#xa0; #xa0;20 نکته برای گردشگران

تور استانبول

کدهای رفتاری گردشگران:

1. بهتر است قبل از سفر درباره فرهنگ، محیط زیست، امکانات مقصد و روستای هدف اطلاعات کسب کنیم. آگاهی از سطح امکانات مقصد باعث می‌شود که انتظارات‌مان با امکانات و شرایط موجود در آن استان، شهر و روستا هماهنگ باشد.

2. خاطرمان باشد در سفر، از اسارتگاه‌‌های‌ حیوانات، مانند باغ وحش، دلفیناریوم‌ها، باغ پرندگان و... بازدید نکنیم و از این صنعت ظالمانه حمایت نکنیم.

3. در مسیرهای گردشگری که مردم بومی همراه خانواده‌های‌شان کسب و کارهای کوچکی راه‌اندازی می‌کنند، در حد توان خود از آن‌ها حمایت کنیم.

4. یادمان باشد که با پول دادن به افراد، و به ویژه کودکان، آن‌ها را به تکدی‌گری عادت می‌دهیم. بهتر است این کمک در قبال خدماتی باشد که از جوامع محلی می‌گیریم. به عنوان مثال می‌توانیم به فردی که مثل راهنمای محلی ما را برای پیدا کردن یک جاذبه راهنمایی می‌کند و اطلاعاتی می‌دهد مبلغی برای این کار پرداخت کنیم.

5. یادمان باشد در طبیعت به جز رد پا چیزی از خود به جا نگذاریم و از طبیعت چیزی جز عکس برنداریم. گاهی به نظر ما رها کردن بعضی زباله‌ها که در مدت زمانی تجزیه می‌شوند (مثل پوست میوه) مشکلی ایجاد نمی‌کند؛ اما کوچکترین مشکل این کار ایجاد آلودگی بصری است.

6. در طبیعت، از مسیرهای پاکوب حرکت کنیم و مراقب باشیم هنگام راه رفتن به گیاهان، حشرات و یا آشیانه پرندگان آسیب نرسانیم.

7. محیط طبیعی مورد بازدید خود را تمیزتر از زمان آغاز بازدید تحویل دهیم.

8. یادمان باشد از جابه‌جایی سنگ‌ها به قصد استفاده‌های مختلف بپرهیزیم و در صورت انجام این کار آن‌ها را مجددا به محل اولیه خود برگردانیم. زیر سنگ‌ها زیستگاه جاندارانی است که با این جابه‌جایی محل زندگی‌شان آسیب می‌بیند و زندگی طبیعی‌شان مختل می‌شود.

9. از طبیعت، سنگ‌، فسیل‌های ارزشمند و یا محصولات دریایی (مثل صدف‌ها و...) برنداریم. این کار در دراز مدت موجب ایجاد مشکل در محیط می‌شود.

10. حواس‌مان باشد که در طبیعت آرامش حیات‌وحش را به هم نزنیم. به عنوان مثال پخش آهنگ با صدای بلند و... موجب ایجاد استرس و فراری دادن پرنده و سایر ساکنین طبیعت می‌شود.

11. یکی دیگر از وظایف‌مان در سفر، مدیریت زباله‌های‌مان است. یادمان باشد که هر زباله‌ای تولید می‌کنیم در نهایت بر روی زمین باقی می‌ماند و قرار نیست به سیاره دیگری منتقل شود. برای این منظور به جای استفاده از ظروف یکبار مصرف (حتی از نوع بازیافتی آن) از ظروف ماندگار استفاده کنیم. همیشه چند کیسه پارچه‌ای در کوله‌مان بگذاریم و هنگام خرید سوغات و... از آن‌ها استفاده کنیم.

12. از قوانین و مقررات مناطق مورد بازدید پیروی کنیم. هم‌چنین خود را به اصول حاکم بر تور و سفرهای گروهی متعهد بدانیم.

13. با خرید محصولات محلی به اقتصاد بومی کمک کنیم. اما خاطرمان باشد محصولاتی را که از حیوانات و گیاهان در خطر انقراض تهیه می‌شود خریداری نکنیم. خرید فسیل، خاک، مرجان و حتی صدف دریایی نیز توصیه نمی‌شود. درست است که این کار می‌تواند به ارتقای زندگی جامعه بومی کمک کند، ولی در دراز مدت به منابع طبیعی آسیب می‌رساند. به جای آن می‌توان از محصولات محلی مردم بومی مانند صنایع دستی‌های بومی، خوراکی‌های محلی و... تهیه کرد.

14. از باورها و اعتقادات مردم منطقه آگاه باشیم و با احترام به آن‌ها از بروز ناهنجاری و مشکلات ناشی از بی‌توجهی به آن‌ها جلوگیری کنیم. به طور مثال در بین جوامع محلی پوشش و رفتاری خارج از عرف آن منطقه نداشته باشیم.

15. یادمان باشد آثار تاریخی و طبیعی میراث ما هستند و از نوشتن یادگاری بر آن‌ها خودداری کنیم.

16. هرگز بدون اجازه از افراد از خودشان یا خانه‌شان عکاسی نکنیم.

17. یادمان باشد در محیط خانه‌ای که اقامت داریم و نیز محیط روستا سروصدای بیش از حد تولید نکنیم. اهالی روستا معمولا شب‌ها زود می‌خوابند و صبح زود بیدار می‌شوند. هنگام پیاده‌روی در کوچه‌های روستا، به ویژه شب هنگام، آرامش و سکوت را رعایت کنیم.

18. یادمان باشد سعی نکنیم در باورها و اعتقادات جامعه بومی تغییر ایجاد کنیم و اصرار در یکسان‌سازی دیدگاه‌ها داشته باشیم. این باورها در طی زمان و تحت تاثیر شرایط و مقتضیات جغرافیایی، اکوسیستمی، تاریخی، فرهنگی و اجتماعی در منطقه شکل گرفته است و تشخیص درست یا غلط بودن آن‌ بر عهده ما گردشگران نیست. اصرار در تغییر در سبک زندگی، روابط خانوادگی، ادامه تحصیل فرزندان و... بدون شناخت کافی از جامعه آن هم در کوتاه مدت، تاثیرات نامطلوبی در جامعه میزبان خواهد داشت.

19. یادمان باشد در سفرهای‌مان به جانوارن غذا ندهیم. این کار باعث تغییر در رژیم غذایی طبیعی آن‌ها و تغییر رفتارشان خواهد شد و به این امر عادت کرده و از محیط طبیعی خود به سمت محیط‌های انسانی خواهند آمد و به رفتار و چرخه زیستی طبیعی آن‌ها آسیب وارد خواهد شد.

20. ترجیحا در طبیعت آتش روشن نکنیم. در صورت نیاز و الزام در جایی روشن کنیم که قبلا آنجا روشن کردند و مکان جدیدی را تخریب نکنیم. پس از استفاده نیز، از خاموش شدن آن مطمئن شویم و خاکستر را جمع کنیم تا موجب آلودگی بصری نشود.

برگرفته از کتاب «اکوتوریسم، راهی برای گردشگری پایدار» تالیف خانم افسانه احسانی

تور تهرانگردی