فیلم 45 سال کاری از اندرو هیگ

فیلم ۴۵ سال یا ۴۵ Years داستان قدمت یک رابطه است. ازدواجی فرسوده که پلان به پلان یاد آورِ فلش بکی به گذشته است. گذشته‌ای که انتخاب کرده‌ایم و به پایش فراموش شده‌ایم. ازدواجی که با گذر از پیچ و خم‌ها به نیم قرن قدمت نزدیکی کرده و شادابی‌اش را در مسیر جای گذاشته است. در ادامه با تحلیل فیلم ۴۵ سال با نت نوشت همراه باشید.

فیلم ۴۵ سال “تداوم یک عشق فراموشی می‌خواهد”

۴۵ سال فیلمی است که داستانش را از چشم‌ها باید فهمید. در نگاه‌های غرق شده‌ی کاراکتر هایش خیرگی عمیقی موج می‌زند. تلاطمی از نوع گسست. تزلزلی که از انتخاب‌ها نشئت می‌گیرد. وقتی همه چیز فرو می‌کشد. تب‌ها درمان می‌شود و زمان رنگ خاکستری به موی‌ها می‌زند، هنگام تعمق است. چالشی که از درون این سوال را مطرح می‌کند که آیا درست تصمیم گرفته ام؟

بیشتر بخوانید: فیلم Molly’s Game بازی مالی کاری از آرون سورکین

۴۵ سال فیلمی به نویسندگی و کارگردانی اندرو هیگ Andrew Haigh که محصول سینمای بریتانیا است. برای آغاز تحلیل فیلم ۴۵ سال باید گفت این اثر روایتی مربوط به چند روز مانده به ۴۵ امین سالگرد ازدواج زوجی را روایت می‌کند. “کیت” و “جف” دو زوج سالخورده‌ای هستند که “تام کورتنی” و “شارلوت رمپلینگ” نقش آن دو را بازی می‌کنند.

در آستانه جشن سالگرد ازدواج این دو نامه‌ای به دست جف می‌رسد. نامه‌ای که زخم خاطره‌ای را برای جف باز می‌کند. نامه بیانگر پیدا شدن جسد نامزد سابق جف پس از حدود پنجاه سال در یخچال‌های طبیعی سوئیس است. محتوایی که به سان نگاتیوی پاره شده همه خاطرات را برای جف و کیت دوباره به عقب باز می‌گرداند.

۴۵ سال فیلمی به نویسندگی و کارگردانی اندرو هیگ Andrew Haigh که محصول سینمای بریتانیا است. برای آغاز تحلیل فیلم ۴۵ سال باید گفت این اثر روایتی مربوط به چند روز مانده به ۴۵ امین سالگرد ازدواج زوجی را روایت می‌کند. “کیت” و “جف” دو زوج سالخورده‌ای هستند که “تام کورتنی” و “شارلوت رمپلینگ” نقش آن دو را بازی می‌کنند.

بیشتر بخوانید: تحلیل انیمیشن The Boss Baby کاری از تام مک‌گراث ۲۰۱۷

تلاقی این نامه با روزهای نزدیک به برگزاری مراسم، یک پارادوکسی را ایجاد می‌کند. تناقضی که گذشته هر دو را مورد چالش قرار می‌دهد. جف عاشق کیت است. ولی جز به جز دیالوگ هایش پس از ۵۰ سال با کاتیا را نیز از یاد نبرده است. فرتوت شده است ولی کماکان با اشکی حسرت زده از او سخن می‌گوید.

و کیتی که نظاره گره این تغییر در جف است. مگر ۴۵ سال وفادارانه با هم نگذرانده‌اند؟ مگر برای اینکه هم دیگر را به خوبی تجربه کنند قید بچه دار شدن را نزدند؟ پس این خاطرات چرا باید قلیان کند.

آیا خاطرات هستند که باز می‌گردند یا هر عشق فراموش شده‌ای دوباره به خانه باز خواهد گشت. همه این سوالات کیت را به گردابی فرو می‌برد. سیاه چاله‌ای که مدام او را مجبور به شنیدن حقایقی از جف می‌کند که ترجیحش را نمی‌داند. و اما جف، دنیا به دور سرش می‌چرخد. گویی همین دیروز سال ۱۹۶۲ بود و با کاتیا به کوه‌های سوئیس سفر کرده بود.

تلاطمی از نوع گسست. تزلزلی که از انتخاب‌ها نشئت می‌گیرد. وقتی همه چیز فرو می‌کشد. تب‌ها درمان می‌شود و زمان رنگ خاکستری به موی‌ها می‌زند، هنگام تعمق است. چالشی که از درون این سوال را مطرح می‌کند که آیا درست تصمیم گرفته ام؟

خنده هایش را هنوز می‌شنود. و هوسی که در دل پیرش زبانه می‌کشد. نگاهی که فراموش نکرده و لبخندی که بر جانش دشنه می‌زند. آری مگر می‌شود خنده یک عشق را فراموش کرد؟ اگر می‌شود از یاد برد که خاطره‌ای بیش نبوده ولی جف یادش است. عشقش همیشه وجود داشته.

