آلوسوروس؛ دایناسور شکارچی سریع با روش خارق‌العاده | فیلم

ویدئوهایی که دیگران تماشا کرده اند

ایندریکاسریوم؛ بزرگترین پستانداری که روی زمین...

اسپاینازوروس؛ دایناسور وحشی ماهیخوار | فیلم...

تراسور؛ دایناسور پرنده بومی برزیل | فیلم...

اَلوسوروس نوعی از دایناسورهای بزرگ نوع دَدپا است که در ۱۴۵ تا ۱۵۵ میلیون سال پیش در دوره ژوراسیک پسین زندگی می‌کردند. نام آلوسور به معنی «سوسمار متفاوت» می‌باشد که از دو واژه یونانی یعنی آلوس (allos) به معنای دیگرگون و سوروس (sauros) به معنی مارمولک، گرفته شده‌است.

اولین بقایای کشف شده مربوط به این دایناسور در سال ۱۸۷۷ (میلادی) توسط چارلز مارش توصیف شد. این دایناسور از معروف‌ترین دایناسورهای ددپا است که توجه زیادی را به خود جلب کرد و در خیلی از فیلم‌ها و مستندها سردسته دایناسورها بوده‌است.

آلوسور یک شکارچی بزرگ دوپا بود، که به بیش از ۱۰ دندان تیز و بزرگ مجهز بود. طول این دایناسور به طور میانگین ۸٫۵ متر بوده‌است که با احتساب قطعات ریز پیدا نشده می‌تواند به ۱۲ متر نیز برسد. نسبت به پاهای عقبی که بزرگ و نیرومند بودند اندامهای جلویی کوچک و سه انگشتی بودند. و بدن با یک دم بزرگ و سنگین تعادل خود را حفظ می‌کرد. در گروه آلوسوریدها طبقه بندی می‌شود و یک نوع از ددپاهای گوشت‌سوسمار است.

این نوع شامل یک طبقه بندی پیچیده‌است که مشتمل بر چند نوع مشکوک می‌باشد. قسمت عمده‌ای از بقایای آلوسور از آمریکای شمالی و مقداری هم از پرتغال و احتمالاً تانزانیا بدست آمده‌است. تا بیش از نیمه قرن بیستم آلوسور به عنوان یک آنتردموس شناخته می‌شد اما مطالعات مفصل بر روی بقایای این موجود باعث شد که به عنوان یکی از بهترین انوع دایناسور شناخته شود.

آلوسور در بالاترین نقطه زنجیره غذایی بوده‌است. احتمالاً دایناسورهای گیاه‌خوار معاصر خود را شکار می‌کرده. شکارش احتمالاً شامل پرنده‌پاها، استگوسورها و سوسمارپا می‌شده‌است. زمانی که گمان می‌رفت در این گروه بیشتر سوسمارپاها شکار شوند، مدرکی کمی درباره زندگی اجتماعی آلوسور وجود داشت و در عوض گمان می‌رفت که دو آلوسور به یک آلوسور تنها حمله می‌کردند. ممکن است برای شکارهای بزرگ کمین می‌کردند و از فک بالاییشان که مثل یک ساطور بود سود می‌جستند.

آلوسور یک ددپا (تروپود) بارز بود، جمجمه‌ای بزرگ روی گردنی کوتاه و اندام جلویی کوچک داشت. آلوسور فراگلیس مشهورترین نوع است با طول ۸٫۵ متر که بلندترین طول نهایی یک نوع آن در موزه تاریخ طبیعی آمریکا به ۹٫۷ می‌رسد، با وزن تخمینی ۲٫۳ تن. در سال ۱۹۶۷ جیمز مدسن در رساله‌اس در مورد آلوسور با اندازه گیری یک سری از استخوان‌ها اشاره می‌کند که طول آلوسور ۱۲ تا ۱۳ متر بوده‌است.

مانند همه دایناسورها وزن آلوسور نیز تخمینی است و از سال ۱۹۸۰ بین ۱٫۵ تن، ۱تا ۴ تن و ۱۰۱۰ کیلوگرم برای انواع بالغ شده تخمین زده شده‌است. جان فاستر اشاره می‌کند که وزن ۲ تن برای انواع بالغ عاقلانه به نظر می‌رسد. اما ۱۶۰۰ کیلوگرم تخمین نزدیکتری است وقتی اندازه متوسط استخوان‌های ران بررسی می‌شود.

مقایسه اندازه‌های آلوسور با انسان

انواع غول پیکر زیادی به آلوسور نسبت داده شده‌اند اما در حقیقت آلوسور ممکن است متعلق به گروه‌های دیگر باشد. نزدیکترین نوع ساروفاگاناکس است که طولشان می‌توانسته به ۱۰٫۹ متر برسد و تنها نوعی است که شامل بزرگترین نوع آلوسورها نیز می‌شده‌است. که البته تحقیقات اخیر نشان داده‌است که نوعی مجزا با آلوسور است. نوع دیگری که آلوسور به آن نسبت داده می‌شود، آپانتریاس است که طولشان تا ۱۲٫۱ متر نیز می‌توانسته برسد. اکتشافات اخیر مربوط به یک بخشی از اسکلت بدست آمده از معدن سنگ کوههای موریسون در نیومکزیکو نشان داده‌است که این آلوسورید بزرگ ممکن است عضوی دیگر از ساروپاگاناکس‌ها باشد.

(۵۷۸۹)