جهنمی که باعث انقراض دایناسورها شد

کشف جزئیاتی تازه از چگونگی انقراض دایناسورها:

یک تیم تحقیقاتی صخره هایی را یافته اند که شواهدی مربوط به شرایط نخستین روزهای قبل از انقراض دایناسورها را ثبت کرده اند. دانشمندان در این مطالعه آنچه را که طی 24 ساعت نخست پس از برخورد سیارک در این صخره های چند صد متری روی داده را توصیف کرده اند.

بر اساس این فرضیه، وقتی این سیارک به زمین برخورد کرد، شعله های مهیبی به هوا برخاست، سونامی های زیادی به راه افتاد و مقدار زیادی از سولفور به هوا بلند شد به حدی که جلوی خورشید را گرفت و این امر موجب شد جهان به حد مرگباری سرد شود.

این تحقیق نشان می دهد که این سیارک با قدرتی معادل 10 میلیارد برابر بمب اتمی که در جنگ جهانی دوم از آن استفاده می شد به زمین برخورد کرد و انفجار حاصل از آن باعث سوختن درختان و گیاهانی شد که هزاران کیلومتر دورتر بودند و سونامی عظیمی را به وجود آورد.

این تیم تحقیقاتی بین المللی به سرپرستی محققانی از دانشگاه تگزاس در آوستین آمریکا صخره های محل برخورد سیارک در شبه جزیره یوکاتان مکزیک را بررسی کردند و ذراتی از زغال وتکه هایی از سنگ هایی که توسط سونامی آورده شده بودند را یافتند.

آنها این یافته را «گزارش صخره» نامیدند که تا کنون دقیق ترین تحلیل از روزهای پس از این فاجعه منجر به انقراض دایناسورها به شمار می رود.

بنا بر گفته محققان بیشترین ماده ای که حفره ناشی از برخورد سیارک به زمین را پر کرد، در محل برخورد به وجود آمده بود یا از طریق آب دریا به این حفره ریخته شد به طوری که مواد انباشتی به طول 130 متر در ظرف تنها یک روز در آن حفره جمع شد.

آنها داخل این حفره، زغال چوب ناشی از سوختن درختان و بقایایی از قارچ های خاک در داخل لایه هایی از شن یافتند که نشان می دهد این مواد توسط امواج خروشان انباشته شده اند.

منطقه اطراف حفره برخورد پر از صخره های سولفوری است اما در هسته آن سولفور وجود ندارد. این امر این فرضیه را تقویت می کند که برخورد سیارک، مواد معدنی حاوی سولفور را تبخیر و آن را در جو آزاد کرده است.

محققان برآورد کردند، ممکن است حداقل 325 میلیارد تن سولفور بر اثر این برخورد آزاد شده باشد. این میزان، تقریبا چهار برابر مقداری است که بر اثر فوران آتشفشان کراکاتوآ در اندونزی در سال 1883 آزاد شد و دمای زمین را به مدت 5 سال، به طور میانگین تا 16.5 درجه سانتی گراد کاهش داد.

«شون گالیک» استاد موسسه ژئوفیزیک دانشگاه تگزاس که مدیریت این تحقیق را بر عهده داشته است این فرایند را یک جهنم کوتاه مدت در سطح منطقه ای توصیف کرده که به دنبال آن یک دوره طولانی از سرمایش جهانی اتفاق افتاده است؛ این شرایط در نهایت باعث مرگ و انقراض نسل دایناسورها شده است.

مترجم: محسن حدادی