حتی با اینکه رسما فرصت ازدواج با کاتیا برایش پیش نیامده بود. اما اگر کاتیا عشق بود، عشقش به کیت چه می‌شود؟ باید همه چیز را برای او باز گو کند یا مانند ۵۰ سال گذشته تنها عشقش به کاتیا را در دودهایی که از سیگارش بر می‌حیزد تماشا کند؟

بیشتر بخوانید: معرفی فیلم من نفرت انگیز ۳ کاری از پیتر کافین

حتی با اینکه رسما فرصت ازدواج با کاتیا برایش پیش نیامده بود. اما اگر کاتیا عشق بود، عشقش به کیت چه می‌شود؟ باید همه چیز را برای او باز گو کند یا مانند ۵۰ سال گذشته تنها عشقش به کاتیا را در دودهایی که از سیگارش بر می‌حیزد تماشا کند؟

در تحلیل فیلم۴۵ سال می‌توان گفت که این اثر فیلمی است آرام. سکوتی عمیق آن را در بر می‌گیرد. ازدواجی از رمق افتاده را به تصویر می‌کشد که دگر شوری در آن وجود ندارد. اما با این احوالات کماکان سرپا ایستاده است. “۴۵ سال” از آن دسته فیلم‌ها نیست که همه ماهیتش را با دیالوگ هایش به مخاطب عرضه کند.

بلکه این صورت‌ها و احوالاتِ فضاست که معنا دهنده اند. آری همان چشمان و دهان‌هایی که تفاوتگر هستند. نفاوتی از جنس مرده و زنده. اینکه هستیم یا تمام شده‌ایم. فیلم با همین نگاه‌ها جلو می‌رود. تجربه چهل و پنج سال را از درون رختخوابی به نظاره می‌نشیند که دیگر اشتیاقی از آن تراوش نمی‌کند. مدت هاست که سر شده است.

در تحلیل فیلم۴۵ سال می‌توان گفت که این اثر فیلمی است آرام. سکوتی عمیق آن را در بر می‌گیرد. ازدواجی از رمق افتاده را به تصویر می‌کشد که دگر شوری در آن وجود ندارد. اما با این احوالات کماکان سرپا ایستاده است. “۴۵ سال” از آن دسته فیلم‌ها نیست که همه ماهیتش را با دیالوگ هایش به مخاطب عرضه کند.

در ادامه تحلیل فیلم ۴۵ سال باید گفت این اثر فیلمی است که از اوج یا یک اتفاق کوبنده خبری نیست. روایت خطی بسیار ساده‌ای است که تأثیر گذاری‌اش از کُنش رابطه‌ها شکل می‌گیرد. عمده وظیفه این تأثیرگذاری به عهده دو بازیگر اصلی این فیلم است که بازی‌هایی درخشان ارائه می‌دهند.

“تام کورتنی” و “شارلوت رمپلینگ” حقیقتا محسور کننده عمل می‌کنند. سکانس‌هایی که این دو در رخته خواب مشغول بیان احساسات یا گذشته شان هستند بسیار باور پذیر است. زیرا این دو نقششان را بازی نکرده‌اند بلکه به تعبیری در آن زندگی‌کردند.

بیشتر بخوانید: نقد فیلم Thor: Ragnarok ثور: رگنوراک محصول استودیو مارول

“تام کورتنی” و “شارلوت رمپلینگ” حقیقتا محسور کننده عمل می‌کنند. سکانس‌هایی که این دو در رخته خواب مشغول بیان احساسات یا گذشته شان هستند بسیار باور پذیر است. زیرا این دو نقششان را بازی نکرده‌اند بلکه به تعبیری در آن زندگی‌کردند.

در نهایت؛ در تحلیل فیلم ۴۵ سال باید گفت این فیلم از ارزشمندی تصمیمات سخن می‌گوید هرچند هیچگاه مستقیم بدان اشاره نمی‌کند. تصمیم به عاشق شدن، وفاداری و مراقبت از آن، آن هنگام که دیگر رمقی برای دوست داشتن وجود ندارد. “۴۵ سال” فیلمی است که در سطح بالایی ازدواج‌های طولانی مدت را مورد کنکاش قرار می‌دهد. فیلمی که “اندرو هیگ” ساخته و فیلم نامه‌اش را اقتباس کرده، حقیقتا جز فیلم‌هایی است که به مخاطبش احترام می‌گذارد و برای سکانس به سکانسش نُتی ظریف می‌نوازد.

شاید این مطالب هم خواندنی باشد:

فیلم Source Code کد منبع ساخته‌ی دونکان جونز

فیلم Beyond the Hills آن سوی تپه ها ساخته‌ی کریستین مونجیو

بمب، یک عاشقانه ساخته‌ی پیمان معادی