ماجرای جعل حدیث برای«شلمچه»چیست؟

«احادیث جعلی» منتسب به معصومین.+آمروعلت جعل+اسامی جاعلین۴۸۰هزارحدیث جعلی

توضیح مدیریت سایت-پیراسته فر:«حجت الاسلام مسعودعالی» درمحضررهبرانقلاب دردهه اول محرم امسال۱۴۴۱(احتمالا۱۷ شهریور ۱۳۹۸)بود که درفرازی ازسخنانش گریزی به احادیت جعلی زدوگفت:۴۴روای کذاب بودند که۴۸۰هزارحدیث جعل کرده اند که غالباً علیه ائمه اطهار(ع) وشیعیان بوده.

حجت الاسلام و المسلمین مسعود عالی (متولد ۱۳۴۲تهران)عضو هیات امنا و سرپرست مرکز جامع علوم اسلامی که در زمینه تولید نرم افزار فکری جهت اداره حکومت اسلامی فعالیت می نماید.

چندروزپیش هم حجت الاسلام محسن قرائتی (برنامه ۲دقیقه ای تفسیرقرآن رادیومعارف،مقارن اذان ظهر)تقریباً همین تعدادراگفتند.

اسامی جعل کنندگان احادیث

«علامه امینی»در جلد۵ الغدیر، عنوانی داردبنام (قائمه الموضوعات و المقلوبات) و در این ستون اسامی ۳۵راوی کذاب وتعدادحدیثی که جعل کرده اند را نوشته است:

۱-عبدالکریم بن ابی العوجاء(۴۰۰۰۰حدیث)

۲-محمد بن عمر الواقدی(۳۰۰۰۰حدیث)

۳-شیبان بنقل از عثمان مقسم(۲۵۰۰۰حدیث)

۴-ابوعلی احمد الجویباری و دو پسر عکاشه و تمیم (۱۰۰۰۰حدیث)

۵-احمد بن محمد المروزی(۱۰۰۰۰حدیث)

۶-صالح بن احمد القیراطی(۱۰۰۰۰حدیث)

۷-احمد بن محمد القیسی(۳۰۰۰حدیث)

۸-الحسن العدوی(۱۰۰۰حدیث)

۹-محمد بن یونس الکریمی(۱۰۰۰حدیث)

۱۰-احمد ابوسهل الحنفی(۵۰۰حدیث)

۱۱-عبدالرحیم الفاریابی(۵۰۰حدیث)

۱۲-جعفر بن الزبیر(۴۰۰حدیث)

۱۳-احمد بن محمد الباهلی(۴۰۰حدیث)

۱۴-هشام بن عمار(۴۰۰حدیث)

۱۵-شیخ بن ابی خالد البصری(۴۰۰حدیث)

۱۶-ابو سعید ابان بن جعفر (۳۰۰حدیث)

۱۷-عبدالله القزوینی(۲۰۰حدیث)

۱۸-عبدالمنعم(۲۰۰حدیث)

۱۹-محمد بن عبدالرحمن البیلمانی(۲۰۰حدیث)

۲۰-بشر بن الحسین الاصبهانی(۱۵۰حدیث)

۲-عبدالله القدامی(۱۵۰حدیث)

۲۲-نوح بن ابی مریم -درباره فضایل سور قرآن(۱۱۴حدیث)

۲۳-بشر بن عون(۱۰۰حدیث)

۲۴-عبدالله الروحی(۱۰۰حدیث)

۲۵-دینار الحبشی(۱۰۰حدیث)

۲۶-عبدالعزیز(۱۰۰حدیث)

۲۷-معلّی بن عبدالرحمن الواسطی(۹۰حدیث)

۲۸-الحکم بن عبدالله ابو سلمه(۵۰حدیث)

۲۹-زید بن الحسن(۴۰حدیث)

۳۰-میسره بن عبد ربّه البصری(۴۰حدیث)

۳۱-زید بن رفاعه ابوالخیر(۴۰حدیث)

۳۲-عبدالرحمن بن داود(۴۰حدیث)

۳۳-الحارث بن اُسامه(۳۰حدیث)

۳۴-سلیمان بن عیسی(۲۰حدیث)

۳۵-عمر بن شاکر(۲۰حدیث)

آیت الله حاج شیخ عبد الحسین تبریزی نجفی معروف به« علامه امینی» صاحب الغدیر ،متولد۱۲۸۱در شهر تبریز-وفات:جمعه ۱۲ تیر ۱۳۴۹ شمسی هنگام اذان ظهر.

