سفر به فیلبند٬ مرتفع‌ترین ییلاق مازندران

آغاز سفر

روز جمعه 14 شهریور صبح ساعت 4.30 بامداد، میدان ونک محل قراریست که دالاهو با همسفرها انتخاب کرده تا بعد از جمع شدن تیم، راهی فیلبند، یکی از روستاهای ییلاق نشین مازندران شویم. جایی که به «اقیانوس ابرها» معروف است. جایی که مه و باران چنان خودنمایی کرد در هنگام ورودمان که سرود لبهایمان شد و شبنمی که باران بر لبهای‌مان بوسه کنان جاگذاشت. جایی که زندگی را در لابه لای شش‌ها می‌شد نفس کشید و ترنم بودن را دوباره زمزمه کرد. من و همسفر همیشگی‌ام، عکاس‌باشی و دوست عکاس‌باشی که توی سفر قشم با او آشنا شدیم، دور هم جمع شدیم و دیگر اعضای تیم هم کم‌کم از راه رسیدند و به همراهی لیدرهای خوب سیاوش، محمد و سمیه راهی این سفر شدیم.

جاده

همیشه نگاه کردن جاده از درون اتومبیل جزو خاطرات شیرین سفر است؛ اگر قبلا مسافر آن جاده بوده باشید همیشه تلاش می‌کنید خاطرات را یادآوری کنید. حتی موقعیت‌ها را با قبل بسنجید و این خود نوعی از سفر است که تغییرات ایجاد شده را لمس کنید و اگر عکسی هم از قبل داشته باشید می توانید عکس جدید را بگیرید و با هم مقیاس کنید.

در میانه راه

بعضی از بچه‌ها خواب هستند. بعضی از دوستان با گوشی‌های‌شان کار می‌کنند و بعضی نگاه به جاده و بعضی دیگر مشغول صحبت کردن با هم. این روند ادامه دارد تا هنگام صبحانه که در مکانی به نام «آدم و حوا» بچه‌ها به نوعی با هم هم کلام می‌شوند. موسیقی پخش می‌شود و شادی همراهان همچنان ادامه دارد، و چه شیرین می‌شود نگاه کردن به طبیعت از پشت شیشه به همراه موسیقی و خوشحالی دوستان.

در مسیر فیلبند

هوا بطور کامل مناسب برای یک گردش خوب است. به گفته لیدر که آمار گرفتند از گروه های دیگر، هوای فیلبند مناسب دیده شدن اقیانوس ابرها است و روز خوبی را آرزو می‌کنیم. طبیعت چشم‌نواز است. کوه‌هایی وجود دارد که در قسمت‌هایی از آن جنگل بصورت انبوه است و در قسمت‌های دیگر بصورت تنک. تفاوت طبیعت حتی در کمترین مقیاس کیلومتری باز هم خودی نشان می‌دهد. از نظر متراژی این بخش خیلی نزدیک به آمل است اما جنگل‌هایش آنقدر انبوه نیست و دارای آب و هوای متفاوتی است.

درباره ییلاق فیلبند

سطح اینجا در حدود 2300 متر از سطح دریاست. به نوعی منطقه ییلاق است که در فصل سرد سال نصف بیشتر و شاید بهتر بگوییم کل منطقه خالی از سکنه می‌شود. جاده را در می‌نوردیم و ارتفاع زیاد می‌کنیم. نسیم هوا خنک‌تر میشود و گویی زلالی هوا چون یک لیوان شربت آبمیوه که تکه‌های یخ در آن غوطه‌ور هستند حالی تازه به بدن می‌بخشد. مسیر را ادامه می‌دهیم و به نزدیکی های روستا می‌رسیم. نم باران شروع شد و چقدر لذت بخش بود هوا و نوازش کردن صورت بوسیله باران و طبیعت بکر که ابرهای نزدیک به زمین صحنه ای را پدید اورده بود که درست مثل قاب عکسی بود که تنها تمجید کردنش دیدن بود.

عبور از پیچ و خم جاده

حدود یک ساعت از پیچ و خم جاده و از میان درختان عبور کردیم. در این میان یکی از همسفرانی که در نیسان در کنار ما بود و مدرس دانشگاه در رشته طبیعت بود، نکات جالب از طبیعت برای‌مان بازگو می‌کرد. او از تاریخ کهن درختان، نام درختان و اطلاعات مفیدی در مورد گیاهان و درختانی که مشاهده می‌کردیم به ما ارزانی میداشت.

درختان جنگل

آه چه آرامشی دارد سکوت درختان به همراه موسیقی زیبای باران. در پیچ و خم جاده چه زیبا ایستاده‌اند درختانی که راست‌قامت، خدا را سجده می‌کنند. آنها می‌دانند که پایداری‌شان از ریشه‌هاییست که جان را در لابه‌لای شاخه‌های‌شان ارزانی داشته و سبکبال دست به سوی آسمان دعاگونه می سرایند حدیث هستی را.

پایان سفر

دستی از سر دوستی برای ساکنان و مردمان منطقه که در اطراف جاده می بینیم تکان می دهیم و چه زیبا پاسخ می‌دهند نشانه دوستی‌مان را. به روستای فیلبند می‌رسیم. به روستایی که ییلاقیست و فقط چند ماه از سال افراد در آن اقامت دارند. برای اندکی استراحت و استفاده از سرویس‌های بهداشتی در مقابل حسینیه روستا توقف می‌کنیم. بعد از اتمام کارها دوباره سوار ماشین می‌شویم تا به انتهای روستا برسیم و پیاده روی را شروع کنیم.

ارسال شده توسط: آمد حقانی