صحبتهای عجیب یک امام جماعت درمورد«امام سجاد(ع)»

امامی که ساعتهادربیهوشی بسرمی بردوتوانایی ایستادن رویپای خودرانداشت..وقتی هل من ناصر پدر(امام حسین)راشنیدپاشدشمیربه دست گرفت رفت بجنگ!..امام حسین به خواهرش(زینب)گفت«جلویش رابگیریدوببرینداخل خیمه…

امروز چهارشنبه، ۳ مهر ۱۳۹۸(٢۵ محرم ١۴۴١) سالروز شهادت امام سجادعلیه السلام است.

نمازظهروعصر دریکی ازامکان رشت بودم،امام جماعت بعدازنمازظهر به همین مناسبت یک ربعی سخنرانی کرد.

ایشان گفتند:امام سجاد درروز عاشورای سال ۶۱بنابه مشیت الهی بیماربود،بیماریش بحدی زیادبود که چتدین ساعت بیهوش می شد…

درقسمتی ازسخنانش گفت:آنقدربیماریش شدت داشت که نمی توانست،روی پای خودش به ایستد.

واما درفرازدیگرازسخنانش گفت:وقتی درگیری هاشروع شد وخیلی ازاصحاب واهل بیت شهیدشدند،امام حسین علیه السلام گفت»هل من ناصر..بازم کسی هست که یاریم کند؟

که امام سجادشمشیر رابرداشت رفت به جنگ..که امام حسین به خواهرش(زینب)گفت،جلوی «علی» رابگیرید وببریدش به داخل خیمه که ایشان بعدازمن« امام زمان» مسلمین است.

مورخین:می‌خواستند امام سجاد(ع) را به قتل برسانند، عده ای گفتند:«خودش داردمی میمیرد» او را همین بیماری که دارد کفایت می‌کند.

نگارنده(مدیریت سایت-پیراسته فر):درپایان نماز-هنگام رفتن امام جماعت رفتم به خدمتش،بعدازسلام عرض ادب گفتم حاج آقا عرضی دارم؟ واذن صحبت داد.

گفتم صحبتهایتان خوب بود واما یک قسمتی جای تأمل دارد،اشکالی داشت!

ایشان بالبخند گفتند،همه جای من اشکال دارند!بگوییداشکالم را.

گفتم شما گفتیدکه امام آنقدرمریض بود که ساعتها بیهوش بود..توان سراپاایستادن نداشت…وبعدگفتید«شمشیررابرداشت رفت برای جنگ»…..

جواب داد:گفتم باعصارفت،«یک دستش عصابود ویک دستش شمشیر»

گفتم:بازماشکال برسرجایش باقی است.

اینکه تادقایقی قبل آنقدرمریضی اش شدت داشت که تاچندین ساعت بیهوش بود…توان ایستادن برروی پاهایش رانداشت..آنوقت چطوری شمسیررابرداشت،عصازنان رفت برای مبارزه(جنگ)!؟

جوابش این بود:شما امام رابامامقایسه نکن،واین ضرب المثل راگفت«کارپاکان راقیاس ازخودمگیر»

گفتم:امام حسین(ع)می توانست ازجِن ومَلک کمک بگیرد وپیروز شود واما خواست جریان امورازطریق طبیعی طی شود که الگویی برای ما انسانهاشود…وبعدش گفت این روایتی که خواندم «درمقاتل نوشته شده است».

که خیلی برایش خوشایندنبود ولی خدارا شکر برمانتوپید ومارامتهم به چیزی نکرد..بخیرگذشت.

***
«علی بن الحسین علیهما السلام در واقعه کربلا ۲۳ سال داشت.(تولد۳۸ هجری)

امام زین العابدین در آن هنگام به سبب بیماری در جهاد شرکت نکرد و خداوند او را برای هدایت مسلمانان نگه داشت و نسل رسول الله( ص) از فاطمه(س) در ذریه امام حسین به امام سجاد و اولاد او منحصر گردید.»

