رمان بابا لنگ دراز نوشته‌ی جین وبستر؛ قهرمان قصه‌ها و رویای شبانه یک دختر…

بابا لنگ دراز جودی ابوت، جان اسمیت، خانم لیپت، سالی، مک براید و… این اسامی جزء همان اسامی آشنایی هستند که بی شک برای یک بار هم که شده به گوش خیلی‌ها خورده است. بیشتر افرادی که این نام برای آن‌ها آشنا می‌زند ممکن است حتی این قضیه را که در واقع بابا لنگ دراز […] نوشته رمان بابا لنگ دراز نوشته‌ی جین وبستر؛ قهرمان قصه‌ها و رویای شبانه یک دختر… اولین...

بابا لنگ دراز جودی ابوت، جان اسمیت، خانم لیپت، سالی، مک براید و… این اسامی جزء همان اسامی آشنایی هستند که بی شک برای یک بار هم که شده به گوش خیلی‌ها خورده است. بیشتر افرادی که این نام برای آن‌ها آشنا می‌زند ممکن است حتی این قضیه را که در واقع بابا لنگ دراز در واقعیت نام یک رمان بسیار زیبا از نویسنده‌ای آمریکایی به نام جین وبستر است، ندانند. در ادامه با نت نوشت همراه باشید تا به جزییات جالبی از رمان بابا لنگ دراز اثر ماندگار جین وبستر بپردازیم.

بابا لنگ دراز جودی ابوت، جان اسمیت، خانم لیپت، سالی ، مک براید و… این اسامی جزء همان اسامی آشنایی هستند که بی شک برای یک بار هم که شده به گوش خیلی‌ها خورده است

رمان بابا لنگ دراز ترانه‌ای از جین وبستر

دلیل محبوبیت رمان بابا لنگ دراز Daddy-Long-Legs ساخت انیمیشن “واتاشی آشیناگان اوجیسان” که با نام بابا لنگ دراز نیز شناخته می‌شود و توسط استودیو ژاپنی نیپون در سال ۱۹۹۰ ساخته شده است، بود. جین وبستر پس از انتشار رمان بابا لنگ دراز، دشمن عزیز را نیز به تحریر درآورد و آن را دنباله همین رمان معرفی کرده است.

بیشتر بخوانید: رمان سرگیجه نوشته‌ی ژوئل الگوف

همان طور که از نوشته‌های Jean Webster پیداست او نویسنده‌ای ساده انگار و روان نویس بود که عقاید سیاسی و اجتماعی خود را از پی رنگ داستان هایش به هیچ عنوان دور نگاه نمی‌داشت.

همان طور که از نوشته‌های Jean Webster پیداست او نویسنده‌ای ساده انگار و روان نویس بود که عقاید سیاسی و اجتماعی خود را از پی رنگ داستان هایش به هیچ عنوان دور نگاه نمی‌داشت. رمان بابا لنگ دراز از زمان انتشارش با محبوبیتی که از طرف رده‌های سنی مختلف دریافت کرد، تقریبا می‌توان گفت متعلق به هیچ رده سنی خاصی نیست و تقریبا به نوشته‌های مارک توین نزدیک می‌شود.

این رمان نامه نگارانه دنباله دار داستان نامه‌های یک دختر نوجوان شاد و وراج است، به سرپرست و تیم تحصیلی خود که تنها از او سایه‌ای با پاهای دراز و کلاه و عصا دیده است و ناگفته نماند درزمان پخش این رمان همین شخصیت جان اسمیت “بابالنگ دراز” شخصیت رویایی خیلی از دختران هم سن جودی ابوت “قهرمان داستان” شد…

رمان بابا لنگ دراز که تاثیر بسیار مثبتی بر بهبود وضعیت نگهداری از کودکان یتیم داشت، در سال ۱۹۱۲ منتشر شد و ماجراهای جودی ابوت را از سال هایی که در کالج تحصیل می‌کند و تا ازدواجش باجان اسمیت “کسی که او را از یتیم خانه به دانشگاه می‌فرستد” را روایت می‌کند.

جین وبستر در این رمان به خوبی نشان داده است که دنیای دخترانه‌ها با آن رنگ و لعاب صورتی و سفیدش چقدر دلنشین و قابل لمس و درک است، دنیایی که حتی از داشتن یک لباس عروسکی مهمانی به اوج هیجان می‌رسد و از نداشتن یک جفت کفش، تاریک و غمگین می‌شود.

در موازات همین دنیا دختر باهوش داستان به دنبال استقلال و آزادی است، همان دختر زبان دراز و قهرمان و بامزه که شب‌ها داستان سرایی می‌کند، روزها می‌جنگد تا سطح طبقاتی خود را چه از لحاظ فرهنگ و چه آداب معاشرات به طبقه دیگر دوستان و اجتماعی که به آن راه یافته است نزدیک کند و در مسیری از داستان تلاش می‌کند از حامی مالی خود نیز مستقل شود.

بیشتر بخوانید: جان شیفته نوشته رومن رولان ، زندگی نشده‌ات را کجا پنهان کرده ای؟

“بابا لنگ دراز عزیز، شما یک دختر بچه مامانی نداشتید که او را در کودکی از گهواره‌اش دزدیده باشند؟ شاید آن دختر من باشم! اگر ما شخصیت‌های یک رمان بودیم، شاید گره گشایی آخر رمان کشف همین قضیه بود.

بیشتر بخوانید: رمان چشم نوشته‌ی ولادیمیر ناباکوف، همگی پوچی و بی حوصلگی است!

از نامه‌های جودی به بابا لنگ دراز عزیز؛

“بابا لنگ دراز عزیز، شما یک دختر بچه مامانی نداشتید که او را در کودکی از گهواره‌اش دزدیده باشند؟ شاید آن دختر من باشم! اگر ما شخصیت‌های یک رمان بودیم، شاید گره گشایی آخر رمان کشف همین قضیه بود.
واقعا خیلی عجیب است که آدم نداند کیست. یک جورایی هیجان انگیز و رمانتیک است…
نامه نوشتن به کسی که انسان ندیده و نمی‌شناسد کمی مضحک است، اصلا برای من نامه نوشتن عجیب و غریب است، من کسی را نداشتم که برایش نامه بنویسم بنابراین اگر نامه‌های من درجه یک نیست امیدوارم ببخشید…

من همه عمر تنها بوده ام، ناگهان یک نفر پیدا شده که نسبت به من و سرنوشت و آینده من اظهار علاقه کرده است، لذا من تمام این تابستان راجب شما فکر کرده ام .
احساس می‌کنم خانواده‌ای پیدا کرده ام و حالا نمی‌دانم شما را چه خطاب کنم چون هیچ اطلاعی از شما ندارم، ولی آنچه مسلم است شما پاهای درازی دارید و من تصمیم گرفته ام شما را بابا لنگ دراز خطاب کنم، امیدوارم به شما برنخورد این شوخی بین ما دو نفر خواهد بود و به مادام لیپت هم نخواهیم گفت .”

برچسب ها:رمان