هر فرزندی برای پدر و مادرش شیرین است، تا جایی که گاهی فراموش می کنند که این شیرینی دائمی و لحظه به لحظه نیست و کودک آن ها هم می تواند صفات شیطنت آمیز و البته تا حدی طبیعی داشته باشد. اگر متوجه شدید که کودکان تان در سنین پیش دبستانی و قبل از مدرسه زورگویی می کنند می توانید اقداماتی انجام داده و به آن ها در رفع این مساله کمک کنید.
همچنین در نظر داشته باشید که شدت زورگویی نباید لزوماً آن قدر زیاد شود که شما آن را به وضوح تشخیص دهید. زورگویی جدای از خشونت بوده و خود نیاز به درمان دارد.

زورگویی در کودک چیست؟
زورگویی در پیش دبستانی چیزی فراتر از اصطکاک ها و تنش های مختلف ارتباطی در دوران کودکی است و همان گونه که ذکر شد گاهی اوقات تا مرز اذیت کردن، خشونت و یا حتی زد و خورد در بین کودکان نیز پیش می رود.
آکادمی آمریکایی کودکان زورگویی را به صورت اعمال زورگویی مرتب برخی کودکان به کودکان دیگری که معمولاً کوچک تر، ضعیف تر یا خجالتی تر بوده و معمولاً راحت تر به پرخاش قوی ترها تن می دهند تعریف می کند.
پرخاش می تواند مانند تهدید، ترساندن و یا اذیت کردن مستقیم باشد و یا مانند زمانی که کودکان به طور هدفمند بچه های دیگر را در بازی ها اذیت کرده و یا پشت سرشان حرف می زنند، غیر مستقیم باشد.
آکادمی فوق می گوید که کودکان زورگو بر روی اهداف خود تمرکز می کنند تا بتوانند آن ها را با ترساندن تحت کنترل خود بگیرند، مخصوصاً زمانی که دیگران در حال تماشای آن ها هستند. زورگویی مستقل از جنسیت بوده و هم در پسرها و هم در دختران دیده می شود.

