رمان همنام نوشته‌ی جومپا لاهیری؛ انتظار ابدی و تحمل باری همیشگی، و ناخوشی مداوم

جومپا لاهیری Jhumpa Lahiri متولد ۱۱ ژانویه‌ی ۱۹۶۷ در انگلستان است. او از پدر و مادری بنگالی متولد شد. و در سن سه سالگی به همراه خانواده به آمریکا مهاجرت کرده است. پدر و مادر لاهیری از مهاجران هندی بنگالی بودند که از کلکته به لندن مهاجرت کرده بودند. در این متن به بررسی و تحلیل رمان همنام The Namesake خواهیم پرداخت، با نت نوشت همراه باشید.

پدر جومپا کتابدار دانشگاه بود. او در لندن به دنیا آمد، خانواده‌اش وقتی که وی ۳ ساله بود به آمریکا مهاجرت کردند و به این ترتیب جومپا در رود آیلند آمریکا بزرگ شد. مادر جومپا علاقه‌مند بود که فرزندانش با فرهنگ بنگالی به خوبی آشنا باشند از همین رو آنها اغلب برای دیدن اقوامشان به کلکته می‌رفتند.

Jhumpa Lahiri در حال حاضر نویسنده‌‌ی پرکاری است که در آمریکا زندگی می‌کند. تمام آثار این نویسنده به فارسی ترجمه شده اند. از آثار وی می‌توان: “خاک غریب”، “همنام”، “گودی” و “به کسی مربوط نیست” نام برد.

بیشتر بخوانید: مترجم دردها نوشته‌ی جومپا لاهیری

رمان همنام ؛ انتظار ابدی و تحمل باری همیشگی، و ناخوشی مداوم

لاهیری به کالج برنارد رفت و مدرک لیسانس در رشته ادبیات انگلیسی را در سال ۱۹۸۹ دریافت کرد. پس از آن به دانشگاه بوستون رفت و سه مدرک فوق‌لیسانس در رشته‌های زبان انگلیسی، نگارش خلاقانه و ادبیات تطبیقی و نیز مدرک دکترا در رشته مطالعات رنسانس را از این دانشگاه دریافت کرد.

لاهیری در سال ۲۰۰۱ با آلبرتو ووروولیاس-بوش روزنامه‌نگار ازدواج کرد. آنها دارای دو فرزند به نام‌های اکتاویو و نور هستند و در بروکلین زندگی می‌کنند.

ماجراهای رمان از سال ۱۹۶۸ آغاز می‌شود و در سال ۲۰۰۰ به پایان می‌رسد. به عبارتی رمان همنام زندگی یک خانواده را در طی ۳۲ سال و طی ۱۲ فصل روایت می‌کند.

در آغاز بررسی رمان همنام The Namesake باید اشاره کرد که این رمان ، داستانی در مورد مهاجرت است. خانواده‌ای بنگالی به آمریکا مهاجرت می‌کنند. صاحب فرزندانی می‌شوند. و رمان همنام در مورد زندگی آن‌ها در این جامعه‌ی بیگانه و مسایل آن‌ها به عنوان افراد خارجی و بیگانه است.

ماجراهای رمان از سال ۱۹۶۸ آغاز می‌شود و در سال ۲۰۰۰ به پایان می‌رسد. به عبارتی رمان همنام زندگی یک خانواده را در طی ۳۲ سال و طی ۱۲ فصل روایت می‌کند.

بیشتر بخوانید: خاطرات روسپیان سودازده من نوشته گابریل گارسیا مارکز

در بررسی و تحلیل رمان همنام می‌بینیم که آن چه در این رمان به آن پرداخته می‌شود مسئله‌ی هویت است. مساله‌ی تناقضاتی است که بین دو فرهنگ وجود دارد. آشوک، به همراه آشیما، همسرش برای ادامه تحصیل عازم کمبریج می‌شوند.

در بررسی و تحلیل رمان همنام می‌بینیم که آن چه در این رمان به آن پرداخته می‌شود مسئله‌ی هویت است. مساله‌ی تناقضاتی است که بین دو فرهنگ وجود دارد. آشوک، به همراه آشیما، همسرش برای ادامه تحصیل عازم کمبریج می‌شوند.

