مجازات برای پوشیدن یونیفرم سپاه!/ مرعشی: نظام از حجاب و نظارت استصوابی کوتاه نمی‌آید؛ کارگزاران در انتخابات می‌ماند

سرویس سیاست مشرق - «وبلاگ مشرق» خوانشی روزانه در لابه‌لای اخبار و مطالب رسانه‌های کشور است. ما درباره این خوانش البته تحلیل‌ها و پیشینه‌هایی را نیز در اختیار مخاطبان محترم می‌گذاریم. هر روز ۰۷:۳۰ با بسته ویژه خبری-تحلیلی مشرق همراه باشید.

***

مرعشی: نظام از حجاب و نظارت استصوابی کوتاه نمی‌آید؛ کارگزاران در انتخابات می‌ماند

«حسین مرعشی»، فعال چپ و سخنگوی حزب کارگزاران سازندگی، در بخشی از یک مصاحبه تفصیلی با خبرگزاری ایرنا پیرامون نظر خود برای حضور اصلاح‌طلبان در انتخابات اسفند 98 با اشاره تلویحی به اعتراض‌های چپ‌ها درباره نظارت استصوابی گفته است:

«نظام در بدترین شرایط بین المللی هم که حضور داشته باشد نه درباره حجاب و نه تایید صلاحیت اصلاح طلبان کوتاه نمی‌آید. از این بابت خیال ما راحت است پس همچنان در سیاست ایران با امکانات حداقلی در صحنه خواهیم ماند.»[1]

*به نظر می‌رسد این صحبت‌های مرعشی در طعنه به مواضع اخیر سعید حجاریان و برخ دیگری از گروه‌های اصلاح‌طلب مبنی بر تحریم خاموش انتخابات و شرط‌گذاری برای نظام اسلامی مطرح شده‌اند.

راهبردی که اصرار دارد با تمکین به نظر شورای نگهبان درباره تمام نامزدها، از حضور در انتخابات امتناع کنید.

البته باید توجه داشت که حجاریان هم مثل مرعشی می‌داند که نظام اسلامی ولو قدمی هم از شرایط خود عقب‌نشینی نخواهد کرد اما بحث بر سر اینست که همفکرانش گویا در رؤیای ایجاد یک «اسفند داغ» به بهانه انتخابات هستند.

راهبردی که البته کارگزارانی‌ها علی‌الظاهر تا این لحظه با آن مخالف هستند.

جالب است که لیدر اصلاح‌طلبان نیز اوامر حجاریان را بصورت یک فرمان اعلام کرده است[2] و به نظر می‌رسد اظهارات اخیر کرباسچی مبنی بر اخلال در رهبری خاتمی نیز از همین قضیه منبعث شده باشد.

علیرغم تأکید مرعشی بر حضور در انتخابات اسفندماه اما تا این لحظه چهره‌هایی مثل الویری، رسولی، میرلوحی، صفایی فراهانی، تاجزاده و ایضا حزب اعتماد ملی بر تئوری تحریم خاموش یا همان مشارکت مشروط تأکید کرده‌اند.

محافل تحلیلی از این می‌گویند که اکثریت اصلاح‌طلبان در قبال انتخابات اسفند 98 راهبرد حجاریان را انتخاب کرده و به سمت معارضه انتخاباتی با نظام میل می‌کنند.[3]

***

"ایران" کشوری با سر و صورت خونی و تیر و ترکش‌ خورده است!

«محمدعلی وکیلی»، از نمایندگان اصلاح‌طلب مجلس و از اعضای ستاد انتخاباتی رئیس‌جمهور روحانی به تازگی طی یادداشتی که خبرگزاری دولتی ایرنا آنرا منتشر کرد، نوشته است: «اکنون که از گردنه‌های مهم با تاب‌آوری و تحمل مردم عبور کردیم نوبت آواربرداری است. اکنون که به داخل می‌نگریم مردمانی با عزت و صلابت اما زخم‌خورده و آسیب‌دیده می‌بینیم. به ایران که می‌نگریم آن را کشوری هرچند راست‌قامت و سربلند اما با سر و صورتی خونی و زخمی و تیروترکش‌ خورده می‌بینیم.»

