روشی که تاثیر ایمنیدرمانی را در مقابله با سرطان افزایش میدهد
تهران ( پانا) - پژوهشگران دانشگاه استنفورد با همکاری اندرو رضوانی پژوهشگر ایرانی تبار این دانشگاه، تصمیم دارند با بررسی میکروبیوم بدن انسان، تاثیر ایمنیدرمانی را در مقابله با سرطان بررسی کنند.
تهران ( پانا) - پژوهشگران "دانشگاه استنفورد" با همکاری "اندرو رضوانی" پژوهشگر ایرانی تبار این دانشگاه، تصمیم دارند با بررسی میکروبیوم بدن انسان، تاثیر ایمنیدرمانی را در مقابله با سرطان بررسی کنند.
به گزارش ایسنا، به نقل از وب سایت رسمی دانشگاه استنفورد، ایمنیدرمانی، روش امیدوارکنندهای برای درمان سرطان است اما درمانهای کنونی فقط روی برخی از بیماریها موثر هستند. پژوهشگران "دانشگاه استنفورد" (Stanford University) در حال حاضر، میکروارگانیسمهای روده را به عنوان یک عامل تصمیمگیرنده آزمایش میکنند.
ایمنیدرمانی سرطان، به بیماران مبتلا به سرطانهای غیرقابل کنترل، امید دوبارهای میبخشد اما برای همه افراد سودمند نیست. یکی از انواع ایمنیدرمانی موسوم به "CAR T" فقط روی یک سوم بیمارانی که آن را دریافت میکنند، موثر است. شاید دلیل این موضوع در میکروبهای ساکن روده باشد.
گروهی از پژوهشگران دانشگاه استنفورد و "دانشگاه کارولینای شمالی"(UNC) سعی دارند میلیونها میکروب کوچک ساکن در بدن انسان را بررسی کنند تا بین موفقیت یک درمان و شکست آن تمایز قائل شوند.
"آمی بهات"(Ami Bhatt)، استادیار پزشکی و ژنتیک دانشگاه استنفورد گفت: شواهد مقدماتی و موقعیتی بسیاری وجود دارند که نشان میدهند "ریزاندامگان همزیست" یا "میکروبیوتا"(microbiota)، نقش مهمی در بدن بر عهده دارد. ما سعی داریم عاملی را کشف کنیم و این عامل میتواند یک مولکول یا قسمتی از DNA باشد که با بهبود واکنش نسبت به درمان همراه است.
روش جدیدی برای درمان سرطان
بهترین روشهای درمان سرطان تا سالها، جراحی، پرتودرمانی و شیمیدرمانی بودهاند اما پزشکان در دهه گذشته تلاش کردهاند تا سیستم ایمنی بدن بیماران را برای مبارزه با سرطان تحت کنترل درآورند.
پزشکان در روش CAR T، سلولهای تی را که در واکنش ایمنی بدن نسبت به بیماری نقش دارند، حذف و اصلاح میکنند؛ در نتیجه توانایی سلولها در حمله به سلولهای سرطانی بهبود مییابد.
"اندرو رضوانی"(Andrew Rezvani)، استادیار پزشکی دانشگاه استنفورد گفت: CAR T، تاکنون برای درمان سرطانهای غیرقابل کنترل از جمله "لنفوم"(lymphomas) مورد استفاده قرار گرفته اما کارآیی آن فقط بین 30 تا 40 درصد بوده است.
هیچکس از رخدادهای این فرآیند مطمئن نیست اما طی دهه گذشته، سرنخهایی در مورد نقش مهم میکروبیوم به دست آمده است. برای مثال، پژوهشگران اخیرا دریافتهاند که تومورها، با سرعتهای گوناگونی در موشهای آزمایشگاهی که محل سکونت متفاوتی دارند، رشد میکنند. هنگامی که موشها در کنار هم ساکن شدند، تفاوتها از بین رفتند و مشخص شد که یک عامل قابل انتقال، روی گسترش سرطان تاثیر میگذارد.
بهات افزود: علاوه بر این، ما دریافتیم که موشها مدفوع یکدیگر را میخورند و این موضوع، تاثیر قابل توجهی بر سرطان دارد.
تاثیر میکروبیوم بر روند درمان
بهات، رضوانی و "تسا آندرمن"(Tessa Andermann)، استادیار پزشکی دانشگاه کارولینای شمالی برای بررسی این موضوع که آیا اثر میکروبیوم بر انسان مانند تاثیر میکروبیوم بر موشها است یا خیر، دو آزمایش بالینی CAR T را آغاز کردند. آنها نمونههای خونی حدود 100 نفر را که به لنفوم و سرطان خون وخیم مبتلا بودند، مورد بررسی قرار دادند.
آندرمن گفت: آزمایشها، فرصت منحصر به فردی را برای ما فراهم کردند تا بتوانیم نمونههای خون و مدفوع را ادغام کنیم و میکروبیوم میزبان و اثر آن را بر پیامدهای درمان CAR T تشخیص دهیم.
از آنجا که هیچکس دقیقا مطمئن نیست که چگونه میکروبیوتا، بر پیامدهای درمان CAR T اثر میگذارد، پژوهشگران در نظر دارند تا یک شبکه گسترده در این رابطه ایجاد کنند. آنها ارتباطات احتمالی سلولهای تی و تاثیر آنها را بر پیامدهای درمان CAR T را بررسی کردند.
رضوانی ادامه داد: هدف نهایی پژوهشگران، تنها بررسی تاثیر میکروبیوم بر درمان CAR T نیست. ما قصد داریم بفهمیم که چه کسی میتواند بهترین نتیجه را از ایمنیدرمانی بگیرد و چه کسی در معرض خطر عوارض جانبی آن قرار دارد.
او بیان کرد: سوال مهم این است که چگونه میتوانیم تاثیر روش CAR T را افزایش دهیم اما به عنوان یک پزشک، برای من مهم است تا بیمارانی که به این روش، واکنش مثبت نشان میدهند و بیمارانی که هیچ واکنشی ندارند را شناسایی کنیم. هر نکتهای که به ما در شناسایی بیمارانی که از این روش سود میبرند و یا این روش برای آنها مفید نیست، کمک کند، موثر خواهد بود