعود می کرد تا در مجموع، 8 تیم به صورت تک حذفی برای قهرمانی بجنگند. همین روند تاکنون حفظ شده است و دچار تغییری نشده است.

در میان تیم ها، اروگوئه با 15 قهرمانی پر افتخارترین تیم رقابت ها است. پس از اروگوئه نیز آرژانتین و برزیل با 14 و 8 قهرمانی حضور دارند.

تیم	قهرمان
اروگوئه	۱۵ قهرمانی (۱۹۱۶, ۱۹۱۷, ۱۹۲۰ ,۱۹۲۳ , ۱۹۲۴, ۱۹۲۶ ,۱۹۳۵, ۱۹۴۲, ۱۹۵۶ ,۱۹۵۹ , ۱۹۶۷, ۱۹۸۳ ,۱۹۸۷, ۱۹۹۵, ۲۰۱۱)
آرژانتین	۱۴ قهرمانی (۱۹۲۱ , ۱۹۲۵ , ۱۹۲۷ ,۱۹۲۹ , ۱۹۳۷ , ۱۹۴۱ ,۱۹۴۵, ۱۹۴۶ , ۱۹۴۷ ,۱۹۵۵, ۱۹۵۷, ۱۹۵۹ ,۱۹۹۱, ۱۹۹۳)
برزیل	۸ قهرمانی (۱۹۱۹ , ۱۹۲۲ , ۱۹۴۹ , ۱۹۸۹ , ۱۹۹۷, ۱۹۹۹ ,۲۰۰۴, ۲۰۰۷)
پاراگوئه	۲ قهرمانی (۱۹۵۳, ۱۹۷۹)
شیلی	۲ قهرمانی (۲۰۱۵ , ۲۰۱۶)
پرو	۲ قهرمانی (۱۹۳۹ , ۱۹۷۵)
کلمبیا	۱ قهرمانی (۲۰۰۱)
بولیوی	۱ قهرمانی (۱۹۶۳)

نظرسنجی

به نظر شما چه تیمی قهرمان کوپا آمریکا 2019 خواهد شد؟