پس باد همه چیز را با خود نخواهد برد نوشته‌ی ریچارد براتیگان

ریچارد براتیگان Richard Brautigan ، نویسنده‌ی معاصر آمریکایی، در سال ۱۹۵۳ متولد شد و در سال ۱۹۸۴، در اوج جوانی با شلیک گلوله، پایان زندگی اش را رقم زد. از براتیگان ۹ رمان، مجموعه اشعار و مجموعه داستان منتشر شده است. رمان پس باد همه چیز را با خود نخواهد برد یا So the Wind Won’t Blow It All Away، آخرین اثر براتیگان است که درست، دو سال قبل از مرگ او منتشر شد. در ادامه به نقد رمان پس باد همه چیز را با خود نخواهد برد می‌پردازیم.

بیشتر بخوانید: ریچارد براتیگان مروری بر زندگی و آثار

نقد رمان پس باد همه چیز را با خود نخواهد برد

در بررسی و نقد رمان پس باد همه چیز را با خود نخواهد برد با داستان مردی رو به رو هستیم، که حالش را با مرور خاطرات کودکی اش می‌گذراند، خاطراتی که طعم گسش هنوز حس می‌کند. تمام رمان براتیگان، با چندپارگی شخصیت راوی و تغییر نثر ساده به پیچیده، در این مرورهاست که می‌گذرد.

دوران کودکی که آمریکای سال های جنگ جهانی دوم را بازآفرینی می‌کند، دورانی که حمل تفنگ، حتی برای کودکان، پدیده ای فراگیر بود. دورانی که همین تفنگ به دست گرفتن باعث خشونتی می‌شود که زندگی پسربچه‌ی داستان را تا به ابد تحت الشعاع قرار می‌دهد.

دوران کودکی که آمریکای سال های جنگ جهانی دوم را بازآفرینی می‌کند، دورانی که حمل تفنگ، حتی برای کودکان، پدیده ای فراگیر بود. دورانی که همین تفنگ به دست گرفتن باعث خشونتی می‌شود که زندگی پسربچه‌ی داستان را تا به ابد تحت الشعاع قرار می‌دهد.

مهم ترین و تاثیرگذارترین بخش در نقد رمان پس باد همه چیز را با خود نخواهد برد ، تعویض ۲ کالا است؛ فشنگ با همبرگر. انتخابی که به طور کلی زندگی پسرک داستان را تغییر می‌دهد، در واقع پسربچه‌ی داستان، یک روز تصمیم می‌گیرد با پول هایش، به جای همبرگر، یک بسته فشنگ بگیرد، فشنگی که نهایتا عنصر همیشگی مرگ را در این اثر براتیگان هم رقم می‌زند.

به نوعی در نقد رمان پس باد همه چیز را با خود نخواهد برد، باید به این نکته اشاره کرد که این اثر، انتخاب بین دوراهی هاست. قهرمان داستان، یک روز بهاری به جای رفتن به مغازه ساندویچ فروشی، تصمیم می‌گیرد به اسلحه فروشی برود و چند فشنگ بگیرد و به همراه دوستش به باغی بروند برای شکار بوقلمون.

بیشتر بخوانید : در رویای بابل اثر ریچارد براتیگان

به نوعی در نقد رمان پس باد همه چیز را با خود نخواهد برد، باید به این نکته اشاره کرد که این اثر، انتخاب بین دوراهی هاست. قهرمان داستان، یک روز بهاری به جای رفتن به مغازه ساندویچ فروشی، تصمیم می‌گیرد به اسلحه فروشی برود و چند فشنگ بگیرد و به همراه دوستش به باغی بروند برای شکار بوقلمون.

در نهایت پیرو این انتخاب، راوی داستان، طی یک اشتباه، به دوستش شلیک می‌کند و او را به قتل می‌رساند. نکته اینجاست که این دو راهی انتخاب بین فشنگ و همبرگر، تمام دوران زندگی اش را در بر می‌گیرد.

نکته‌ی دیگری که در تحلیل و نقد رمان پس باد همه چیز را با خود نخواهد برد ، وجود دارد این است که این اثر دربرگیرنده‌ی دوران جنگ جهانی دوم و دوران پس از جنگ است و حس دردناکِ سردرگمی، غم و اندوه، آوارگی و پوچیِ همین عنصر خانمان سوز؛ یعنی جنگ، را می‌توان در بین سطرهای اثر مشاهده کرد.

با نگاهی اجمالی به نثر اثر، به صراحت می‌توان گفت، براتیگانی است، و هیچ جای دیگر این نثر را پیدا نمی کنید. ساده، گیرا و اثرگذار. براتیگان با نثر روان و اثرگذارش، به بهترین شکل ممکن، فضایی مانوس و آشنا خلق می‌کند که هم ذات پنداری را چه در نسل جنگ و چه در نسل بعد از جنگ، بوجود می‌آورد.

بیشتر بخوانید: هیولای هاوکلاین اثر ریچارد براتیگان , یک وسترن گوتیک

با نگاهی اجمالی به نثر اثر، به صراحت می‌توان گفت، براتیگانی است، و هیچ جای دیگر این نثر را پیدا نمی کنید. ساده، گیرا و اثرگذار. براتیگان با نثر روان و اثرگذارش، به بهترین شکل ممکن، فضایی مانوس و آشنا خلق می‌کند که هم ذات پنداری را چه در نسل جنگ و چه در نسل بعد از جنگ، بوجود می‌آورد.