شما چه کاری باید انجام دهید؟
احتمالاً برایتان عجیب و شگفت انگیز است که به شما بگویند که کودکان دلبند و دلبر شما در خانه، در محیط مهد کودک و پیش دبستانی و یا در زمین بازی زورگویی می کنند. اما اگر یک پرستار کودک، دیگر والدین و یا معلم کودکان شما درباره اینکه فرزندان شما چگونه با همسالان خود رفتار می کنند، ابراز نگرانی کرد شما باید به موضوع اهمیت داده و این مساله را به سرعت حل کنید.
با توجه به گوشزدهای آکادمی اگر رفتارهای زورگوانه کودکان مورد توجه و مداوا قرار نگیرند منجر به آزار و اذیت بیشتر آنان شده و بچه هایی که به این رفتارها ادامه می دهند کمتر در بزرگسالی موفق خواهند بود و حتی ممکن است با عرف و قانون جامعه مشکل پیدا کنند.
اما خوشبختانه بدو تشخیص این سوءرفتار زمان بسیار خوبی برای مهار این نطفه ناپسند و تشویق کودکان به بازگشت به طبیعت شیرین و زیبای خودشان است. در صورتی که یک فرزند پیش دبستانی زورگو دارید، مراحل زیر را انجام دهید:
با مربی یا معلم او تماس بگیرید
ابتدا ممکن است برایتان سخت باشد که احتمال زورگویی او در محیط مهد یا مدرسه را خودتان پیگیری کنید، اما واقعیت این است که اگر احساس می کنید که این پتانسیل در او هست، بهتر است که این کار را انجام دهید.
در صورتی که مشکوک به رفتار غیرمعمولی از او هستید منتظر نمانید تا اتفاقی بیفتد و سپس شما را خبردار کنند. شما و مربی اش با همکاری هم می توانید راه هایی برای جلوگیری از پرخاش فرزندتان پیدا کنید.
اگر معلم ابتدا به شما تلفن زد، جزئیات را از او بخواهید
اگر معلم فرزند شما، در مورد پرخاش فرزندتان در مهد کودک با شما صحبت کرد آرام و منطقی باشید و از او اطلاعاتی را که لازم است درخواست کنید. مثلاً چه وقت و چگونه این حادثه اتفاق افتاد؟ آیا بیش از یک بار رخ داده است؟ پیامدهای آن چیست؟ آیا مجازاتی مانند محرومیت از زنگ ورزش در نظر گرفته می شود؟
بعضی از مدارس دارای سیاست تحمل صفر در قبال زورگویی دانش آموزان بوده و ممکن است او را به حالت تعلیق درآورند. پس با معلم صحبت کنید تا طرح مثبت اقدامات و تاکتیک های مفید در خانه را برای جلوگیری از قلدری و پرخاش بچه در مهد کودک پی ریزی نمایید.
به مهد یا مدرسه او سر بزنید
این یکی از بهترین اقداماتی است که شما می توانید در قبال فرزندتان انجام دهید. در برخی ساعات مانند زمان ناهار یا بازی در زمین بازی مدارس به شما اجازه می دهند تا فرزندان تان را رصد کنید. این گونه خیلی بهتر می توانید مشکل او را دریابید. مشاهدات شما ممکن است به شما کمک کند تا واقعیت آنچه را که اتفاق می افتد درک کرده و بتوانید به قائله پایان دهید.
محدودیت ها و قوانین لازم را وضع و اعمال کنید
اجازه دهید فرزند شما به طور قاطع و محکم بفهمد که آزار کودکان دیگر، هرگز مورد قبول و پسندیده نیست و با آن برخورد خوبی نخواهد شد.
توضیح دهید که چرا قلدری خوب نیست و به جای آن چه باید بکند
هنگامی که فرزند شما در یک پرخاش دخیل است، درباره نتیجه رفتارش با کودکان دیگر با او بحث کنید. توضیح دهید که چرا آزار و اذیت عملی اشتباه است و غمگین و آزرده خاطر کردن دیگران کار پسندیده نیست. در انتها به او یاد دهید که چگونه باید و می تواند رفتارش را تغییر دهد. مثلاً بگویید اگر چیز خوبی برای گفتن نداری بهتر است حرفی نزنی.
از قوانین و انضباط منطقی استفاده کنید
از استراتژی های منطقی و تنبیه های غیر فیزیکی مانند محرومیت از امتیازات استفاده کنید، اما هرگز کودک خود را کتک نزنید. دهه ها تحقیق نشان داده است که مجازات جسمانی یک کودک مثمر ثمر نبوده و به رشد جسمی، روحی و اجتماعی او آسیب می رساند.
در خانه برای اجرای قوانین محکم و ثابت قدم باشید
کودکان پیش دبستانی ممکن است درک نکنند که چرا کشمکش های احتمالی ای که در محیط خانه و در بین خواهر و برادران رایج است، در محیط مهد یا مدرسه خوب نیست. بنابراین اگر فرزند شما نشانه هایی از خشونت را بروز می دهد ممکن است مجبور شوید که این اعمال را در خانه نیز محدود کنید، زیرا در غیر این صورت ممکن است این رفتار او به مدرسه نیز سرایت کند.
خودتان یک الگوی خوب برای فرزندانتان باشید
به یاد داشته باشید که فرزندتان همیشه شما را می بیند و سر نخ ها را از خود شما می گیرد. اگر شما رفتارهای متناقض و بعضاً زورگوانه و خشن داشته باشید کودکتان لااقل برای خودش مجوز این اعمال را در هر محیطی مانند مهد کودک یا مدرسه نیز صادر خواهد کرد.
رفتارهای زورگویی کودکان را جدی بگیرید. اگر هیچ یک از راهکارهای فوق فرزند شما را از زورگویی و خشونت متوقف نکرد، با پزشک متخصص اطفال مشورت نمایید.

منبع: سرسره