او می‌افزاید: باید حواس‌ها و هواها را چرخاند و به این آوارها نگاه کرد. مردم از خود می‌ پرسند اکنون که در این جنگ اقتصادی کشور توانست نرخ ارز را مهار کند چرا افسار قیمت‌ها کشیده نمی‌شود؟ من از پیچیدگی رابطه نرخ ارز و قیمت کالا مطلعم؛ اما مگر مهم‌تر از زیست‌ پذیر کردنِ کشور، حکومت وظیفه‌ای دارد؟ مگر «دولت رفاه» در ذات تعریف حکومت نیست؟ در واقع ما باید به خودمان نهیب بزنیم که مردم برای «تحمل کردن»، چیزی را تحمل نکردند! در شرایط کنونی، زیست مردم در معرض تهدید جدی است...[4]

*از عجایب روزگار ماست که فردی که خود با رأی مردم بر صندلی تقنین یک کشور تکیه زده و عامل روی کار آمدن و رأی‌آوری دولت وقت نیز بوده؛ در قامت یک منتقد تند و تیز وضع موجود ظاهر شود و بدون اشاره به نقش خود در مشکلات کشور از این بگوید که سر و روی کشور خونین و مالین است!

و جالبتر از همه اینکه آقای وکیلی به جای دولت، "حکومت" را خطاب قرار داده است.

جدای از این، اوضاع کشور هرگز به تاریکی و سیاهی‌ای که آقای وکیلی و دوستان ایشان در رسانه‌های دولتی و اصلاح‌طلب اصرار دارند، نیست و ایران اسلامی نه تنها در شرایط خونین و شرایط ته دره نیست بلکه در شرایط بدر و خیبر قرار دارد و این سر و صورت دشمنان داخلی و خارجی مردم در عرصه‌های امنیت و اقتصاد است که خونین و ترکش خورده است.

حکما آقای وکیلی حاضر نیستند به مردم بگویند ایران اسلامی ولو با این حد ناکارآمدی نشان داده شده از سوی دولت و مجلس اصلاح‌طلبان، اما همچنان در حال فائق آمدن بر مشکلات خویش و بویژه مشکلات اقتصادی است و روزی نیست که بخش بیشتری از مشکلات کشور مهار نشود.

و امروز اقتدار ایران اسلامی به جایی رسیده است که از یک سو تا دریای مدیترانه زیر نفوذ جبهه مقاومت است و در سوی دیگر در خلیج فارس، عرصه بر آمریکا و انگلیس تنگ شده است. و شیوخ خلیج فارس هم در پی امان‌نامه از جمهوری اسلامی و محور مقاومت هستند.

این یک سؤال است... که یک نماینده اصلاح‌طلب و حامی دولت آقای روحانی چرا از بین اشاره به مثبتات و پیشرفت‌های کشور و یا سیاه‌نمایی و بزرگنمایی از مشکلات، دومی را انتخاب کرده؟ و جالب آنکه مقصر دومی نیز خود او و دوستان او هستند!

چرای این پرسش را می‌توان در عزم کسانی یافت که 10 سال است با سیاه‌نمایی و اخلال در اوضاع کشور، به دنبال ایجاد «فتنه اقتصادی» در ایران هستند و برای این رخداد، امید فراوانی به سال 98 و بهانه‌هایی مثل انتخابات بسته‌اند.

گفتنیست، وکیلی زمانی از این گفته بود که رئیس‌جمهور روحانی بیش از 10 درصد در وضع موجود کشور نقش ندارد![5]

***

خشم فروخورده روزنامه همشهری

مجازات برای پوشیدن یونیفرم سپاه!

