به بهانه برخورد برزیل و آرژانتین در نیمه نهایی کوپا آمریکا؛ خاطرات صددرصد مسلحانه

به گزارش سایت نود، گل تازه‌واردی به نام «لوسلسو» خیال هواداران فوتبال بابت تهی نبودن تابستان کم فوتبال از هیجان را راحت کرد و صد و دهمین نبرد برزیل و آرژانتین را این بار در چارچوب نیمه‌نهایی کوپا آمریکای 2019 رقم زد.

دشمنی دیرینه بزرگ‌ترین تیم‌ها و ملت‌های آمریکای‌جنوبی اجازه نمی‌دهد حتی معدود جدال‌های دوستانه هم خالی از حساسیت باشد، چه رسد به بازی‌های رسمی. از این نبرد رویایی که «سوپرکلاسیکو» ی ملی قاره آمریکای‌جنوبی نام دارد، 5 خاطره خاص برجای مانده است.

شاعرانه‌ترین برزیل تاریخ

برزیل تحت نظر تله سانتا با برخورداری از بازیکنانی مانند توسئائو، زیکو، ادر، ریولینو، دکتر سوکراتس و چند ستاره مشهور دیگر،مدعی بزرگ جام‌جهانی 1982 بود و وقتی در دور دوم گروهی به آرژانتین برخورد کرد، هوش از سر جهان فوتبال پرید. آرژانتین به عنوان مدافع عنوان قهرمانی چهره نوظهوری به نام مارادونا را در ترکیب داشت؛ پسر جوانی که در آن بازی اخراج شد و در سوی مقابل، برزیل با درخشش فوق‌العاده ستارگانش، برتری 3 - یک را به دست آورد. آرژانتین در مرگ‌آورترین گروه مرگ تاریخ فوتبال شامل برزیل، آرژانتین و ایتالیا راه به جایی نبرد و برزیل هم با از دست دادن برتری مقابل ایتالیا و شکست 3 - 2 مقابل این تیم حذف دردناکی را تجربه کرد.

انتقام با جادوی مارادونا

آرژانتین برای گرفتن انتقام آن شکست در جام‌جهانی 8 سال صبر کرد و در مرحله یک‌هشتم‌نهایی جام سال 1990 موفق به شکست دادن یک برزیل نه‌چندان جذاب شد. بازی در حال رفتن به وقت اضافه بود که مارادونا 3 بازیکن رقیب را جا گذاشت و با ارسال یک پاس طلایی به کانیگیا اجازه گلزنی داد. آزژانتین با تیمی پر از مصدوم و متفاوت از گروه قهرمان 4 سال قبل پس از حذف برزیل تا فینال پیش رفت و آنجا مغلوب پنالتی بحث‌برانگیز برمه برای آلمان شد. هنوز برزیلی‌ها اعتقاد دارند آب حاوی داروهای خواب‌آور در بین 2 نیمه آن بازی، شکست زردها را رقم زد.

فرار در آخرین ثانیه‌ها

دست تقدیر، 2 دشمن بزرگ را در فینال روز 25 جولای سال 2004 مقابل هم قرار داد؛ فینالی در چارچوب کوپاآمریکا. برزیل کارلوس آلبرتو درست مانند تیم تحت رهبری مارچلو بلیسا داعیه قهرمانی داشت. بازی با پنالتی دقیقه 21 کیلی گونزالس برای آرژانتین و گل لوئیزائو برای برزیل در دقیقه 45 در حال رفتن به وقت اضافه بود که دلگادو در دقیقه 87 گل برتری آرژانتین را به ثمر رساند. همه چیز آماده جشن قهرمانی سفیدپوست‌ترین ملت آمریکای‌جنوبی بود که آدریانو در لحظه نزدیک شدن سوت به دهان داور در آخرین ثانیه‌ها گل تساوی برزیل را به ثمر رساند. بازی به وقت اضافه رفت اما ثمری نداشت و در نهایت با از دست رفتن پنالتی‌های دی‌الساندرو و هاینزه، برزیل قهرمانی دراماتیکی به دست آورد. خشم و ناراحتی آرژانتینی‌ها در لحظه نپذیرفتن مدال نقره بیش از پیش هویدا شد.

ساز رونالدینیو

تنها تقابل 2 تیم در فینال جام کنفدراسیون‌ها هم تاریخی شد. رقبای دیرینه در بازی نهایی رقابت‌ها در سال 2005 به میدان رفتند و برزیل در رقابتی که تا امروز کم‌تر نظیرش را از این تیم دیده‌‍ایم با «جوگوبونیو» (استعاره‌ای از فوتبال زیبا به زبان محلی) موفق به برتری قاهرانه 4 - یک مقابل رقیب سنتی شد. آدریانو (2 بار) و کاکا و رونالدینیو یک بار برای برزیل گل زدند و تنها گل آرژانتین هم توسط آیمار زده شد اما آنچه در پایان بازی هم تماشاگران را غافلگیر کرد، جشن و شادی خاص رونالدینیو با ادوات مختلف موسیقی بود! می‌توان گفت آن شب جهان به ساز سامبا رقصید.

شکوه آرژانتینی

برای به دست آوردن ردپایی از بهترین پیروزی تاریخ آرژانتین مقابل برزیل باید به دهه 40 میلادی برگردیم؛ روز 4 مارس 1940. در جدال بین 2 تیم در چارچوب جام منحل شده «ژولیو روکا»، آرژانتین سنگین‌ترین شکست برزیل در یک بازی ملی مهم تا قبل از بازی معروف این تیم مقابل آلمان را رقم زد و 6 - یک سلسائو را خرد کرد. هت‌تریک پیوسله، 2 گل از ماسانتونیو و یک گل از بالدونده، اجازه نداد تنها گل ژیر برای برزیل به چشم بیاید و در نهایت چندین سال قبل از ظهور پله و در اولین دوره قدرتنمایی آرژانتین در فوتبال دنیا (دوران سیاه جنگ جهانی دوم) یک نبرد تاریخی بین 2 تیم شکل گرفت.

1977