***

حجت‌الاسلام والمسلمین مهدی مهریزی، عضوهیئت علمی موسسه دارالحدیث

حدیث جعلی چیست؟
به حدیث جعلی یا حدیث ساختگی گاهی موضوع می‌گویند و گاهی مجعول می‌گویند. در فارسی ما نیز به روایات و احادیثی که کذبشان احراز بشود، احادیث ساختگی می‌گوییم؛ یعنی اگر سخنی به یکی از پیشوانان دینی نسبت داده شده و کذبش برای ما احراز بشود، به آن حدیث موضوع یا حدیث مجعول می‌گویند.

تفاوت حدیث جعلی باحدیث ضعیف

هر حدیث ضعیفی جعلی نیست، ولی هر حدیث جعلی، ضعیف هست.

حدیث ضعیف حدیثی است که صدقش برای ما احراز نشود و ما نتوانستیم احراز بکنیم که راست است؛ مثلاً سندش مرسل است یا در سند, راوی ناشناخته‌ای وجود دارد. حتی در سند راوی‌ای وجود دارد که به کذب متهم است. باز هم ما به صرف این نمی‌گوییم این حدیث جعلی است؛ زیرا آدم دروغ‌گو ممکن است الآن راست گفته باشد.
زمانی که ما صدق حدیثی را احراز نکنیم، این حدیث، حدیث ضعیف است،

«حدیث جعلی» حدیثی است که کذبش را احراز کرده‌ایم و با دلیل و برهان به این نتیجه رسیدیم که این حدیث ساختگی است و نسبتش نادرست است.

واما جعل حدیث درفضیلت«شلمچه»ایران

حجت‌الاسلام والمسلمین مهدی مهریزی، عضوهیئت علمی موسسه دارالحدیث می گوید:

جعل به شکل امام حسین درنینوا

یا در این سال‌ها درباره شلمچه، که در شلمچه آنجا روایتی نقل کردند، مثل اینکه تازگی برداشتند. چون خیلی اعتراض شد .

این روایت راساختند«وماادراک شلمچه»

جاعلین شلمچه گفته اند: وقتی امام رضا وارد ایران می‌شدند، رسیدند به منطقه‌ای و نشستند شروع کردند به گریه کردن. پرسیدند اسم اینجا چیست؟

گفتند شلمچه. نشستند شروع کردند به گریه کردن !

و بعدفرمودند : «در آینده گروهی از دوستان من اینجا به شهادت می‌رسند». مثل آن چیزی که در مورد کربلا هست!.

خب این خیلی سال هم نیست. حتی زمان جنگ هم آن دوستانی که در جبهه بودند، یادشان است. اصلاً آن زمان این حرف‌ها نبود؛ یعنی جنگ تمام شد، بعد از جنگ ده سال گذشت. مثلاً پیدا شد. پس پروندۀ جعل، پروندۀ مختومه‌ای نیست.

این است که باید بحث جدی و نوینی درباره خود مسئلۀ مجعولات و چیزهایی از این قبیل صورت بگیرد.

آقای مهریزی درفرازی ازاین سخنرانی می گوید:

رونق جعلیات دردوره صفویان

بخشی از احادیثی که شاید در کتاب‌هایی که در دورۀ صفویه ما می‌بینیم و رگ و ریشه ندارد، به اصطلاح، محصول این دوره(صفویان) است.

(بسیاری اراحادیث «بحارالانوار»مجلسی) در کُتب اربعه وجود ندارد.

در کتاب‌های قرن چهارم و پنجم نمی‌بینید

ا گاهی مرحوم مجلسی (درتوجیه می گویددرنسخه های قدیمی بوده!)با این تعبیر بیان می‌فرمایند. «وجدتُ فی نسخه عتقیه»،

«وجدت فی نسخه قدیمه»، این چیزهایی که به صورت وجاده، در یک رساله‌ای، در نسخه‌ای، در کتابچه‌ای دیده. اینها از کجا آمده؟ چطور آمده؟

جلدهای ۲۹ تا ۳۲« بحارالانوار»زیادی جعلیات واردکرده!

بخش زیادی از روایات کتاب «مطاعن» ایشان از این سنخ است.

«کتاب مطاعن» که چاپ رسمی جدید نشده، جلدهای ۲۹ تا ۳۲ بحارالانوار که مربوط به مذاهب دیگر و به اصطلاح پیشوایان مذاهب دیگر بحث می‌کند. اگر شما اینها را نگاه کنید، بسیاری‌ از آنها این‌گونه است. به یک مطلبی برمی‌گردد، به نسخه‌ای برمی‌گردد که امروزه نیست.