«ابوالفضل سروش» از نمایندگان اصلاح‌طلب مجلس و عضو فراکسیون امید،‌ در بخشی از مصاحبه خود با شماره شنبه گذشته روزنامه همشهری با اشاره به عدم حمایت لیدرهای اصلاحات از این فراکسیون گفته است:

«من از منتقدان فراکسیون امید می‌پرسم که اگر به‌فرض 10 نفر از چهره‌های شاخص اصلاح‌طلبان یا به قول خودشان ژنرال‌ها به مجلس دهم می‌آمدند، چه می‌کردند که ما نکردیم‌ و چه می‌گفتند که ما نگفتیم‌؟ اسم آقای خاتمی و بحث حصر که خواست اصلی آنهاست، در مجلس دهم همواره زنده بوده و فراکسیون امید مکرر یاد آنها را زنده نگه داشته و برای رفع محدودیت از آنها هم انصافا و وجدانا تلاش کرده است.»

او می‌افزاید: فکر می‌کنید این میزان رفع محدودیت از محصورین چگونه حاصل شد؟ خود به‌خود بود؟ ما در کمیته رفع حصر فراکسیون امید به جد و لحظه به لحظه پیگیر موضوع بودیم. از طریق هیأت‌رئیسه موضوع را به جد دنبال می‌کردیم و برای بهبود وضعیت‌شان با مقامات مربوطه مذاکرات مستمر داشته‌ایم.

سروش همچنین می‌گوید: مگر مجلس ششم با آن همه ژنرالی که داشت و ساخت چه کرد؟ خروجی مجلس ششم مگر چه بود؟ غیر از این بود که حذف بسیاری از اصلاح‌طلبان از حضور در مجلس هفتم شد؟ مگر همه مجلس ششمی‌ها شناخته شده بودند؟ مگر مردم 30 نماینده تهران را می‌شناختند یا بعد از 4 سال همه 30 نماینده تهران برای مردم شناخته‌شده بودند؟ حالا اگر همان‌ها می‌آمدند مملکت گل و بلبل می‌شد، چون ما آمدیم مملکت گل و بلبل نشد؟

در بخشی دیگری از این مصاحبه، خبرنگار همشهری از مصاحبه شونده می‌پرسد: «مورد دیگر که سبب نقد امیدی‌های مجلس شده این است که فراکسیون در بزنگاه‌های سیاسی عملکردهای غیر قابل پیش‌بینی داشته است؛ مثلا برخی از اصلاح‌طلبان سپاه را به دولت پنهان تشبیه می‌کنند اما به‌رغم این ادعا، فراکسیون امید همه لباس پاسدار به تن کردند یا همین اخیرا نیز رأی فراکسیون به محمد دهقان، نماینده طرقبه و رئیس ستاد انتخابات محمدباقر قالیباف برای حضور در مقام حقوقدانی شورای نگهبان بود. موارد این‌چنینی سبب می‌شود پایگاه اجتماعی اصلاحات بگویند همه نقدها تظاهر است و در باطن همه باهم هستند؟»

و سروش پاسخ می‌دهد: ما در مجلس باید ملاحظاتی را داشته باشیم. سپاه نقطه اتکای امنیت کشور است. ممکن است از برخی جریانات سپاه انتقادات یا گلایه‌هایی را داشته باشیم اما در بحث امنیت ملی که نمی‌توانیم پشت سپاه را خالی کنیم. آن اقدام فراکسیون امید دفاع از رویکرد سپاه در اقدامات امنیتی و مرزهای کشور بود. ما با این رفتار نمادین به خارج از مرزهای کشور پیام همبستگی ملی دادیم و گفتیم به‌رغم همه نقدهای درون‌مرزی‌مان در بحث امنیت کشور ما همه در کنار هم هستیم. یا در انتخاب محمد دهقان به‌عنوان حقوقدان شورای نگهبان این تصمیم محصول کار کارشناسانه تیم حقوقی فراکسیون بود و آنها به این تصمیم رسیدند تا حداقل فردی در شورای نگهبان حضور داشته باشد که بتوان با او وارد گفت‌وگو و تعامل شد. ما از آقای دهقان این روحیه تعاملی را دیده بودیم. ما در فراکسیون به این نتیجه رسیدیم که در بحث احراز صلاحیت‌ها برای مجلس آتی با فردی که 3 سال و 4‌ ماه کنار دست ما نشسته و می‌شناسیمش خیلی راحت‌تر می‌توانیم وارد گفت‌وگو شویم تا فردی که هرگز او را ندیده‌ایم.[6]

