11 توصیه‌ پیش از رفتن به استخر/ در صورت خوردن آب استخر چه اتفاقی می‌افتد؟

شنا در استخرهای عمومی یکی از تفریحات لذت بخش روزهای گرم تابستان است. اما حقیقت آن است که این ورزش مفرح با خطراتی هم همراه است، از بیماری‌های پوستی و عفونت‌ها گرفته تا صدمات فیزیکی. با ادامه‌ی مطلب همراه باشید.


۱- قبل از شنا کردن دوش بگیرید

طبق تحقیقات انجمن کیفیت و سلامت آب ایالات متحده امریکا، ۴۰ درصد از شناگران قبل از ورود به استخر دوش نمی‌گیرند و مستقیماً وارد آب می‌شوند.

اگر چند روزی از حمام کردن تان گذشته باشد، با وجود چربی، عرق، کرم ضد آفتاب، مواد دفع کننده‌ی حشرات، مواد آرایشی و انواع آلودگی‌ها روی پوست بدن تان، به محض ورود به استخر همه‌ی این مواد وارد آب استخر خواهد شد.


۲- اگر دچار اسهال هستید از شنا در استخر پرهیز کنید

طبق پژوهش انجمن کیفیت و سلامت آب ایالات متحده امریکا، ۵۵ درصد از افراد شرکت کننده در این تحقیق اقرار کردند که دست کم یک بار در آب استخرهای عمومی ادرار کرده بودند.

در اثر ترکیب آمونیاک موجود در ادرار با کلر آب استخر، ماده‌ی شیمیایی‌ای به نام کلرامین به وجود می‌آید. این ماده در مقایسه با کلر تأثیر کمتری در از بین بردن باکتری‌ها دارد و این مسأله منجر به افزایش بیماری‌های آبی می‌شود.

علاوه بر این زمانی که دچار اسهال هستید، میکروب عامل اسهال یعنی کریپتوسپوریدیوم، در مدفوع شما وجود دارد. این میکروب در برابر کلر مقاوم است، چون قشر بیرونی آن سخت است و می‌تواند تا چندین روز در آب استخر زنده بماند.

حتی بعد از گذشت یک هفته از زمان اسهال هم خطر ابتلای دیگران به میکروب اسهال در استخرها وجود دارد. کارشناسان توصیه می‌کنند اگر دچار اسهال شدید دست کم دو هفته تا رفتن به استخر صبر کنید.

این مسأله در مورد کودکانی که از پوشک استفاده می‌کنند هم صدق می‌کند و حتی اگر پوشک کودک ضد آب باشد هم احتمال آلوده شدن آب زیاد است.


۳- آب استخر را نخورید

آب استخر را هرگز نبلعید. با این کار احتمال ابتلا به بیماری‌های عفونی در استخرهای عمومی کمتر می‌شود.


۴- گهگاه به خود استراحت دهید

شنا کردن طولانی مدت در استخرها می‌تواند با صدماتی مثل آفتاب سوختگی و گرما زدگی (در استخرهای روباز)، کم آب شدن بدن و افت قند خون همراه باشد؛ بنابراین گهگاه باید با خوردن آب، تنقلات سبک، زدن کرم ضد آفتاب و دوش گرفتن، نیروی خود را تجدید کنید.


۵- مراقب دریچه‌های تخلیه آب باشید

همیشه مراقب دریچه‌های تخلیه‌ی آب استخرها باشید و اگر متوجه شدید بدون درپوش هستند و یا درپوش آن‌ها صدمه دیده یا شکسته، فوراً به مسئولین استخر اطلاع دهید. موارد قابل توجهی از غرق شدن افراد در استخرها در اثر گیر کردن موها و اعضای بدن در این دریچه‌ها رخ می‌دهد.


۶- اگر زخمی روی بدن تان دارید از شنا در استخر پرهیز کنید

بعضی افراد به اشتباه تصور می‌کنند شنا در آب حاوی کلر یا نمک به ضدعفونی یا تمیز شدن زخم کمک می‌کند. اما زخم باز و تازه در واقع محل ورود میکروب‌ها به بدن است؛ بنابراین با وجود بریدگی و جراحت‌های جدی هرگز در استخر شنا نکنید.


۷- قطره‌ی گوش، عینک شنا و دمپایی به همراه داشته باشید

در استخرهای عمومی از چشم ها، گوش‌ها و پاهای خود به خوبی مراقبت کنید. از عینک شنا استفاده کنید و به خاطر داشته باشید که کلر موجود در آب عامل قرمز شدن چشم‌ها نیست، بلکه در واقع کلرامین، ادرار، عرق و دیگر مواد بیولوژیک هستند که در ترکیب با کلر آب استخر باعث قرمز شدن چشم‌ها می‌شوند.