فرزند آن‌ها در آمریکا به دنیا می‌آید. مادر خانواده سعی می‌کند تا فرزندانش را با فرهنگ بومی خود تربیت کند، ولی فرزندانی که در این جامعه متولد شده اند و در این اجتماع حضور دارند به ویژگی‌های زندگی آمریکایی خو گرفته اند و با فرهنگ خود غریبی می‌کنند و تلاش‌های مادر را کم تاثیر می‌کند.

گوگول پسر خانواده همواره از اسمش فرار می‌کند. اسم اولین هویتی است که هر فرد از طریق خانواده آن را به دست می‌آورد. گوگول از هویت و خانواده و آداب و رسوم آن‌ها فرار می‌کند. خانواده‌ی گانگولی دائما در حال مقایسه‌ی فرهنگ خود و فرهنگ بیگانه هستند.

یک جمله‌ی معترضه وسط چیزی که یک موقعی اسمش زندگی معمولی بوده، فقط برای اینکه نشان بدهد از زندگی قبلی خبری نیست، و جای آن را چیزی پیچیده و پر زحمت گرفته. به نظر آشیما خارجی بودن هم، مثل حاملگی، غریبه‌ها را به کنجکاوی وا می‌دارد، و حس ترحم و ملاحظه شان را بر می‌انگیزد.

آن‌ها سعی می‌کنند که حداقل ویژگی‌های ظاهری فرهنگ بیگانه را بیاموزند. در تمام طول رمان همنام آنها همواره در حال چرخ زدن در محیط، قدم زدن و آشنا شدن با محیط زندگی و جامعه‌ی دور و بر خود هستند و همواره در تلاشند.

ولی در نهایت با تمام تلاش‌های هم زمان هم در جهت حفظ فرهنگ خودی و در عین حال سازگاری و شناخت فرهنگ بیگانه به نظر نمی‌رسد که خیلی موفق شده باشند که به سازگاری کامل با فرهنگ دیگر بشوند.

خارجی بودن یک جور حاملگی مادام العمر است. با یک انتظار ابدی، تحمل باری همیشگی، و ناخوشی مداوم. یک جور مسئولیت مداوم و بی وقفه.

یک جمله‌ی معترضه وسط چیزی که یک موقعی اسمش زندگی معمولی بوده، فقط برای اینکه نشان بدهد از زندگی قبلی خبری نیست، و جای آن را چیزی پیچیده و پر زحمت گرفته. به نظر آشیما خارجی بودن هم، مثل حاملگی، غریبه‌ها را به کنجکاوی وا می‌دارد، و حس ترحم و ملاحظه شان را بر می‌انگیزد.

در نقد رمان همنام باید گفت که جومپا لاهیری Jhumpa Lahiri خود به عنوان یک مهاجر توانسته است تمام تناقضات روحی و روانی موجود در مساله‌ی مهاجر را نشان دهد. شخصیت اصلی رمان همنام پسر خانواده به نام گوگول است.

بیشتر بخوانید: تحلیل رمان ارواح اثر پل استر

در نقد رمان همنام باید گفت که جومپا لاهیری Jhumpa Lahiri خود به عنوان یک مهاجر توانسته است تمام تناقضات روحی و روانی موجود در مساله‌ی مهاجر را نشان دهد. شخصیت اصلی رمان همنام پسر خانواده به نام گوگول است.

بیشتر بخوانید: چشم نوشته‌ی ولادیمیر ناباکوف، همگی پوچی و بی حوصلگی است!

که لایه‌ها و ویژگی‌های مختلف شخصیتی‌اش به خوبی پرداخته شده است. در مورد پدر و مادر و سایر شخصیت‌های رمان همنام هم شناخت خوبی به خواننده می‌دهد. و سیر روحی و روانی آن‌ها را به خوبی در این رمان نشان می‌دهد.

از روی رمان همنام در سال ۲۰۰۶ فیلمی به همین نام ساخته شده است. همه‌ی کتاب‌های جومپا لاهیری به فارسی ترجمه شده است. از دیگر رمان جومپا لاهیری می‌توان به مترجم دردها اشاره کرد. لاهیری برای رمان مترجم دردها در سال ۲۰۰۰ موفق به دریافت جایزه‌ی پولیتزر شده است.

شاید این مطالب هم خواندنی باشد:

دختری در قطار اثر پائولا هاوکینز؛ روایتی چندگانه از یک اتفاق

درون آب نوشته‌ی پائولا هاوکینز؛ مرگ مبهم یک رودخانه

رمان اگنس نوشته‌ی پیتر اشتام؛ یک عاشقانۀ نا آرام