دیدار از آخرین شانگریلا (بوتان)

تور استانبول

درباره بوتان!

بوتان کشوری است کوچک در جنوب آسیا که در ارتفاعات هیمالیا و در بین کشورهای چین، هند و در شرق نپال، قرار گرفته است. مساحت این کشور ۴۷۰۰۰ کیلومتر مربع است. وسعت بوتان تقریبا دو برابر استان زنجان است و از نظر وسعت صد و سی و پنجمین کشور جهان محسوب می‌شود. بوتان در ارتفاعات هیمالیا واقع شده است. علاوه بر دورنمای قله اورست که تجربه‌ای بی‌نظیر برایتان خواهد بود٬ می‌توانید درباره قله گنگکهار پونزوم (Gangkhar Puensum) بلندترین قله کشور بوتان، با ارتفاع 7570 متر که از آن به‌عنوان کاندیدای یکی از «بلندترین قله صعود نشده جهان» یاد می‌شود، پرس‌و‌جو کنید.

آب و هوای بوتان چطور است؟

بوتان کشوری است که بیشتر سال در آن بارندگی (بارش باران) اتفاق می‌افتد. سال گذشته در زمستان تنها 5 شهر بوتان بارش برف را در اواخر ماه دسامبر و اوال ژانویه تجربه کردند. جالب است بدانید که زمانی مناطق شمالی بوتان زمستان سرد و برفی را تجربه می‌کنند ممکن است در مناطق مرکزی شرایط جوی بسیار مطبوع باشد. جنوب بوتان آب و هوای موسمی گرمسیری دارد و در زمستان حداقل دما ممکن است تا 15 درجه سانتی گراد برسد اما کمتر نخواهد شد. در تابستان هم حداکثر دما به 30 درجه سانتی گراد می‌رسد.

بوتانی‌ها پیروان بودا

از آنجاییکه کشور بوتان با منطقه تبت و شهر لهاسا (مرکز بودائیان) همسایه است، بوتان به‌تدریج تحت تأثیر افکار بودائی قرار گرفت. معابد متعدد بودایی در این کشور به همین دلیل به وجود آمدند و متأثر از حکومت بودائی این کشور هستند. بیش از 70% مردم پیرو آیین بودایی هستند. بقیه عمدتاً هندو مذهب هستند و در بخش‌های جنوبی کشور زندگی می‌کنند. هر دو آیین با صلح و حمایت برابر دولت همزیستی دارند.

آنچه باید درباره بوتان بدانیم:

واحد پول بوتان نگولترم با واحد جزء (چتروم) است. صادرات بوتان را نیز سیمان، مواد معدنی، الوار، هل و زنجبیل و سایر ادویه جات تشکیل می‌دهد. در سال 1980 بوتان تنها کشور جهان بود که تلفن نداشت. شهرهای مهم این کشور فونت‌شولینگ ، پارودز، یاتونگ هستند. جمعیت این کشور در سال ۲۰۱۱ حدود ۷۰۸،۴۲۷ نفر بوده است و ازنظر جمعیتی صد و شصت و پنجمین کشور جهان محسوب می‌شود. ۵۹ درصد از مردم آن از نژاد بوتانی و ۳۵ درصد نپالی هستند. امید به زندگی برای زنان ۶۶ سال و برای مردان ۶۵ سال است. میانگین سنی 5/23 است. زبان رسمی مردم بوتان (دزونگخا؛ نوعی زبان تبتی) است، این زبان یکی از ۵۸ زبان خانواده زبانی تبتی است. همچنین گویش نپالی نیز در این کشور متداول است. مردم بوتان عمدتاً شامل انگالوپها و شارچوپها که به ترتیب بوتانی‌ها غربی و بوتانی‌های شرقی نامیده می‌شوند، هستند. کشور بوتان از سال ۲۰۰۴ هرگونه خریدوفروش دخانیات و محصولات تنباکو را ممنوع کرده است.

در کشور بوتان چه می‌بینیم؟

سال 1974، زمان پا گرفتن گردشگری در بوتان بود. دولت این کشور تصمیم گرفت روی گردشگری و جذب توریست سرمایه‌گذاری کند. آنها از راه ترویج فرهنگ و سنت‌های منحصر به فرد کشور بوتان، درآمدزایی برای این کشور را آغاز کردند. در آن سال 287 گردشگر از بوتان دیدن کردند. در سال 1992 تعداد گردشگرانی که به این کشور سفر کردند به 2850 نفر رسید و این رقم در سال 1999 به 7158 نفر افزایش پیدا کرد. طبق گزارش‌ها، در اواخر دهه 1980 میلادی صنعت گردشگری، بیش از 2 میلیارد دلار سودآوری برای کشور بوتان به همراه داشته است.

