سینمای ایران از مردم فاصله گرفته است

سید محمد حسینی، سردبیر سابق مجله سینما رسانه و منتقد و کارشناس سینما در گفت‌وگو با ایکنا از اصفهان، اظهار کرد: بعد از پیروزی انقلاب اسلامی، یکی از اصلی‌ترین مؤلفه‌های فرهنگی جمهوری اسلامی، سینمای انقلاب اسلامی است که با توجه به خصوصیات متفاوتی که نسبت به سینمای ورشکسته قبل از انقلاب پیدا کرد، باعث شد توجه‌ها به سمت سینمای ایران سوق پیدا کند.
وی افزود: انقلاب به سینمای ایران خدمت بزرگی کرد، ظاهرا سینما هم در خدمت انقلاب، قدم‌هایی برداشت که البته خیلی محدود بود، ولی خدمت بارز انقلاب به سینما این بود که وقتی در سال 1355 عملا جریان بدنه سینمای ایران و جریان فیلم سازی و کلیت سینمای ایران به نوعی، دچار ورشکستگی شد و سینمای ایران به عنوان یک نوع صنعت سینمایی نمی‌توانست قلمداد شود، اما بعد از انقلاب و با توجه به فرمایش حضرت امام(ره) که در بهشت زهرا فرمودند: « ما با سینما مخالف نیستیم، با فحشا مخالفیم»، دوباره توجه‌ها به سینما جلب شد و این بار با مؤلفه‌های جدید در خدمت سینما انقلاب اسلامی قرار گرفت.
دهه 60 و 70 اوج شکوفایی سینمای ایران بود
حسینی بیان کرد: معتقدم که بیشترین اوج شکوفایی سینمای بعد از انقلاب ما در دهه ۶۰و۷۰ بود، و به خصوص در مورد سینمای دفاع مقدس که می‌توان گفت سینمای دفاع مقدس اینقدر مؤلفه‌های متفاوت و تمایز جدی نسبت به سینمای جنگ متداول در دنیا دارد که امروز می‌توانیم در حوزه گونه شناسی سینما، از آن به عنوان یک گونه جدید سینمایی یاد کنیم. ما هم سینمای جنگ و هم سینمای دفاع مقدس داریم، که سینمای دفاع مقدس مؤلفه‌های خاص و فرم متفاوت خاص خودش را دارد. سینمای دفاع مقدس با همین فرم متفاوت توانسته بسیاری از مباحث مربوط به انقلاب اسلامی و دفاع مقدس را به مخاطبین خود ارائه دهد.
وی گفت: نگرشی که مردم نسبت به سینما دارند در حال حاضر نگاه خوبی نیست، به دلیل اینکه سینما در سال‌های اخیر با یک شتاب به سوی آثار نازل شبه طنز پیشرفته، که به نظر من هدف‌شان نوعی بی‌هدفی و بیشتر لودگی است، یعنی اگر ما بخواهیم طنز را به عنوان یک مؤلفه و کارکتر سینما یعنی سینمای کمدی در نظر بگیریم، سینمای کمدی یک ژانر قدرتمند در سینمای دنیا است که همیشه پرفروش بوده و جزء سخت‌ترین گونه‌های سینمایی قلمداد می‌شود، زیرا اساسا با زیر متن و با کنایه و طعنه همراه است.
مردم از سینمای ایران فاصله گرفته‌اند
این منتقد و کارشناس سینما گفت: در سینمای طنز متداول ایران که بیشتر سینمای لودگی است، نوعی هنجارشکنی، رفتارهای سخیف، بی داستانی و بی‌قائدگی حاکم است، و این باعث شده مردم سینما را در سبد فرهنگی خودشان قرار ندهند و مقداری از سینما فاصله بگیرند. تعداد کمی از مردم همچنان با سینما ارتباط دارند، این ریزش‌ها بیشتر به دلیل کیفیت آثار است و ربطی به ماهیت سینما ندارد.
حسینی اظهار کرد: مردم ایران همچنان به سینما توجه می‌کنند و آثار خوب و به روز جهانی را می‌بینند، اما آثار سینمایی ما از لحاظ کیفی در حال نزول و از لحاظ ماهیتی در حال فاصله گرفتن از مردم است، این رویه باعث یک نوع ‌دل زدگی شده، که به نظر من سینما باید در خدمت مردم سرزمین خودمان قرار گیرد.
وی ادامه داد: پاسخگویی سینما به نیازهای جامعه یک امر نسبی است، یعنی نمی‌توانیم به صورت مطلق، درصدی تعیین کرد، اما ما هرسال در جشنواره فجر آثاری داریم که به حوزه‌های مفاخر ملی مثل دفاع مقدس می‌پردازد، ضمن اینکه یک‌سری آثار خنثی و بی‌ربط تحت قالب سینمای اجتماعی داریم، که یک سینمای اشتباهی در ایران است و اساسا مسائل اجتماعی در آن مطرح نمی‌شود و تنها یک‌سری ناهنجاری‌های طبقه متوسط در آن دیده می‌شود که اپیدمی اجتماعی نیست، یعنی زمانی که یک اثر را سینمای اجتماعی می‌خوانیم، حتما باید دارای چند مؤلفه باشد؛ از جمله اینکه موضوع آن، مسائل واقعی اجتماعی و مسئله به روز مردم باشد.
این منتقد و کارشناس سینما خاطر نشان کرد: ژانر اجتماعی را معمولا در سینمای ایران نداریم. ما اگر بخواهیم نام یک‌سری از آثار در سینمای هالیوود را گونه اجتماعی بگذاریم، در آن جا هم مشاهده می‌کنیم که به زندگی پاک و معمولی مردم پرداخته می‌شود. مثلا در سینمای آمریکا به مسائل اجتماعی توجه می‌شود، اما سینمای ما اساسا به سمت چنین موضوعاتی نمی‌رود و بیشتر حوزه‌های فردی، خیانت‌ها و کدورت‌های خانوادگی را دست مایه قرار می‌دهد و این نشان دهنده این است که اصلا تلاشی برای بیان مسائل اجتماعی توسط سینمای ایران صورت نمی‌گیرد.
حسینی تصریح کرد: من معتقدم که سینمای ما نیاز به متن خوب و قوی و مطالعه جدی در حوزه شناختی و آشنایی بیشتر با مردم سرزمین خودش دارد. سینما باید تاریخ، امروز و آینده سرزمین‌اش را به مخاطب خود نشان دهد. یکی از چالش‌های اساسی سینما ایران، مشکل پخش فیلم‌ها است، زیرا همین پخش محدودی هم که داریم، دچار نقاط ضعف فراوان است.
پول‌های کثیف از مشکلات نوظهور سینمای ایران است
وی بیان کرد: یکی دیگر از مشکلات سینما، عدم مطالعه و شناخت متن و فیلمنامه‌های خوب است، که یک چالش جدی در سینمای مدرن ایران محسوب می‌شود. جریان سرمایه نیز یکی دیگر از مشکلات است، چون در سینمای ایران بیشتر تهیه کنندگان درآمد را از داخل فرایند تولید پیگیری می‌کنند و به همین دلیل دچار نوعی نقصان در پخش می‌شوند، یعنی فیلم‌ها ناظر به مخاطب ساخته نمی‌شود، یکی دیگر از مشکلات نوظهور سینمای ایران پول‌های کثیف است، این مورد ظاهرا باعث نوعی شبه رونق در سینما می‌شود، اما در باطن باعث از بین رفتن اعتماد عمومی به سینما و در واقع لطمه به سینمای ایران خواهد بود.
انتهای پیام