از دیگر نکاتی که اما در نقد رمان پس باد همه چیز را با خود نخواهد برد ، در خور توجه است، این است که کاراکترهای این اثر، بدون نام، و یا موشکافانه تر بگوییم، بی چیز هستند. اکثر شخصیت هایی که در رمان وجود دارند، گمنام و گوشه گیر هستند.

کاراکترهایی که در نازل ترین سطح جامعه قرار دارند و فقط می‌توان آنها را با توصیفات نویسنده از هم متمایز کرد، مانند پیرمرد الکلی که به پسر، بطری آبجو می‌دهد، و یا صاحب موسسه کفن و دفن و خانواده اش، پسر همسایه و پدر و مادرش، زن و مردی که ماهیگیری می‌کنند. اما یک استثنا در این بین وجود دارد، تنها شخصیتی که در کتاب نام/هویت دارد، دیوید است، در واقع همان پسری که با یک اشتباه، به قتل می‌رسد.

بیشتر بخوانید: تحلیل رمان چشم نوشته‌ی ولادیمیر ناباکوف، همگی پوچی و بی حوصلگی است!

ریچارد براتیگان Richard Brautigan ، نویسنده‌ی معاصر آمریکایی، در سال ۱۹۵۳ متولد شد و در سال ۱۹۸۴، در اوج جوانی با شلیک گلوله، پایان زندگی اش را رقم زد.

به نوعی در بررسی و نقد رمان پس باد همه چیز را با خود نخواهد برد ، ذکر این نکته حائز اهمیت است که براتیگان با انتخاب نام برای کاراکتر مقتول، به او هویت می‌بخشد، هویتی که تمامی کاراکترهای زنده، فاقد آن هستند.

دیوید کاراکتری بسیار محبوب است، بهترین ورزشکار در مدرسه است، و در کل دانش آموز نمونه و همه فن حریف است، بر خلاف شخصیت های تنها و منزوی داستان، فردی به شدت محبوب است. کاراکتری است که تنها نیست و محبوب همگان است، و بعد از مرگش تازه یاس و تنهایی معنا می‌گیرد و محبوبیت می‌میرد.

بیشتر بخوانید: مروری بر زندگی چارلز بوکوفسکی

اگر بخواهیم در نقد رمان پس باد همه چیز را با خود نخواهد برد به مضامین همیشگی براتیگان اشاره ای داشته باشیم، می‌توانیم از مرگ، بحران هویت، جامعه‌ی مصرف گرا، بحران محیط زیست، تنهایی و انزوا نام ببریم که نویسنده با فرمی مینی مال، و خلاقیت ذاتی به خوبی این مضامین را برای همه‌ی انسان ها و همه‌ی فرهنگ ها، قابل درک ساخته است.

درون گرایی و ایزوله شدن کاراکترهایی که اساسن هدف اساسی برای زیستن ندارند و میل به خودکشی در آن ها موج می‌زند ولی در واقع یارای عملی کردن این میل را ندارند، پس در این پوچی بی پایان ادامه می‌دهند.

نکته‌ی دیگر اما در نقد رمان پس باد همه چیز را با خود نخواهد برد ، نوعی فردگرایی و درون گرایی در اثر به چشم می‌خورد که در واقع امضاء نویسنده است و سر فصل مشترک تمامی آثار براتیگان می‌باشد و به خوبی در این اثر هم بین تمامی کاراکترها نمود پیدا می‌کند.

درون گرایی و ایزوله شدن کاراکترهایی که اساسن هدف اساسی برای زیستن ندارند و میل به خودکشی در آن ها موج می‌زند ولی در واقع یارای عملی کردن این میل را ندارند، پس در این پوچی بی پایان ادامه می‌دهند.

می‌توان گفت، با تمام این ها، خواننده‌ی آثار براتیگان، چه تمامی کتاب هایش را خوانده باشد و چه فقط یک کتاب از وی خوانده باشد، با فضایی که براتیگان خلق کرده است، همسو می‌شود و این فضا را زندگی می‌کند، و این به دلیل مهارت، هوش و ذکاوت براتیگان است، چرا که نویسنده‌ای است که از مهارت های لازم برای ارتباط مستقیم با مخاطب و درگیر کردنش استفاده کرده‌ است.

در اینجا هم با مهارت تمام، یک داستان بلند سینمایی را شکل می‌دهد و کلمات را به خوبی، به تصویر بدل می‌کند و در چندپارگی زبان و کاراکتر راوی، به خوبی در نقش یک کودک ۱۲ ساله در می‌آید و به زبان ساده و دلنشین، مخاطب را همراه می‌سازد و بعد در نقش یک آمریکایی ۴۲ ساله، سرخورده، خسته و مایوس با زبانی گزنده داستان را پیش می‌برد و به بهترین شکل ممکن، با ایماژهای دلنشین، راویت نابود شدن زندگی را از کودکی، با یک قتل اتفاقی و غیر عمد، در ذهن و روان مخاطب برجای می‌گذارد.

شاید این مطالب هم خواندنی باشد:

هیولای هاوکلاین نوشته‌ی ریچارد براتیگان؛ یک وسترن گوتیک

رمان بیداری فینیگان ها اثر جیمز جویس؛ معجونی شاهکار، عجیب و پیچیده

رمان قول نوشته‌ی فردریش دورنمات