اکنون کشور بوتان درحال‌ توسعه صنعت گردشگری خود است. این موضوع به گردشگران بیشتری (تا 100 هزار نفر سالانه) امکان بازدید از این کشور را می‌دهد؛ کشوری که فصل سفری خاصی ندارد و در تمام سال میزبان گردشگران است. در این مدت خطوط هوایی جدیدی ایجاد شده‌اند تا دسترسی به بوتان آسان‌تر باشد. دولت امیدوار است که با یک سیاست گردشگری مدیریت‌شده، علاوه بر حفظ پایداری و ثبات فرهنگی، درآمدها و مشاغل بیشتری برای اقتصاد این کشور ایجاد کند. حسن افزایش گردشکر در بوتان این است که زمان جشنواره‌های مذهبی، با هجوم توریست‌ها به مناطق محلی، پول و سرمایه به سمت جوامع محلی بوتان سرازیر می‌شود.

جاذبه‌ها و شهرهای بوتان رابشناسیم

شهر تیمفو، شهر بدون چراغ قرمز

تیمفو، پایتخت یکی از جذاب‌ترین مقاصد گردشگری در جنوب آسیاست؛ شهری که حدود 100 هزار نفر جمعیت دارد و خاندان سلطنتی بوتان هم در آن ساکن هستند. این شهر کوچک مرکز اصلی تجارت، دولت و مذهب مردم بوتان است و با تنوع زیاد رستوران‌ها، کافه‌ها و مراکز خرید در حقیقت شهر مدرنی محسوب می‌شود که البته هویت و ارزش‌های فرهنگی خود را به درستی حفظ کرده است. در کمتر شهری در بوتان می‌توان دستگاه خودپرداز پیدا کرد اما پایتخت این کشور در این زمینه پیشرفت‌های خوبی داشته است. تیمفو تنها پایتخت جهان است که در آن چراغ قرمزی وجود ندارد.

صومعه چیمی بوتان و داستان شفای زنان نازا!

چیمی که هم به عنوان صدای سنج ایجاد کردن و هم به عنوان صومعه یا معبد شناخته می‌شود، نام یک صومعه بودایی در پوناخا واقع در نزدیکی Lobesa است. مخزن صومعه از نمادهای چوبی اصلی فالوس ساخته شده است. یکی از برکت‌هایی که برای این معبد شناخته شده نعمت بچه‌دار شدن برای زنانی است که به زیارت این معبد رفته‌اند. بوتانی‌ها مغ=عتقدند این معبد عامل شفای زنان نازا بوده. بعضا نمادهای جنسی نیز در این معبد دیده می‌شود که به داستان بچه‌دار شدن زنان بی‌ارتباط نیست.

شهر پارو، میزبان آشیانه ببر در بوتان

شهر پارو در غرب کشور بوتان است. با کشور هندوستان هم مرز است و صومعه Taktshang مشرف به این شهر است. این صومعه از جاذبه‌های پرطرفدار این کشور آسیایی به حساب می‌آید. Taktshang صومعه معروف بودائیان بوتان، در بالای پرتگاهی به ارتفاع 900 بناشده. این صومعه یک شاهکار مهندسی و مکانی بسیار زیبا و دیدنی محسوب است. صومعه Taktshang برای بودائیان بسیار مقدس و با احترام بوده و نام دیگر آن «آشیانه ببر» است. هرچند این معبد دو بار آتش گرفته ولی بیش از هزار سال است که به‌خوبی پابرجا مانده.

موزه ملی بوتان در شهر پارو

موزه فرهنگی در شهر Paro در غرب بوتان است. این موزه سال 1968 تاسیس شده است. در کتابخانه ملی تیمفو، متون کهن و تاریخی نگهداری می‌شود که به خوبی تاریخ بوتان را نشان می‌دهد. هزاران نسخه خطی و متون کهن در این کتابخانه وجود دارد که برای بازدید کنندگان می‌تواند جذاب باشد. کتابخانه ملی مجهز به بخش مدرن علمی هم هست و نسخه‌های کتیبه‌ای از سنت‌های بودایی در آن نگهداری می‌شود. در این کتابخانه بیش از 3000 آثار هنری بوتان قرار گرفته است.

شکم گردی در بوتان

مهمترین غذای سنتی بوتان اماداتشی است. این غذا ترکیبی از فلفل‌های بسیار تند است که در پنیر تهیه شده از شیر گاومیش طبخ می‌شود (در بعضی مناطق شهری شیر گاو جایگزین می‌شود). توصیه می‌کنیم حتما این غذا را امتحان کنید.

تور بهترین‌های ترکیه