ماجرای نهم ربیع

نمونه‌اش روایتی که مربوط به نهم ربیع است.

مرحوم مجلسی از کتاب پسر ابن‌طاووس نقل کرده است. آن کتاب نیست؟ چرا تصحیحش نمی‌کنند تا الآن بیاورند، درستش کنند، اگر هست!.

می‌گویند نسخه هم دارد. خب نسخه را تصحیح کنید.
پس در دورۀ سوم، یعنی بعد از کتب اربعه تا فاصلۀ جوامع روایی (جوامع روایی به کتاب‌هایی که در دورۀ صفویه تدوین شد و جمع‌آوری کتاب‌های قبل بود، گفته می‌شود که به آن مجامع هم می‌گویند)، حالا تعبیرهای متفاوت می‌گویند. در این فاصله به گمان من رویدادهای بسیار گسترده‌ای رخ داده. لذا باید این را بررسی کنیم.

منبع این مقاله تحقیقی ( سخنرانی وپرسش وپاسخ نیمه اردیبهشت ۱۳۹۷« مؤسسه فهیم»است.،ضمناًاصلاحاتی هم دراین مقاله انجام گرفته است..

چه شدکه چندصدهزارحدیث تراشیدند(جعل کردند)؟-زمان خلفا

دستورحاکم اسلامی(معاویه)

بن ابی الحدید می‏نویسد: معاویه به عمّال خود در تمام بلاد اسلامی بخشنامه کرد که روی ۲محورتأکیدداشت:

شهادت(گواهی)شیعیان علی و اهل بیتش پذیرفته نباشد. ودیگرهرچه روایت درمورد«فضایل عثمان »هست،جمع آوروی شود.

… تا پیروان عثمان و محبّین او و کسانی که فضایل و مناقب او را روایت می‏کنند جمع کرده و آنان را تکریم کنند و گزارشی از آن روایات جعلی و اسامی آن‏ها و اسم پدران و عشیره آن‏ها را به او بدهند تا به آن‏ها صله دهد.

بخشنامه دوم معاویه بن ابی سفیان:فراخوان (جمع آوری روایات درباره فضایل ابوبکروعمر)

درنامه دیگری نوشته بودکه« هرکسی در شأن صحابه و خلفای سخنی بگوید. جائزه تعلق خواهدگرفت »مضافاً برآن -برای اینکه بعضی ازمقدس مآبان نگویندکه مابرای مال دنیا(جائزه)کارنمی کنیم-برای ترغیب وتشویق آنها،آن راویان راوعده بهشت داده بود!

خیلی ازکسانیکه دراین فراخوان شرکت داشتندازسوابق خوبی برخوردارنبودند،یافته هایشان بافته های ذهنشان بوده وعده ای هم روایاتی را که رسول الله(ص)درفضائل حضرت علی گفته بودند را «جای علی »راباجای دیگرخلفاتغییردادند ونوشتند ویانقل کردند«کاتبان نوشتند،تحویل مأموران دولت دادند،درهمین ایام بود که شیعه زدایی شد،یعنی شهادت(ادعای)شیعیان،حتی امام معصوم(ع) واهل بیتش مسموع نبود،حجت الاسلام عالی می گفت که ازامام حسین علیه السلام،کمتراز۱۰حدیث نقل است،شهیدمطهری تعداداحادیث منقول ازاین امام حسین(ع) را۶فقره نوشته است.

آیت الله جوادی آملی سخنرانی روزتاسوعای١۴۴١می گفت:ابن عباس باامام سجاد(ع)دریک مجلسی بودند،یکی ازمؤمنین سئوالی کرد،امام سجاد(ع)شروع کردبه پاسخ دادن،آن مردمؤمن،باتندی خطاب به امام گفت»توچه میدانی آخر،مگرمن ازتوسئوال کردم!»که ابن عباس گفت«ایشان زین العابدین است وچیزی می داند!»..این یک نوع مظلومیت اهل بیت بوددرآن دوران.

ابن عرفه (نفطویه) از اکابر محدّثین و مورّخین می گوید: «بیشتر احادیث در فضایل صحابه در ایام بنی امیه به جهت تقرّب به آن‏ها جعل شد تا با این گونه احادیث به گمان خود«بینی» بنی هاشم(اهل بیت) را به خاک بمالند».

ابن الجوزی در کتاب «الموضوعات» می‏گوید: «گروهی متعصّب که هیچ بهره ‏ای از علم وخیر نداشتند ادّعای تمسک به سنت رسول الله(ص) نموده به جهت مقابله با رافضه(شیعیان) احادیثی را در فضایل ابوبکر جعل و وضع نمودند.