علاوه بر این، با خود قطره‌ی گوش به همراه داشته باشید. آب آلوده‌ی باقیمانده در گوش‌ها باعث رشد باکتری‌ها و عفونت در گوش خارجی می‌شود. این مسأله یکی از شایع‌ترین بیماری‌های ناشی از آب استخر است. استفاده از قطره‌های گوشی که حاوی الکل هستند به تخلیه‌ی آب داخل گوش‌ها و خشک شدن آن‌ها کمک می‌کند.

در اتاق‌های رختکن و اطراف استخر حتما دمپایی لاستیکی بپوشید و به این ترتیب از ابتلا به بیماری‌های پوستی‌ای مثل قارچ پا چلوگیری کنید.


۸- لباس شنای خود را عوض کنید

استفاده از استخرها یا جکوزی‌های آلوده می‌تواند منجر به بیماری پوستی جوش وان داغ (سودوموناس فولیکولیت) شود. این بیماری در حقیقت نوعی عفونت پوستی التهاب آور و خارش دار است که عامل آن میکروب سودوموناس آئروژینوزا است. این عفونت اگرچه اذیت کننده است، اما بعد از چند روز رفع می‌شود.

با این حال، با تعویض لباس شنای خود و پوشیدن یک لباس خشک بلافاصله بعد از شنا، می‌توانید خطر ابتلا به این بیماری پوستی را کاهش دهید. لباس خیس، پوست بدن تان را بیشتر در معرض آب آلوده قرار می‌دهد. به همین دلیل است که شدت بیماری فولیکویت در نقاطی از بدن که زیر لباس شنا قرار می‌گیرند بیشتر از قسمت‌های دیگر بدن است.

۹- از تلفن همراه تان استفاده نکنید

سرگرم شدن افراد با تلفن همراه به یکی از عوامل مشکل ساز در استخرها تبدیل شده است. اگر به همراه کودک تان به استخر می‌روید ممکن است تصور کنید مربی و غریق نجات مراقب او هستند و مشغول کار با تلفن همراه خود شوید. اما طبق گزارش مرکز کنترل و پیشگیری بیماری‌ها در ایالات متحده امریکا، نزدیک به ۶۰ درصد از مرگ و میرهای ناشی از غرق شدن در میان کودکان در استخرهای شنا رخ می‌دهد. تعداد غریق نجات‌های استخرها زیاد نیست و زمانی که استخر شلوغ است آن‌ها نمی‌توانند مراقب همه چیز باشند. به همین دلیل زمانی که با کودک تان به استخر می‌روید هرگز نباید از تلفن همراه تان استفاده کنید. برخلاف تصور رایج، کودکان سریع و بدون سر و صدا غرق می‌شوند و فرصت زیادی برای نجات آن‌ها وجود ندارد.


۱۰- از حضور و در دسترس بودن غریق نجات مطمئن شوید

اگرچه غریق نجات‌ها آموزش‌های لازم برای نجات افراد را می‌بینند، اما اگر غریق نجات در کنار استخر حضور نداشته باشد توانایی‌های او بی فایده خواهد بود. مدیران بعضی استخرها وظایف متفرقه‌ای بر عهده‌ی غریق نجات‌ها می‌گذارند و به همین دلیل آن‌ها توجه کافی به شناگرهای داخل استخر ندارند.

۱۱- از حواس خود استفاده کنید

اگر دقت کافی را داشته باشید می‌توانید به ناسالم و ناایمن بودن یک استخر پی ببرید. چهار حس خود یعنی بینایی، شنوایی، بویایی و لامسه را برای ارزیابی سلامتی و ایمنی استخر به کار بگیرید.

با دقت به آب استخر نگاه کنید تا مطمئن شوید آب آن به اندازه‌ی کافی شفاف است. کدر بودن آب به معنای اشکال در سیستم تصفیه و یا نامناسب بودن مقدار pH یا کلر آب استخر است. به علاوه، این مسأله در کار غریق نجات اخلال ایجاد می‌کند، چون او باید بتواند تا کف استخر را به طور واضح ببیند.

کاشی‌ها و دیواره‌های استخر را لمس کنید. اگر لغزنده یا پوشیده از جلبک باشند یعنی سیستم تصفیه، گردش یا تخلیه‌ی آب استخر به درستی کار نمی‌کند.

به صدای دستگاه‌ها به دقت گوش دهید. این صدا به شما نشان می‌دهد که آیا پمپ‌ها و سیستم‌های تصفیه‌ی آب استخر به درستی کار می‌کنند یا خیر.

فراموش نکنید که از بینی خود هم استفاده کنید. کلرامین بوی تند و زیادی دارد. اگر با ورود به استخر متوجه بوی شدیدی شدید، یعنی آب استخر آلوده است. اگر استخری به خوبی تمیز شده باشد، نباید بوی تند مواد شیمیایی را احساس کنید.

۴۷۴۷