شیخ مفید : «همین که امام حسین علیه السلام شربت شهادت نوشید، شمر به قصد کشتن امام سجاد علیه السلام نیز حمله برد. امام زین العابدین علیه السلام در بستر بیماری به سر می برد و حمید بن مسلم به دفاع پرداخت و حمله شمر را مانع گردید. عمر بن سعد آن حضرت را در حالی که از بیماری رنج می برد با اهل بیت به کوفه انتقال داد.»
امام سجاد علیه السلام در قیام خونین کربلا مدت کوتاهی – بنا به مشیت الهی – بیمار بود و پس از بهبودی، مدت ۳۵ سال امامت و زعامت جامعه مسلمین را تداوم بخشید. این که برخی این امام همام را دائم المریض معرفی کرده اند تا آنجا که در اذهان عوام این قضیه مانده است، در حقیقت نسبت به امام چهارم علیه السلام و فداکاری های ایشان بی توجهی کرده اند.

ابن سعد می‌گوید پس از کشته شدن حسین بن علی (علیه السلام)، شمر به سوی علی بن الحسین (علیه السلام) آمد. او بیمار بود و در بستر خوابیده بود. شمر فریاد زد: او را بکشید. یکی از همراهان او گفت: سبحان الله! آیا جوانی را که بیمار است و در جنگ هم شرکت نداشته، بکشیم؟ در این هنگام عمر بن سعد سر رسید و گفت: با این زنان و این بیمار کاری نداشته باشید.

شیخ مفید به نقل از حمید بن مسلم می نویسد ؛

« سپس به علی بن الحسین رسیدیم ، که در بستر افتاده و به شدت بیمار بود ، گروهی از پیادگان با شمر رسیدند ، آنان به شمر گفتند آیا این بیمار را نکشیم ؟

من گفتم سبحان الله بیماری اش کارش را می سازد ( نیازی به کشتن نیست ) همواره چنین گفتم تا آنان را از او باز گرداندنم »الارشاد ج۲ ص

بیماری حضرت تنها در زمان حادثه کربلا به تقدیر الهی جهت مصون ماندن جان شریفش برای تصدی منصب امامت بوده است و چنان نبوده که ایشان در تمام طول عمر بیمار باشد.

طبری از امام سجاد علیه السلام نقل می کند ؛

« در شبی که بامدادش پدرم به شهادت رسید نشسته بودم و عمه ام زینب از من پرستاری می کرد(من بیمار بودم)»تاریخ طبری ج۵ ص۴۲۰

در کتاب شرح الاخبار :

« امام زین العابدین در آن ایام به شدت بیمار و سنگین و از جنگ ناتوان بود »شرح الاخبار ج۳ ص.

بعدازحادثه عاشورا«امام زین العابدین(ع)»بمدت ۳۵ سال امامت و زعامت جامعه مسلمین را بعهده داشت.

توضیحات مدیریت سایت-پیراسته فر:درعرب رسم براین بود که به سه گروه تعرض نمی کردند(کودکان،بیماران،زنان)الااینکه خودشان واردجنگ شده باشند،اگرامام سجاد(ع)میتوانست،حتی با عضاشمشیربدست می گرفت ودرقابل سپاه عمرسعدقرارمی گرفت،می کشتنش.

واینکه حضرت زینب سلام الله علیها را بقتل نرسانیدند،بخاطراینکه زنان ازتعرض درامان بودند،بتعبیری این سه گروه«ضعیفه»بودند وباضعیفه درگیرنمی شدند.

یکی ازاقدامات بزرگ امام سجاد(ع)زنده نگهداشتن حادثه عاشورا ومظلومیت امام حسین وشهادت امام وهمراهان ام حسین(ع)بود.

حضرت علی بن الحسین(ع) درسال ۳۸هجری قمری درمدینه بدنیاآمد ودرسال ۹۵ هجری (۵۷ سالگی) ،در زمان خلافت ولید بن عبدالملک وبازهراوبه شهادت رسید. ودربقیع مدفون است.

امام باقر(ع)درکربلا

امام محمد باقر (ع) درواقعه کربلا حضورداشت ۴ساله بود.

حضرت باقر(علیه السلام) در سوم صفر ۵۷ هجرى در شهر «مدینه» چشم به جهان گشود. او هنگام وفات پدر خود امام زین العابدین(علیه السلام) که در سال ۹۵ رخ داد، ۳۸ سال داشت. نام او «محمد» و کنیه اش «ابوجعفر» است و «باقر» و «باقر العلوم» لقب او مى باشد.

شهادت:۱۱۴ هجرى در شهر مدینه .