مالاریا فیلمی از پرویز شهبازی؛ جامعه‌ای تب‌دار و بی‌تاب

فیلم مالاریا محصول سال ۱۳۹۴ به نویسندگی و کارگردانی پرویز شهبازی، تهیه کنندگی مسعود ردایی و با بازی ساعد سهیلی، آذرخش فراهانی، ساغر قناعت و آزاده نامداری چندی پیش روی پرده ی سینماهای تهران و شهرستان ها بود. فیلم مالاریا در هفتاد و سومین جشنواره ی بین المللی ونیز در بخش رسمی مسابقه ی افق ها پذیرفته شد و منتخب جشنواره های ورشو، پوسان، شیکاگو بوده است.

بین رونمایی فیلم در جشنواره ‎ی سی و چهارم فجر تا اکران فیلم حدود دو سال فاصله در نظر گرفته شد تا مالاریا هر جشنواره‎ای که فیلم به خود راه می‎دهد را تجربه کند. در ادامه با تحلیل فیلم مالاریا با نت نوشت همراه باشید.

فیلم مالاریا اثر پرویز شهبازی، جامعه ای تب دار و بی تاب

پیش از تحلیل فیلم مالاریا باید گفت این فیلم در ابتدا «نسیم» نام داشته و بنا به گفته‎ ی عوامل، بعداً به مالاریا تغییر یافته است. در فرهنگ دهخدا مالاریا مرضی است خطرناک که باید مبارزه ی مداوم و شدید با پشه ی ناقل میکروب آن به عمل آید. میکروب این مرض بوسیله ی نیش پشه ی مخصوصی بنام آنوفل که در اماکن باتلاقی و مرداب ها به فراوانی موجود است وارد خون بدن انسان می شود.

بیشتر بخوانید: فیلم طلا اثری از پرویز شهبازی؛ درامی به شدت ساختگی و دروغین

مالاریا روایتگر داستان دختر و پسر جوانی است که به تهران می آیند و در این میان با مشکلاتی جدی مواجه می شوند.

تحلیل فیلم مالاریا را با مروری بر داستان آن آغاز می کنیم: مالاریا روایتگر داستان دختر و پسر جوانی است که به تهران می آیند و در این میان با مشکلاتی جدی مواجه می شوند. مالاریا روایتگر عقب افتادگی پسر و پدر سنتی ایرانی است، مردانی که در نظرشان به جد زن جنس دوم است و باید در پستو تا ابد پنهان و آفتاب مهتاب ندیده بماند.

پرویز شهبازی در تمامی فیلم های خود ثابت کرده است که کارگردان خوبی است که در اجرای میزانسن ها، نوع بازی گرفتن از بازیگران و حتی آماتورها (ساغر قناعت) و به طور کلی در نزدیک شدن به فضای مد نظرش موفق است.

بیشتر بخوانید: فیلم شکاف کاری از کیارش اسدزاده ، قربانی شکاف در دل خانواده چه کسی است؟

پرویز شهبازی کارگردان خوبی است که در اجرای میزانسن ها، نوع بازی گرفتن از بازیگران و در نزدیک شدن به فضای مد نظرش موفق است.

در تحلیل فیلم مالاریا باید گفت که این اثر هم با وجود داشتن ویژگی های مثبتی همچون کارگردانی قوی، حرکات و زوایای درست دوربین و تدوین مناسب، بازی های نسبتاً یکدست، در بعضی از موقعیت ها غیر واقعی و باور ناپذیر به نظر می آید و از کاستی های روایی متعددی رنج می برد.

ساعد سهیلی در نقش خود به خوبی جا افتاده است اما تا پایان فیلم مالاریا هم مشخص نمی شود لزوم حضور شخصیت سمیرا (آزاده نامداری ) با نوع پوشش خاص اش در فیلم چیست؟ چرا بیش از حد برای پسر دایی اش که تفاوت پوششی و عقیدتی شان از زمین تا آسمان است مایه می گذارد؟

هیچ پیوستگی معقولی برای حضور او وجود ندارد. پدیده ی این فیلم آذرخش فراهانی برادر گلشیفته فراهانی است که به خوبی نقش موسیقیدانی بی‎ خیال را بازی می ‎کند. هنرمندی که اعتبارش هیچ نیست.

پدیده ی این فیلم آذرخش فراهانی برادر گلشیفته فراهانی است که به خوبی نقش موسیقیدانی بی خیال را بازی می کند.

شهبازی درک درستی از عوالم جوانان این دوره دارد و دنیای آن ها را به شکل ملموسی برای مخاطبان اش تصویر می کند. مهمترین نکته در تحلیل فیلم مالاریا نپرداختن به شخصیت هاست البته که کاملاً مشخص است که شهبازی این کار را با هوشمندی انجام داده است مثلاً تا پایان فیلم حتی مشخص نمی شود که حنا و مرتضی از کدام شهر آمده اند و هیچ نشانه ای از لهجه ی این دو دیده نمی شود.

بی خیالی شخصیت های مرتضی و حنا آن هم در شرایط بحرانی در این روزگار اصلاً دور از ذهن نیست. آن ها آذرخش را به بحران می کشانند اما خودشان پا به فرار می گذارند.

در تحلیل فیلم مالاریا باید گفت که تلفن های هوشمند و شبکه‌ های اجتماعی تبدیل به عضو پر رنگی شده است، استفاده از گوشی همراه و کاربرد آن در وضعیت بحرانی جامعه، دوربینی که به هیچ وجه حرکت اضافه نمی کند تا ارتباط مخاطب با فیلم قطع بشود از نکات مثبت فیلم است. البته کارگردان در مصاحبه‎ای گفته است که آن تصاویر متعلق به دوربین موبایل نیست.

بیشتر بخوانید: فیلم ماهی و گربه ساخته‌ی شهرام مکری

شهبازی گفته بود که حتی تارانتینو هم، به عنوان یک کارگردان خلاق، نمیتواند در فضای ممیزی ایران فیلم بسازد.

شهبازی دوربین را تا خلوت ‎ترین و خصوصی ‎ترین محل‎ها نیز می برد و این فضا سازی های جالبی را در فیلم به وجود آورده است. او گفته بود که حتی تارانتینو هم، به عنوان یک کارگردان خلاق، نمی‎تواند در فضای ممیزی ایران فیلم بسازد.

شهبازی با هوشیاری جشن و شادی توافق هسته ای را به فیلمنامه اش وارد می کند که البته این بخش مورد انتقاد بسیاری بوده است. این طرح سؤال‌ های بی‌ جواب از دل قضایایی ساده و دردهای روزمره تخصص و دغدغه فیلم‌سازی شهبازی است که در فیلم مالاریا به بلوغی تازه‌ رسیده است.

پوستری از فیلم مالاریا

در تحلیل فیلم مالاریا نباید فراموش کنیم که فیلم سکانس آغازین و سکانس پایانی جالبی دارد و ابهام در پایان بندی اش باعث می شود پایان فیلم به راحتی از ذهن مخاطب پاک نشود. فیلم مالاریا حتی در کمترین حالت هم یک سر و گردن از بیش از نیمی از تولیدات سال گذشته سینمای ایران بالاتر بوده است.

شاید این مطالب هم خواندنی باشد:

فیلم مرداد ساخته‌ی بهمن کامیار؛ چه مردادی شود بهمن کنار تو

درخونگاه فیلمی از سیاوش اسعدی؛ همیشه جایی برای گذشته است!

جشن دلتنگی فیلمی از پوریا آذربایجانی