به گزارش خبرنگار مهر، متن زیر چکیده ای از سخنرانی یحیی قائدی در نشست نقد کتاب «مرگ مدرسه؟» است که در ادامه می خوانید؛
قائدی که عنوان سخنرانیش پاسخ به این پرسش بود «چه چیز هایی مدرسه را می میرانند؟» نخست اشاره کرد که مدرسه هرگز نخواهد مرد و عنوان «مرگ مدرسه» اصطلاحی است برای وارسی و نقادی وضع مدرسه. او سپس به یادداشتهایی اشاره کرد که تا قبل از این سخن رانی درفضای مجازی منتشر کرده است و هرکدام به نحوی کژ کارکردی مدرسه را نشان می دهند:
مدرسه به سبب اینکه همواره به هدفی خدمت خواهد کرد نخواهد مرد حتی اگر این اهداف نامناسب باشند.
در سایر یادداشت ها او به بحث شایستگی، حق تربیت، انبوه سازی و و همسان سازی، اثرات پر کردن حافظه، پول، تاکید بیش از اندازه بر نقش باستانی مدرسه و در تقابل با فناوری، آزادی و عقلانیت و نسبت این موضوعات با مرگ مدرسه پرداخته است.
او پس از آن اشاره کرد که اصطلاح مرگ مدرسه بین المللی است و کتاب ها و مقاله های فراوانی در این باره نوشته شده است و او تاکید می کند که مرگ مدرسه بیشتر اصطلاحی برای نقد وضعیت مدرسه و تربیت است و مرادش مرگ چون پایان نیست. وی به چند کتاب تحت همین عنوان از جمله کتاب مدرسه مرده است ایورت رایمر و و پایان تربیت نیل پستمن اشاره کرد.
او سپس مدعی شد که سرگرم شدن به هر کدام از مواردی که او شاره کرده است کارا نخواهد بود و ما را از درک وضعیت اصلی ناکارایی مدارس باز خواهد داشت. جالب است که این موارد را بیشتر ذینفعان مدرسه گواهی می دهند اما هنوز هم مشکل باقی است به زعم او ما تا وضعیتی که در آن زیست می کنیم را درک نکنیم درک جزییات ناکارایی مدرسه سودبخش نخواهد بود و آن «وضع ایدئولوژیک» است.
او در ادامه مراد از ایدئولوژی را بیان کرد و گفت که مرادش از ایدئولوژی دین، مذهب، قومیت یا ملیت نیست بلکه حالاتی غلو شده و تحریف آمیز است که می توانند بر هر کدام از اینها استوار شوند. ایدئولوژی بر تفسیر نا دقیقی از گذشته استوار است، به غایت گزینشی است و به دیدگاه مخدوشی از تاریخ منتهی می شود، گذشته مقبول ایدئواوژی همیشه با عظمت بوده است، تربیت در اینتفسیر و تعبیر ها نقش مهمی ایفامی کند، تفسیری از انسان مطلوب دارد و می خواهد فوری آن را به عمل درآورد، پایبند حقیقت نیست، جنبه دستوری دارد و می خواهد همه امور را با دستور به پیش ببرد، به معرفت به خاطر ارزش ذاتی آن پایبند نیست.
وضعیت ایدئولوژیک منجر به انجام اعمال قهری و اقدام های ساده انگارانه در مدرسه می شود.
به گزارش خبرنگار مهر، متن زیر چکیده ای از سخنرانی یحیی قائدی در نشست نقد کتاب «مرگ مدرسه؟» است که در ادامه می خوانید؛
قائدی که عنوان سخنرانیش پاسخ به این پرسش بود «چه چیز هایی مدرسه را می میرانند؟» نخست اشاره کرد که مدرسه هرگز نخواهد مرد و عنوان «مرگ مدرسه» اصطلاحی است برای وارسی و نقادی وضع مدرسه. او سپس به یادداشتهایی اشاره کرد که تا قبل از این سخن رانی درفضای مجازی منتشر کرده است و هرکدام به نحوی کژ کارکردی مدرسه را نشان می دهند:
مدرسه به سبب اینکه همواره به هدفی خدمت خواهد کرد نخواهد مرد حتی اگر این اهداف نامناسب باشند.
در سایر یادداشت ها او به بحث شایستگی، حق تربیت، انبوه سازی و و همسان سازی، اثرات پر کردن حافظه، پول، تاکید بیش از اندازه بر نقش باستانی مدرسه و در تقابل با فناوری، آزادی و عقلانیت و نسبت این موضوعات با مرگ مدرسه پرداخته است.
او پس از آن اشاره کرد که اصطلاح مرگ مدرسه بین المللی است و کتاب ها و مقاله های فراوانی در این باره نوشته شده است و او تاکید می کند که مرگ مدرسه بیشتر اصطلاحی برای نقد وضعیت مدرسه و تربیت است و مرادش مرگ چون پایان نیست. وی به چند کتاب تحت همین عنوان از جمله کتاب مدرسه مرده است ایورت رایمر و و پایان تربیت نیل پستمن اشاره کرد.
او سپس مدعی شد که سرگرم شدن به هر کدام از مواردی که او شاره کرده است کارا نخواهد بود و ما را از درک وضعیت اصلی ناکارایی مدارس باز خواهد داشت. جالب است که این موارد را بیشتر ذینفعان مدرسه گواهی می دهند اما هنوز هم مشکل باقی است به زعم او ما تا وضعیتی که در آن زیست می کنیم را درک نکنیم درک جزییات ناکارایی مدرسه سودبخش نخواهد بود و آن «وضع ایدئولوژیک» است.
او در ادامه مراد از ایدئولوژی را بیان کرد و گفت که مرادش از ایدئولوژی دین، مذهب، قومیت یا ملیت نیست بلکه حالاتی غلو شده و تحریف آمیز است که می توانند بر هر کدام از اینها استوار شوند. ایدئولوژی بر تفسیر نا دقیقی از گذشته استوار است، به غایت گزینشی است و به دیدگاه مخدوشی از تاریخ منتهی می شود، گذشته مقبول ایدئواوژی همیشه با عظمت بوده است، تربیت در اینتفسیر و تعبیر ها نقش مهمی ایفامی کند، تفسیری از انسان مطلوب دارد و می خواهد فوری آن را به عمل درآورد، پایبند حقیقت نیست، جنبه دستوری دارد و می خواهد همه امور را با دستور به پیش ببرد، به معرفت به خاطر ارزش ذاتی آن پایبند نیست.
وضعیت ایدئولوژیک منجر به انجام اعمال قهری و اقدام های ساده انگارانه در مدرسه می شود.