*آقای سروش در این مصاحبه به درستی تبیین کرده است که انتقاد اعضای هسته سخت اصلاحات به فراکسیون امید تا چه حد بی‌پایه و خالی از منطق است و نمایندگان چپ مجلس دهم چگونه طابق‌النعل بالنعل منویات اصلاح‌طلبان را به اجرا گذاشته‌اند.

در واقع، سخن اصلی بر سر اینست که تاریخ مصرف فراکسیون امید برای ستاد اصلاحات تمام شده و اعضای این ستاد، با هر کارنامه‌ای، همین تقدیر را برای امیدی‌ها رقم می‌زدند.

ستاد جریان سیاسی خاص از آنجا که قصد تحریم خاموش انتخابات 98 و عدم تکرار فرمول مشارکت در انتخابات سابق را دارد؛‌ باید از خود چهره‌ای اپوزیسیون و نامرتبط با وضع موجود ارائه کند. و برای همین مجبور است فهرستی که با «تَکرار می‌کنم» و اصرار به مجلس فرستاد و از قِبل آن ادعای پیروزی کرد را منکر شود.

جالب است که در این روزها چپ‌هایی که گفته‌اند قصد حضور در انتخابات را دارند، بر خلاف "اصلاح‌طلبان تحریمی" همچنان از پیروز بودن خود در انتخابات مجلس دهم سخن می‌گویند.

مثل حسین مرعشی که در مصاحبه اخیر خود با خبرگزاری دولتی ایرنا تأکید کرده است که اصلاح‌طلبان پیروز انتخابات مجلس دهم بودند.[7]

مسئله جالب دیگری که در این مصاحبه حتما بایستی قابل تأمل باشد خشم فروخورده از سپاه پاسداران است که در کلام روزنامه همشهری هویدا می‌شود و از قول اصلاح‌طلبان می‌گوید اینکه فراکسیون امید در یک مقطع سیاسی، برای حمایت از سپاه، یونیفرم این سازمان را به تن کرده‌؛ سبب نضج‌گیری انتقادات شده است.

ما قضاوت درباره این بخش را بر عهده مخاطبان محترم وامی‌گذاریم...

اصرار جریان چپ بر وجود دولت پنهان در ایران در حالی است که دولت بیش از 95 درصد بودجه، درآمدها و اجرائیات کشور را در اختیار دارد و از همین روست که اصلاح‌طلبان همواره هویت خود را بصورت یک حیات انتخاباتی معنا کرده‌اند.

از این حقایق گذشته، تقلّای فراوان اصلاح‌طلبان برای پیروز مرحوم هاشمی در سال 84، برای پیروزی میرحسین موسوی در سال 88 و برای پیروزی رئیس‌جمهور روحانی در انتخابات‌های 92 و 96؛ به روشنی هرچه تمام‌تر بیان می‌کند که ماجرای بی‌اختیاری دولت و چیزی به نام دولت پنهان؛ تا چه اندازه معتبر است.

***

1_ www.irna.ir/news/83439652/

2_ mshrgh.ir/976402

3_ mshrgh.ir/984082

4_ www.irna.ir/news/83439709/

5_ mshrgh.ir/983781

6_ http://newspaper.hamshahri.org/id/72818

7_ www.irna.ir/news/83439652/